.png)
Pyetje: Unë jam nëna e dy fëmijëve, të moshës 16 dhe 10. Unë kam rreth 9 muaj që jam ndarë nga babai i tyre, me të cilin kisha 23 vjet e martuar. Katër vitet e fundit të marrëdhënies përjetova abuzim emocional dhe fizik. Unë besoj se partneri im vuante nga një psikozë. Ne ndoqëm këshillat e një psikologu që martesa jonë të funksiononte dhe ai më mori mjekime disa herë, por përfundimisht nuk ndoqi asnjë rekomandim. Ne jemi ndarë tani, për mirë, por nuk mund të mos ndjehem sikur dështova, pasi kanë qenë edhe fëmijët e mi që e kanë duruar këtë traumë. Djali nuk ka asnjë kontakt me babin e tij, ndërsa vajza e takon vetëm një fundajave në muaj. Pyetja imë është si t’ia bëj këtë situatë më të lehtë fëmijëve të mi dhe t’i kërkoj falje për faktin që ata qëndruan në një situatë të tillë për fajin tim. Nuk kam nevojë që ata të më falin ose të më shfajësojnë, por thjesht dua që ata të dinë se sa keq jam.
Përgjigje: E lexova këtë mesazh dhe menjëherë doja të të përqafoja, jo se kam simpati për ty të të përgëzoja për guximin tënd.
Por ne duhet të fillojmë në fillim: Ju jeni një e mbijetuar nga abuzimi në familje. Dhe pas 23 vjet trazirash, nëntë muaj nuk është veçse një periudhë e shkurtër për t’u shëruar. Ndërsa,mendoni për atë që keni humbur dhe fituar, puna juaj kryesore tani është të shëroheni.
Ndërsa madhështia e asaj që ju dhe fëmijët tuaj keni duruar (dhe vazhdoni të duroni) ju bën të jeni të lodhur dhe faji dhe trishtimi ju mbytin. Megjithëse mendoj se duhet të bëni pak pushime nga puna dhe të shkoni diku me fëmijët tuaj, gjithashtu ju këshilloj të gjeni një trapiste e cila është e specializuar për abuzimin në shtëpi. Unë ju rekomandoj edhe një terapi në grup, e cila është një mënyrë e fuqishme për të gjetur shërimin në komunitet. Për shkak se ju meritoni të falni veten dhe të ecni përpara dhe një terapist i mirë do t'ju ndihmojë ta bëni këtë. Një terapist gjithashtu do t'ju ndihmojë të komunikoni me fëmijët tuaj. Dhe, mbi të gjitha do të normalizojë të gjitha emocionet tuaja..
Sado e çuditshme të duket kjo, pa një mbështetje, pikëllimi juaj mund të kërcënojë të “gëlltisë” tërë familjen dhe të vazhdojë traumën e abuzimit. Fëmijët tuaj varen nga ju për t'i udhëhequr ata me forcë gjatë këtij ndryshimi të madh dhe nëse mendojnë se ju jeni shumë fajtorë dhe shumë të shqetësuar, ata mund të pandërgjegjshme të mendojnë se duhet të kujdesen për ju. Prandaj, për ironi, pikëllimi juaj mund të sjellë gjithçka që nuk dëshironi, që është më shumë dhimbje për fëmijët tuaj. Nuk po sugjeroj që duhet të jesh robot, por vendi i duhur për të kompensuar dhimbjen dhe ankthin tuaj më të thellë nuk është tek fëmijët tuaj. Një terapist i aftë do t'ju udhëzojë në mënyrë që të ndjeheni të fuqishëm, shpresëdhënës dhe të fortë, në vend se të frikësoheni, të bini në depresion dhe të ushqeheni me pendim. Paç fat.
Burimi: The Washington Post. Përktheu: Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
