Libra

Duke kujtuar Thomas Mann me “Vdekje në Venecia”

Thomas Mann botoi "Vdekja në Venecia" në 1912 dhe përfshiu temën themelore të kalbjes së shoqërisë borgjeze
foto e shkrimtarit

Nga Gazeta Si - Sot është përvjetori i shkrimtarit gjerman, novelistit Thomas Mann i lindur në Lübeck më 6 qershor 1875 dhe vdiq në Cyrih më 12 gusht 1955. Për ta kujtuar atë, ja një nga veprat e tij më të bukura dhe të shkruara më bukur, pikërisht “Vdekja në Venecia”.

“Vdekja në Venecia”

Historia e shkurtër tregon historinë e Gustav von Aschenbach, një autor i famshëm gjerman, i cili fillon të udhëtojë pasi ka mbetur i ve, gjithashtu me shpresën për të përmirësuar shëndetin e tij, i dëmtuar nga problemet e zemrës dhe nervat e tronditur. Pas një fillimi të rremë, ai vendos që duhet të shkojë në Venecia. Gjatë një darke vëmendja e tij bie në një familje fisnike polake me pushime: mes tyre është një djalë rreth katërmbëdhjetë vjeç. Aschenbach mbetet i tronditur. I riu, i quajtur Tadzio, përfundon duke mishëruar në sytë e tij idealin e bukurisë klasike, greke, për të cilën artisti nga veriu ka aspiruar gjithmonë shumë.

Novela "Vdekja në Venecia"

Shpërbërja e kanuneve etike të një borgjezie në krizë

“Vdekja në Venecia” e Thomas Mann-it paraqet të gjitha temat e dashura për shkrimtarin, që nga kalbja e shoqërisë borgjeze, te raporti mes artit dhe realitetit material, te tensioni shpirtëror i vetë artistit dhe i dashurisë. Në këtë rast tregohet dashuria platonike mes protagonistit Gustav von Aschenbach ndaj të riut Tadzio që mishëron bukurinë e përjetshme klasike. E gjithë gjakftohtësia që karakterizonte protagonistin zbehet befas nga prania e djalit të ri polak, i cili arrin të vërë në dyshim siguritë e shkrimtarit të njohur deri në atë pikë sa ta bëjë atë të grimohet për të mos i shpërfytyruar shikimin. Gjithçka shoqërohet me një prani të fortë vdekjeje që e gjejmë duke nisur që në faqet e para të librit.

Thomas Mann

Paul Thomas Mann ishte një nga figurat më të rëndësishme të letërsisë, gjatë shekullit të XX. Pas vdekjes së babait të tij ai fillimisht u zhvendos në Mynih me familjen e tij, pastaj qëndroi me vëllain e tij në Romë dhe Palestrinë. Në Mynih, ai punoi në redaksinë e Simplicissimus, por shpejt iu përkushtua ekskluzivisht letërsisë. Periudha e parë e pasluftës shënon afirmimin e tij përfundimtar, deri në atë pikë sa u bë përfaqësuesi më i madh i letërsisë gjermane. Në vitin 1929 fitoi çmimin Nobel për letërsinë dhe disa vite më vonë vendosi të largohej nga Gjermania për të shkuar fillimisht në Holandë dhe më pas në Shtetet e Bashkuara të Amerikës ku qëndroi deri në vitin 1952 dhe më pas u transferua në Zvicër.

Marrë nga Libreriamo, përshtati në shqip Gazeta Si


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë