Biznes

Luksi global, Italia vendi i parë për ndërmarrjet

Italia mbetet ende vendi lider I luksit botëror në terma të numrit të ndërmarrjeve, por vuan për dimensionet e vogla të tyre dhe për ngadalësimin e shitjeve: këtë e ka deklaruar edicioni i gjashtë i raportit “Global Powers of Luxury Goods” i publikuar nga Deloitte. Raporti analizon 100 ndërmarrjet kryesore të luksit global, të klasifikuara në bazë të të ardhurave të tyre në 2017-ën (por kuptohet si një vit fiskal i kompletuar deri më 30 qershor 2018-të).

Një industri e shëndetshme dhe në rritje: shitjet totale të 100 më të rëndësishmëve arritën në 247 miliardë dollarë, me 10.8% rritje krahasuar me vrojtimin e mëparshëm.

Madhësia mesatare e kompanive të analizuara është 2.47 miliardë dollarë, me kuotën minimale për të hyrë në 100 më të mëdhenjtë prej 218 milionë: nga të gjitha kompanitë, 67% kanë shënuar një rritje të shitjeve dhe për gati gjysmën prej tyre rritja është me dy shifra. Ora dhe bizhuteri, pra luksi i rëndë, janë segmenti më i zakonshëm, me 29.6% të shitjeve, në rritje me 9.7%, ndërsa biznesi i kozmetikës dhe parfumeve u rritën më shumë, +16, 1%. Çanta dhe aksesorë të qëndrueshëm (+ 1.5%), veshje dhe këpucë (+ 3.2%),

Statusi i veçantë i mirëqënies të shitjeve të produkteve të luksit në botë sipas raportit do të ishte në sajë të një faktori specifik, dmth rritja e “HENRY”, akronim i shprehjes angleze “High Earners Not Rich Yet” (persona që fitojnë mirë, por që nuk janë ende të pasur): bëhet fjalë për klasën e mesme që po përhapet mbi të gjitha në vende me zhvillim të vrullshëm ekonomik, e që ka akses për herë të parë ndaj luksit, edhe “entry price”, por që nuk mund të cilësohen ende si të pasur. Sipas raportit, të ardhurat e tyre vjetore variojnë mes 100 mijë e i 250 mijë dollar në vit dhe mosha e tyre mesatare është 43 vjeç, identikiti i tyre I bazuar në konsum mbi digital-first (janë e-shoppers të apasionuar dhe informohen online e në rrjetet sociale), kanë prirje për shpenzime të larta.
Por bëhet fjalë edhe për…, e kjo vlen mbi të gjitha për Henry-Millennials, konsumatorë të ndërgjegjshëm dhe të kujdesshëm edhe në terma të qëndrueshmërisë, të të drejtave të kafshëve, të kushteve të punës, të impaktit mbi komunitetit. Një detaj interesant: zëri i tyre I tretë i shpenzimeve, pas veshjes dhe mobilimit të shtëpisë, janë librat.

Për t'i pushtuar ato, pra, markat e luksit, ata po investojnë gjithnjë e më shumë në platformat digjitale, por edhe në qëndrueshmëri. Dhe ata që e kanë fituar këtë pasuri duke u fokusuar në historinë e tyre të gjatë, në "trashëgiminë" e tyre, janë thirrur në sfidë për ta bërë këtë trashëgimi më bashkëkohor, sepse për Henry historia e një marke nuk vlen më shumë (me të vërtetë, ndoshta vlen më pak) se sa cilësia, shërbimi ndaj klientit, dizajni, zejtaria.

Në këtë kontekst, Italia mbetet vendi me numrin më të lartë të kompanive në krye të listës së 100-ve. Numëron 24 ndërmarrje, por edhe atë me madhësinë më të kufizuar: niveli mesatar i shitjeve është 1.4 miliardë, në vendin e shtatë të nëntë vendeve të para të përfshira në renditjen e të parëve për nga numri i kompanive, ndërsa Franca, e cila ka vetëm 7 kompani, dominon në këtë front me një madhësi mesatare prej 8.2 miliardë dollarësh.

Një tjetër tregues negativ: nga këto 24 kompani, 15 kanë humbur të paktën një pozicion, dhe vetëm 9 kanë rritur renditjen. Ai që ra më së shumti ishte Safilo (-7), ndërsa Furla u ngjit. Kompania, së bashku me Moncler, është e vetmja e pranishme në një renditje tjetër të raportit, "Fastest 20", 20 kompanitë që kanë pasur arritje më të mëdha gjatë vitit.

"Markat luksoze italiane janë ndër të kërkuarat sot në botë - thotë raporti. Markë e fuqishme e "made in Italy" është me hijeshi, shije, cilësi dhe zejtari ". Moda është segmenti më i njohur dhe më i vlerësuar i prodhimit tonë, aq shumë sa që më shumë se dy të tretat e renditjes së 100 kompanive më të njohura të Deloitte e bëjnë këtë. Por, akoma, ritmi i rritjes së kompanive tona është më i ulët nga cilido tjetër, vetëm 2.2%. Tre lojtarët kryesorë, domethënë Luxottica, Prada dhe Giorgio Armani, përfaqësojnë pothuajse gjysmën e shitjeve luksoze të prodhuara nga Italia. Hyrja e re për Giuseppe Zanotti, vendi i 96-të.

Nëse klasifikimi do të konsideronte markat në mënyrë të mëvetësishme dhe jo përkatësinë e tyre ndaj grupeve të ndryshme, Italia do të kishte tjetër performancë: në fakt, Bulgari, Fendi, Loro Piana, Emilio Puçi, Acqua di Parma i përkasin Lvmh-së, ndërsa Kering-ut i përkasin Capo Guçi, Bottega Veneta, Brioni, Pomellato.

Sa i përket gjeografisë së tanishme dhe të ardhshme të luksit, raporti tregon optimizëm në rritje, pavarësisht faktit se pasojat e proteksionizmit amerikan dhe Brexit ende mund të ndikojnë tek ato. Projeksionet shfaqen të mira për Indinë dhe Japoninë (një vend i pjekur, por ku gratë gjithnjë e më të pranishme në botën e punës po ushqejnë një grup të ri të konsumit), siç është Amerika e Jugut dhe Rusia.

Në botën e luksit, "oligopoli" vazhdon dhe forcohet: vetëm 3 kompanitë e para prodhojnë 48.2% të shitjeve totale, dhe përfshijnë LVMH, Estée Lauder dhe Richemont. Grupi i Arnault u rrit me 17.2% dhe prodhon vetëm 11.3% të totalit të shitjeve të Top 100.

Richemont është i qëndrueshëm në vendin e tretë, megjithëse është grupi që ka shënuar rritjen më të ulët, + 3.1%, të nxitur nga maisons stoli që tani përbëjnë 58.9% të shitjeve të saj. Por Kering është ylli i 10 më të mirëve: u rrit me 27.7% falë rezultateve të shkëlqyera, veçanërisht në Azi-Paqësor, të triadit Guçi-Saint Laurent-Balenciaga.


*Burimi: Il sole 24 ore


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë