“The Invisible Man”, vjen në një version të ri

Si të riinterpretojmë një klasik të letërsisë së vonë të shekullit XIX? Këtë e ka bërë regjisori dhe skenaristi Leigh Whannell, krijuesi i versionit të ri të “The invisible man”, një film që mbërriti direkt, pa kaluar nëpër kinema, për shkak të emergjencës së koronavirusit.

Në bazë ndodhet romani i famshëm homonim nga H.G. Wells, i zhvendosur tashmë në film, duke filluar nga filmi i famshëm kult nga James Whale në 1933, i cili kishte Claude Rains si protagonistin e saj.

Në këtë version të ri, ndodh një përmbysje e vërtetë: këndvështrimi i filmit nuk është ai i shkencëtarit që zbulon se si të bëhet i padukshëm, por ai i partneres së tij, e cila e besoi të vdekur dhe që do të kthehet të mundohet nga njeriu.

Një ndryshim joindiferent i perspektivës që e bën këtë adaptim të jetë origjinal dhe mbi të gjitha, i aftë të ketë personalitetin e tij dhe të përshtatet më mirë me dinamikën bashkëkohore narrative.

Një film psikologjik me tension të lartë

Më shumë se një tmerr, “Njeriu i padukshëm” është një film në lidhje me kërcitjen, një thriller psikologjik me tension të lartë, i cili arrin të luajë në mënyrë efektive me spektatorin, duke përmbysur pritshmëritë dhe duke dhënë disa kthesa të drejtuara mirë.

Ritmi është i lartë dhe, me përjashtim të disa sekuencave të pasuksesshme, argëtimi i ofruar është i një standardi të mirë nga fillimi në fund.

Duke mbërritur në provën e tij të tretë pas kamerës, Ëhannell nënshkruan punën e tij më të mirë, duke futur filmin e tij artistik në listën e produkteve më të mira të bëra nga Blumhouse, një kompani e specializuar në filma horror me buxhet të ulët (në mesin e shumë, ne mund të kujtojmë “Paranormal Activity”, “La notte del giudizio”, “Scappa – Get Out”, por edhe filmat e M. Night Shyamalan si “The Visit” dhe “Split”).

Ndër elementët më të spikatur të operacionit, një përmendje e veçantë për provën e aktores kryesore Elisabeth Moss, e famshme për seriale televizive si “Mad Men” ose “The Handmaid's Tale”, i cili dëshmon në mënyrë të përkryer për ta mbajtur filmin në shpatullat e veta me një performancë të forcës së madhe shprehëse.

“The hole”

Një tjetër film me tension të lartë është ai spanjoll “The hole”, i disponueshëm në Netflix.

Puna debutuese e regjisorit Galder Gaztelu-Urrutia, është një debutim me një temë padyshim interesante, me në qendër një burg të veçantë të krijuar në një formë vertikale, në të cilin të burgosurit e kateve të sipërme hanë më mirë se ato të kateve të poshtme.

Paraqitur në ngjarje të ndryshme ndërkombëtare, përfshirë Festivalet e Torontos dhe Torinos, “The hole” skenon një metaforë sociale të qartë, e aftë për t'i bërë njerëzit të mendojnë për tema të ndryshme (nga konsumi i ushqimit deri në hierarkitë e energjisë).

Pika e fillimit është shumë sugjeruese dhe është një film që duhet të shihet edhe nëse në një afat të gjatë humbet pak momentin fillestar dhe simbolika e përfaqësuar shpjegohet shumë qartë.

Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.