Libra

Shkrimtari dhe skenaristi francez: Do të doja të shkruaja për Inteligjencën Artificiale, por ndihem i pafuqishëm

Emmanuel Carrere duhet të ketë një temë të saktë, një bërthamë të fortë nga e cila mund të fillojë për të shkruar një libër.

“Ajo që ndodh është se identifikoj një temë dhe në një mënyrë, ndoshta pak pretencioze, them se kjo është e duhura për mua. Në të vërtetë, vetëm për mua”, shpjegon autori i kryeveprave si “Kundërshtari” dhe “Limonov”, që përmbledh rrëfimin e tij gjyqësor për masakrën e Bataclan të vitit 2015.

Në Porto Cervo për të marrë Çmimin Ndërkombëtar Costa Smeralda 2023, shkrimtari, skenaristi dhe gazetari francez, flet me shumë disponueshmëri për shkrimin.

“Nuk mund të punoj pa një temë specifike. Limonov mendoi se unë isha personi i duhur për të folur për këtë. Njerëzit më thanë: A je i çmendur? Çfarë do të shkruani për këtë fashist të vogël rus?”, thotë Carrere, i cili gjithmonë është trajtuar mirë nga kritika në përgjithësi.

“Kjo është gjithashtu pak shqetësuese sepse kritikët janë të dobishëm për një shkrimtar”.

A ka projekte të reja rrugës autori francez që rikrijoi autofiksionin?

“Për momentin bota po na jep tema kaq të mëdha, fatkeqësi ekologjike, gjithë këtë inteligjencë artificiale që po na vjen. Çfarë do të ndodhë ndoshta edhe në vetëm 3 vjet? Jeta jonë sigurisht që do të pësojë një metamorfozë dhe inteligjenca artificiale do të luajë një rol thelbësor. Më duket se duhet të kujdesem për të. Ndaj lexoj, reflektoj, por ndihem i çarmatosur përballë këtyre temave. Kështu që mendoj se më mirë të shkruaj diçka më të vogël, për historinë e babait tim”.

Autori dhe skenaristi jep një përshkrim të përvojave ekstreme të jetës dhe vdekjes. Ku fillon çmenduria kur përfshihet Zoti?

“Përgjithësisht njeriu niset nga ideja se ajo që këta njerëz kanë në mendje është një mister i madh. Por ajo që doli gjatë gjyqit është se këta njerëz kishin shumë pak në mendje. Ata janë njerëz me injorancë radikale, shumë injorantë në nivelin fetar. Ajo që është në kokën e tyre është një formë fanatizmi”.

Por a mund të ndodhë një tjetër Bataclan?

“Është një iluzion të mendosh se nuk mund të fillojë nga e para”. Ndër dëshmitë më prekëse të librit bie në sy ajo e Nadias, e cila humbi vajzën e saj Lamia në sulm.

“Kam krijuar një lidhje miqësie me të që besoj se do të zgjasë një jetë”.

Carrere së fundi nënshkroi një apel për lirimin e Aleksei Navalny, i burgosur në Rusi që nga viti 2021. Por si e sheh këtë figurë?

“Unë e admiroj guximin që Navalny pati pasi u helmua për t’u kthyer në vendin e tij duke e ditur se do të futej në burg. Unë nuk jam nga ata që firmosin shpesh peticione, në fakt nuk i bëj pothuajse kurrë. Por si mund të mos nënshkruash një peticion për Navalny-n?”, thotë shkrimtari që nuk beson “që romani tradicional ka vdekur, mjafton të mendosh për Houellebecq” dhe po punon për skenarin e filmit që do të bazohet në librin e Giuliano da Empoli, “Magjistari i Kremlinit”.

“Libri pati një sukses të jashtëzakonshëm në Francë dhe për mua është i merituar sepse Giuliano da Empoli mori një personazh të vërtetë, Vladislav Surkov, i cili ishte këshilltar i Putinit dhe e trajtoi këtë temë në një mënyrë absolutisht interesante, në mënyrë anësore”, thotë Carrere që i pëlqen dokumentarët dhe libri i tij i parë, i shkruar 40 vjet më parë, i është kushtuar Werner Herzog.

“Mendoj se admirimi që kam për të është për faktin se gjërat më interesante që ai ka bërë janë mbi të gjitha dokumentarët”. /Ansa.it/


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë