.png)
Një juri në Michigan e shpalli Jennifer Crumbley-n fajtore për vrasje, pasi nuk mundi të ndalonte të birin që të gjuante në një shkollë. A krijon ky vendim një precedent të rrezikshëm për prindërit?
Më 6 shkurt, juristët e Miçiganit dhanë një vendim fajësie në rastin e Jennifer Crumbley, djali i së cilës vrau katër nxënës në një sulm në shkollë në vitin 2021. Ishte hera e parë që prindi i një vrasësi akuzohej për krimin e fëmijës.
Ethan Crumbley hapi zjarr në shkollën e tij të mesme në Oxford, Michigan, më 30 nëntor 2021, kur ishte 15 vjeç. Ai vrau katër nga shokët e tij të klasës dhe plagosi shtatë persona të tjerë. Ai u deklarua fajtor për 24 akuza, duke përfshirë vrasjen dhe terrorizmin dhe aktualisht po vuan një dënim të përjetshëm pa mundësinë e lirimit me kusht.
Para të shtënave, Jennifer Crumbley bleu një armë për djalin e saj dhe e çoi atë në një poligon qitjeje për të praktikuar përdorimin e saj. Ajo bleu edhe municion për të. Dhe ajo dhe burri i saj, James (i cili do të dalë në gjyq në mars për të njëjtat akuza), refuzuan këshillën e shkollës për të marrë djalin e tyre me vete për të kërkuar trajtim të shëndetit mendor pas një takimi me këshilltarin udhëzues të shkollës mëngjesin e të shtënave. Prindërit u thirrën pasi një mësues gjeti një fletë pune matematike në të cilën Ethani kishte vizatuar një armë dhe një trup të gjakosur dhe kishte shkruar fjalët "Mendimet nuk do të ndalen", "Më ndihmo" dhe "Gjaku kudo".
Në fjalën e saj përmbyllëse më 2 shkurt, përpara se të jepej vendimi, avokatja e Crumbley-t Shannon Smith argumentoi se dënimi i Crumbley-t për vrasjet që i biri i saj kreu do të krijonte një precedent ogurzi.
“Ky rast është shumë i rrezikshëm për prindërit”, tha ajo. “Dhe është një nga të parët e këtij lloji.”
Smith përdori shembuj nga jeta e saj për të demonstruar se prindërimi është "i çrregullt" dhe se askush, përfshirë Crumbley, nuk është kurrë një prind i përsosur. Ajo la të kuptohej se nëse Crumbley dënohej, kjo mund t'i rrezikonte të gjithë prindërit të goditeshin me akuza penale për disa nga momentet e tyre më të ulëta të prindërimit.
Prokurorja e Oakland County, Karen McDonald argumentoi në deklaratën e saj përmbyllëse se për shkak se "vetëm gjërat më të vogla" nga ana e Crumbley mund të kishin parandaluar të shtënat, ajo duhet të shpallet fajtore.
“Ajo mund të kishte ndaluar në rrugën e kthimit në punë. Mund të kishte kërkuar çantën e shpinës. Mund ta kishte pyetur djalin e saj se ku ishte arma. Mund të kishte bllokuar municionin. Mund të kishte bllokuar armën. Ajo mund ta kishte çuar në shtëpi. Mund ta kishte marrë atë në punë. Mund te kishte bërë gjithçka që për të ishte e vogël por do kishte shpëtuar jetë njerëzish”, tha McDonald.
Mbrojtja argumentoi se Crumbley nuk mund të kishte qenë në dijeni se si do të zhvilloheshin ngjarjet ditën e të shtënave.
“A mund të jetë vërtet çdo prind përgjegjës për gjithçka që bëjnë fëmijët e tyre, veçanërisht kur nuk është e parashikueshme?”, pyeti Smith juristët.
Para vendimit, HuffPost foli me dy avokatë në të drejtën familjare për implikimet e këtij rasti historik.
Prokurorët bënë përpjekje për ta pikturuar Crumbley-n si një nënë të keqe, dashuria e së cilës për fëmijën e saj ishte e pamjaftueshme.
Gjatë gjykimit, prokurorët zbuluan lidhjen jashtëmartesore të Crumbley-t dhe ngritën pyetjen nëse ajo ishte më e përkushtuar ndaj nevojave të saj sesa ndaj djalit të saj, pasi ajo kishte më shumë foto të parnerit në telefonin e saj sesa me Ethan-in. Ajo gjithashtu nuk pyeti nëse i biri ishte në rregull në burg, por pyeste nëse sanduici që hante kishte shumë kalori.
Ndonëse është shqetësuese, asnjë nga këto veprime nuk është kriminale. Megjithatë, përfshirja e këtyre detajeve nuk ishte e rastësishme.
“Prokurorët në këtë rast po përpiqen qëllimisht ta bëjnë këtë nënë të duket si një person i keq”, tha për HuffPost Martin Guggenheim, profesor në Shkollën e Drejtësisë në NYU.
"Ky komunitet është duke u rrëmbyer," vazhdoi Guggenheim. Si njerëz, ne duam të fajësojmë dhe caktojmë përgjegjësi, dhe është më e lehtë ta bëjmë këtë kur kemi përcaktuar se dikush është, sipas mendimit tonë, një person i keq.
Megjithatë, në këtë rast, Guggenheim në fakt mendon se pikturimi i Crumbley-t si një prind neglizhues shkoi kundër argumentit të prokurorisë se ajo kishte aftësinë për të parashikuar dhe për rrjedhojë parandaluar këtë krim.
Duke treguar se sa e papërfshirë ishte ajo në jetën e Ethan-it, e pavetëdijshme për thellësinë e betejave të tij për shëndetin mendor, prokuroria ilustroi një pikë kyçe në emër të mbrojtjes: Crumbley nuk kishte njohuri për qëllimet e djalit të saj atë ditë.
Prindërimi i saj i keq, si të thuash, është pjesë e mbrojtjes.
“Isha një nënë e keqe dhe nuk e dija se çfarë do të bënte”, tha Guggenheim.
“Ligji nuk kërkon që njerëzit të jenë prindër të mirë, apo edhe të mirë. Ne duhet të jemi minimisht adekuat", tha për HuffPost Josh Gupta-Kagan, profesor në Shkollën Juridike të Kolumbisë, duke shtuar se “duhet të mbrojmë aftësinë e prindërve individualë dhe të grupeve të ndryshme kulturore për të përcjellë atë që është e rëndësishme për ta, me kufizime, sigurisht por edhe nëse grupet e tjera, ndoshta edhe grupet dominuese, mund ta shohin atë si prindër të rrezikshëm ose të keq.”
Mbrojtja e të drejtave të prindërve për të rritur fëmijët e tyre ashtu siç e shohin të arsyeshme ruan lirinë e familjeve për të praktikuar fetë e tyre dhe për të ndjekur traditat e tyre kulturore.
Edhe prindërit janë të shqetësuar nga ‘spektakli’ i rastit.
"Na bën të gjithëve pak nervozë të mendojmë se dështimet tona si prindër mund të përdoren kundër nesh në këtë mënyrë," tha Guggenheim.
Nëse krimi i Ethan Crumbley do të kishte ndodhur sot, prindërit e tij mund të ishin akuzuar në vend për shkak të një ligji të Miçiganit, të miratuar në vitin 2023, që parandalon aksesin e fëmijëve në armë zjarri. Ligji e dënon pronarin e armës nëse një i mitur përdor armën e zjarrit apo nëse e ka lënë atë në një vend publik.
Crumbley pranoi se nuk e dinte nëse arma ishte ruajtur mirë, duke thënë se përdorimi i bllokimit të sigurisë ishte përgjegjësi e burrit të saj.
Burimi: Huffington Post. Përshtati: Gazeta Si.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
