Vende dhe Udhetime

Historia e fshatit të ndërtuar me gur varri

Në pamje të parë, Ami-dong duket si një fshat i zakonshëm brenda qytetit të Koresë së Jugut të Busanit, me shtëpi shumëngjyrëshe dhe rrugica të ngushta përballë maleve të afërta.

Por duke parë më afër, vizitorët mund të dallojnë një material ndërtimi të pazakontë të ngulitur në themelet e shtëpive, muret dhe shkallët e pjerrëta. Janë gurë varresh të gdhendura me motive japoneze.

Ami-dong, i quajtur edhe “Fshati Kulturor i Varrit”, u ndërtua gjatë Luftës Koreane, e cila shpërtheu në vitin 1950 pasi Koreja e Veriut pushtoi Jugun.

Konflikti zhvendosi një numër shumë të madh njerëzish në të gjithë Gadishullin Korean.

Brenda Koresë së Jugut, shumë qytetarë ikën larg Seulit dhe vijave të frontit.

Shumë prej këtyre refugjatëve u drejtuan për në Busan, në bregun juglindor të Koresë së Jugut, një nga dy qytetet e vetme që kurrë nuk u pushtuan nga Koreja e Veriut gjatë luftës, tjetri ishte Daegu që ndodhet 88 kilometra larg.

Një gur varri i ekspozuar jashtë një shtëpie në Ami-dong, Busan, Koreja e Jugut.

Busan u bë një kryeqytet i përkohshëm i kohës së luftës, me forcat e OKB-së që ndërtuan një perimetër rreth qytetit. Siguria e tij dhe reputacioni si një vend i mbrojtur kundër ushtrisë së Veriut e bëri Busan një "qytet të madh refugjatësh dhe bastionin e fundit të fuqisë kombëtare", sipas faqes zyrtare të qytetit.

Por të sapoardhurit kishin një problem: gjetjen e një vendi për të jetuar. Hapësira dhe burimet ishin të pakta në vend.

Disa persona u strehuan në Ami-dong, një krematorium dhe varrezë që shtrihej në rrëzë të maleve të Busanit, të ndërtuara gjatë pushtimit japonez të Koresë nga viti 1910 deri në 1945. Ajo periudhë e sundimit kolonial dhe përdorimi i skllevërve të seksit nga Japonia në bordello të kohës së luftës është një nga faktorët kryesorë historikë pas marrëdhënieve të këqija të dy vendeve deri më sot.

Gjatë asaj periudhe, zonat fushore dhe qendrore të Busanit pranë porteve detare u zhvilluan si territor japonez, sipas një artikulli në udhëzuesin zyrtar të vizitorëve. Ndërkohë, punëtorët më të varfër u vendosën më tej në brendësi të tokës, pranë maleve, ku varrezat Ami-dong dikur ishin për të vdekurit japonezë.

Shumë prej gurëve të varreve janë të gdhendura me emrat, ditëlindjet dhe datat e vdekjes së të ndjerit japonez.

Gurët e varreve mbanin emrat, ditëlindjet dhe datat e vdekjes së të ndjerit, të gdhendura në Kanji, Hiragana, Katakana dhe forma të tjera të shkrimit japonez, sipas një punimi të vitit 2008 nga Universiteti i Koresë.

Por zona e varrezave u braktis pasi pushtimi japonez përfundoi, sipas udhërrëfyesit të vizitorëve të qytetit dhe kur refugjatët vërshuan pas fillimit të Luftës së Koresë, ato varre u çmontuan dhe u përdorën për të ndërtuar një koleksion kasollesh, duke krijuar përfundimisht një "fshat" të vogël brenda asaj që do të bëhej një metropol.

"Në një situatë urgjente, kur nuk kishte tokë, një varrezë ishte atje dhe njerëzit nuk kishin zgjedhje tjetër vetëm që të jetonin atje”, tha Kong Yoon-kyung, profesor në Universitetin Kombëtar Pusan.

Ish-refugjatët e intervistuar në vitin 2008, shumë të moshuar në atë kohë, duke kujtuar përjetimet e tyre të fëmijërisë në Ami-dong, përshkruanin shembjen e mureve të varrezave dhe heqjen e gurëve të varreve për t'i përdorur në ndërtim, duke hedhur shpesh hirin gjatë procesit. Zona u bë një qendër e komunitetit dhe mbijetesës, pasi refugjatët u përpoqën të mbështesin familjet e tyre duke shitur mallra dhe shërbime në tregjet e Busanit.

Shumë prej gurëve të varreve nuk janë më të lexueshëm pas dekadash të hapura.

Ami-dong ishte kufiri midis jetës dhe vdekjes për japonezët, kufiri midis zonave rurale dhe urbane për emigrantët dhe kufiri midis qytetit të lindjes dhe një vendi të huaj për refugjatët, sipas ish refugjatëve.

Një armëpushim i nënshkruar më 27 korrik 1953, ndaloi konfliktin midis dy Koreve por lufta nuk përfundoi kurrë zyrtarisht sepse nuk kishte traktat paqeje. Më pas, shumë nga refugjatët në Busan u larguan për t'u zhvendosur diku tjetër por të tjerët qëndruan, me qytetin që u bë një qendër e ringjalljes ekonomike.

Busan duket shumë ndryshe sot, si një destinacion pushimesh në bregdet. Në Ami-dong, shumë shtëpi janë restauruar me kalimin e viteve por mbetjet e së kaluarës janë po aty.

Duke ecur nëpër fshat, gurët e varreve mund të dallohen nën pragjet e dyerve dhe shkallëve dhe në qoshet e mureve prej guri. Jashtë disa shtëpive, ato përdoren si vazo lulesh. Edhe pse disa ende kanë mbishkrime mbi to, disa janë gërryer nga koha dhe teksti nuk është më i lexueshëm.

Me kalimin e viteve, banorët kanë raportuar pamje të atyre që ata besonin se ishin fantazmat e të ndjerëve japonezë, duke përshkruar njerëz të veshur me kimono që shfaqen dhe zhduken.

Qeveria e Busanit ka bërë përpjekje për të ruajtur këtë pjesë të historisë së saj, me Ami-dong tani një atraksion turistik.


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë