Gazeta Si - Një tjetër paradoks i kësaj dekade të furishme, është fakti se, ndërsa bota shikon prapa, duke përjetuar përplasjen Rusi-Perëndim të shkaktuar nga agresioni i Putinit kundër Ukrainës, vendimi i Finlandës për t'u bashkuar me NATO-n "pa vonesë", është projektuar drejt së ardhmes.
Një hap që mbyll përgjithmonë një epokë: epoka e vendbanimeve të pas Luftës së Dytë Botërore dhe mekanizmave të sigurisë të krijuara në opozitën midis blloqeve përfundoi më pas me shembjen e Murit të Berlinit.
Kthehet një faqe me pak fjalë, pikërisht kur bashkëjetojnë e vjetra dhe e reja.
Në fjalimin e kryeministres Sanna Marin (guximi i së cilës është një shenjë e padiskutueshme shprese në këtë skenar të zymtë të vitit 2022), gjuha që dëgjojmë të habitur në filmat hiperrealistë të Aki Kaurismakit, thuhet: "Tervetuloa!" (Mirë se vini).
Një frzë e thënë në vitin 1995, kur Finlanda ishte një nga protagonistët (së bashku me Suedinë dhe Austrinë) e një prej momenteve - të gjitha pozitive dhe të nevojshme - të procesit të zgjerimit të Bashkimit Evropian.
Por u përsërit, kur katër vjet më vonë, monedha finlandeze u zëvendësua nga euro.
Pra, mirë se vjen një Finlandë në NATO. Në një NATO që, përballë sfidës së paprecedentë kundër komunitetit ndërkombëtar të nisur nga lideri i Kremlinit, ka rizbuluar kuptimin fillestar të ekzistencës së saj.
Por vazhdon transformimin e saj në diçka ndryshe nga ai pakt i Kombeve, lidhur me ngjarjet e tmerrshme të shekullit, nga i cili vendi skandinav pranë BRSS-së, ishte lënë jashtë për arsye historike dhe gjeopolitike.
Gjithçka ka ndryshuar tani. Aleanca Atlantike është një garanci e sigurisë në një kohë kur Rusia është më shumë se një rrezik.
Por kryeministrja 36-vjeçare social-demokrate, që drejton qeverinë e Helsinkit, ka kuptuar gjithashtu rëndësinë e procesit që filloi me fundin e makthit të Trumpit dhe u përshpejtua shumë nga agresioni kundër Ukrainës.
Vendet demokratike duhet të përballen me gjuhën e përbashkët, qoftë edhe politikisht, për të mundur kërcënimet ndaj vlerave të tyre themeluese. NATO është një nga mjetet në dispozicion të tyre.
Sot, ndërsa lufta e Putinit zvarritet dhe krimet e kryera në emër të vullnetit për pushtet po bëhen më serioze, lëvizja finlandeze ka gjithashtu vlerën e paqes.
Çfarëdo që të thotë Putini, realiteti është ndryshe: reagimet e zemëruara të Moskës janë në thelb të padobishme.
Është në traditën e këtij vendi - i teti më i madhi në BE, në kufi me Rusinë për më shumë se një mijë kilometra - të mbajë parasysh vlerën, por mbi të gjitha nevojën e dialogut. Ata do t'ia kujtojnë të gjithëve.
Ishte në Helsinki në vitin 1975, që u nënshkrua Akti Final i Konferencës për Sigurinë dhe Bashkëpunimin në Evropë (Leonid Brezhnjev, Gerald Ford, Valery Giscard d'Estaing, Helmut Schmidt, Erich Honecker, Aldo Moro).
Një hap me rëndësi të vërtetë historike, në uljen e tensioneve të Luftës së Ftohtë.
Falë kanalit të krijuar nga ai ushtrim i gjatë diplomatik, ata që e shpërfillnin njëri-tjetrin filluan të flisnin dhe ata që kishin shkuar në rrugën e konfliktit, filluan të dëgjonin arsyet e të tjerëve.
E gjithë kjo mund të ndodhë vetëm në kryeqytetin finlandez. Që nuk është larg, nga deti dhe nga toka, nga Shën Petersburg rus.
Marrë nga “Corriere della Sera”; Përshtati: Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.