OKB mban të punësuar vajzën e një zyrtari sirian të sanksionuar

Dështimi i Kombeve të Bashkuara në Sirinë veriore, pas tërmetit shkatërrues të muajit të shkuar ka fokusuar më shumë lidhjet e ngatërruara me regjimin e Damaskut, përfshirë punësimin e vajzës së shefit të spiunazhit të sanksionuar të Sirisë për të punuar në zyrën e një agjencie ndihme.

Arritja e ngadaltë e ndihmës së huaj në zonat e varfëra të opozitës të Sirisë pas tërmetit, të cilat figura të larta të OKB-së e kanë pranuar, nënvizuan se si ndihma humanitare po përdoret si armë ga regjimi i Presidentit Bashar al-Assad. Ajo ka ekspozuar mënyrat se si OKB dhe grupe të tjera të ndihmës bëjnë me forcë kompromise që janë ë të mirë të liderit sirian dhe kolegëve të tij.

Në një shembull, një nga vajzat e Hussam Louka, kreu i Inteligjencës siriane, i sanksionuar nga SHBA, BE dhe Anglia, mbi shkeljet e të drejtave të njeriut, ka punuar në zyrën e OKB-së CERF në Damask, sipas katër personave me njohuri për situatën. OKB CERF është një fond emergjence që u përgjigjet shpejt fatkeqësive natyrore dhe konflikteve të armatosura.

Një zëdhënës për agjencinë tha se OKB nuk nxjerr informacione personale për stafin, duke shtuar se të gjithë “anëtarët e stafit punësohen sipas proceseve rigoroze të rekrutimit”. Financial Times ka zgjedhur të mos ia nxjerrë emrin vajzës pasi ajo nuk akuzohet për ndonjë keqbërje.

Gruaja që mendohet të jetë rreth të 20-ave, më herët kishte punuar në Kryqin e Kuq.

Dokumentet e zbuluara në vitin 2016 treguan se OKB-ja ka punësuar më parë të afërm të zyrtarëve të lartë të regjimit. Një punonjës i ndihmës me qendër në Lindjen e Mesme tha: "Nuk mund t'ju them sa herë një zyrtar i qeverisë siriane ka hyrë në zyrat tona dhe na ka shtyrë të punësojmë fëmijën e tyre."

Praktikat e punësimit sugjerojnë se agjencitë e OKB-së dhe organizatat ndërkombëtare që veprojnë në zonat e kontrolluara nga qeveria mund të kenë në radhët e tyre të afërm të besnikëve të regjimit.

Agjencitë kanë arritur gjithashtu kompromise të pakëndshme me regjimin mbi çështjet themelore operacionale. OKB paguan miliona dollarë - 11.5 milion dollarë në 2022, ose 81.6 milion dollarë në total që nga viti 2014, sipas të dhënave të veta - që stafi i saj të qëndrojë në hotelin Four Seasons në Damask, i cili është në pronësi të shumicës së biznesmenit Samer Foz. Ai dhe vetë hoteli u sanksionuan nga SHBA në 2019 për lidhjet e tyre financiare me Assadin.

Francesco Galtieri, deri këtë muaj një zyrtar i lartë i OKB-së në Damask, tha se akomodimi ishte "një nga ato shërbime për të cilat OKB-ja nuk ka shumë zgjedhje - për shkak të mungesës së disponueshmërisë së infrastrukturës". OKB-ja kërkonte rregullisht miratimin e regjimit për të përdorur strehim alternativ, por kjo nuk iu dha, shtoi ai.

Regjimi gjithashtu heq miliona dollarë në ndihmë humanitare duke i detyruar agjencitë ndërkombëtare të ndihmës të përdorin një kurs këmbimi zyrtar të pafavorshëm, kur tregu paralel përdoret më gjerësisht. Paratë e mbledhura në këtë mënyrë përdoren për të mbështetur rezervat valutore të bankës qendrore, thonë ekspertët. Që kur paundi sirian filloi një spirale në rënie në vitin 2019, OKB-ja tha se ka kërkuar një kurs këmbimi më të mirë për ndihmën ndërkombëtare, e cila është dhënë vetëm në tre raste.

Bashkëpunimi midis qeverisë siriane dhe grupeve të ndihmës daton që nga fillimi i luftës civile të vendit në vitin 2011. OKB-ja dhe agjencitë ndërkombëtare rritën me shpejtësi praninë e tyre në vend, duke pritur rënien e Asadit. Ky ishte menduar të ishte një zgjidhje e shpejtë, megjithëse një që i kushtoi perëndimit miliarda dollarë dhe bëri thirrje për lëshime ndaj Damaskut që bien ndesh me parimet humanitare.

Por Asad vazhdoi, eventualisht rifitimin e kontrollit mbi pjesën më të madhe të vendit, i mbështetur ushtarakisht nga Rusia dhe Irani. Megjithatë, koncesionet që kishin ofruar agjencitë e ndihmës nuk u rinegociuan.

Grupet e ndihmës gjatë viteve kanë pranuar vazhdimisht kërkesat e regjimit, nga frika e humbjes së aksesit dhe nën presion për të mbajtur rrjedhën e ndihmës humanitare. Kjo tregon për dilemën e pamundur morale me të cilën përballen: ose të luajnë sipas rregullave të qeverisë ose të mohojnë ndihmën për sirianët në nevojë.

Sipas burimeve, punonjësve të ndihmës dhe ekspertëve sirianë, organeve të OKB-së dhe grupeve të ndihmës u kërkohet të bashkëpunojnë me agjencitë e lidhura me qeverinë. Grupet kryesore të lidhura me qeverinë janë Gjysmëhëna e Kuqe Arabe Siriane, e drejtuar nga bashkëpunëtori i Asadit, Khaled Hboubati, dhe Trusti i Sirisë për Zhvillim, i themeluar nga Asma al-Assad, gruaja e presidentit, e cila ende ka ndikim të madh mbi operacionet e saj.

SARC është partneri kryesor i OKB-së në Siri dhe ka fuqi të konsiderueshme mbi OJQ-të ndërkombëtare. Përpjekjet e saj për ndihmë – të cilat, si të gjitha programet e ndihmës në Siri, duhet të miratohen nga një komitet qeveritar me të dhëna nga ministri dhe degë të ndryshme të inteligjencës – kanë marrë një shenjë shtesë nga aparati i sigurisë së shtetit, duke sugjeruar se ato ndihmojnë në drejtimin e përpjekjeve të ndihmës. Grupet e ndihmës thonë se marrja e këtyre lejeve është një pengesë e rëndësishme për punën e tyre.

Të dyja organizatat janë duke udhëhequr përpjekjet e ndihmës pas tërmetit në Siri. Asnjëri nuk iu përgjigj kërkesave me shkrim për koment nga FT.

Pothuajse një e katërta e 100 furnizuesve kryesorë të listuar si pranues të fondeve të prokurimit të OKB-së midis 2019-2021 ishin kompani ose të sanksionuara nga SHBA, BE ose MB, ose në pronësi të individëve të sanksionuar, sipas një raporti të bashkautorizuar nga Karam Shaar, një politikë. ekonomist në Institutin e Lindjes së Mesme.

Raporti arriti në përfundimin se agjencitë e OKB-së “nuk i përfshijnë mjaftueshëm garancitë e të drejtave të njeriut në praktikat e tyre të prokurimit”. . . gjë që i ekspozon ata ndaj rrezikut të rëndësishëm reputacion dhe aktual të financimit të aktorëve abuzues”.

OKB-ja tha se asnjë kompani apo individ i përfshirë në listat e sanksioneve ndërkombëtare nuk është kontraktuar nga entitetet e OKB-së në Siri. Ai tha se pronësia e kompanive nga individë të përfshirë në shkelje të të drejtave të njeriut ose krime të tjera të mëdha "përfaqëson një arsye për OKB-në për të skualifikuar një shitës", por shtoi se kërkon një ""standard të provës përtej dyshimit të arsyeshëm" të angazhimit në praktikat e ndaluara". . “Subjektet e shqetësuara të OKB-së” po shqyrtonin disa nga pretendimet specifike të raportit, shtoi ai.

OKB-ja tha se kishte miratuar praktika më të rrepta që nga periudha e mbuluar nga të dhënat dhe madje kishte ndërprerë disa kontrata.

Gjatë 12 viteve të konfliktit brutal, miliarda dollarë ndihma janë shpërndarë nëpërmjet organizatave të tilla si OKB-ja. Mbajtja e regjimit në sektorin e ndihmës ishte një "sekret i hapur", tha një punonjës i ndihmës dikur në Damask.

Turqia, e cila mbështet opozitën, u detyrua të gërmojë familjet nga rrënojat pasi nuk mbërriti asnjë ndihmë ndërkombëtare për gati një javë. Përgjigja e ngadaltë ishte pasojë e ndalimit të tranzitit nga Damasku dhe aleatët e tij në Këshillin e Sigurimit të OKB-së përmes të gjitha pikave kufitare, përveç njërës, e cila u dëmtua nga tërmeti. Më në fund kalimet e tjera u hapën.

OJQ-të dhe grupet e ndihmës kishin "kaluar çdo vijë të kuqe në përpjekjet e tyre" për të ofruar ndihmë parimore për popullin sirian", tha punonjësi i ndihmës. “Qeveria e dinte se mund të na shtynte. Ne pothuajse po mundësonim sjelljen e tyre.”

Sipas raporteve të veçanta nga Natasha Hall, bashkëpunëtore e lartë në Programin e Lindjes së Mesme në Qendrën për Studime Strategjike dhe Ndërkombëtare dhe Human Rights Watch, regjimi i Asadit kufizon në mënyrë rutinore aksesin në zonat në nevojë, devijon ndihmën drejt komuniteteve të tij të preferuara dhe ngacmon stafin e OJQ-ve. . Këto u bazuan në dhjetëra intervista dhe dokumente të disponueshme publikisht.

Organizatat që kërkonin të punonin përtej kufizimeve u penalizuan shpesh, zakonisht duke kufizuar aksesin dhe vizat e stafit, thanë raportet.

Fluksi i fondeve dhe ndihmave në Siri që nga tërmeti, i cili vrau pothuajse 6.000 njerëz në Siri dhe afër 46.000 në Turqinë fqinje, vetëm sa ka shtuar shqetësimet për një regjim të aftë për të shfrytëzuar dobësitë e sistemit. Ekspertët kanë vërejtur gjithashtu raste të kufizimit ose kapjes së lehtësimit në pikat e kontrollit të regjimit dhe ndalimin e autokolonave që shkonin në veri-perëndim ose veri-lindje të Sirisë.

Emma Beals, një anëtare jorezidente në Institutin e Lindjes së Mesme, tha se kishte frikë se Damasku do të shfrytëzonte dëmet nga tërmeti për të shkatërruar më tej pronat në zona të ndjeshme politikisht dhe për të shpronësuar tokat nga ato që i percepton si disidentë.

Hall tha se Damasku kishte arritur sërish të kthente shqetësimin e botës për vuajtjet e popullit të saj në një qendër fitimi.

Burimi: FinancialTimes/ Gazeta: 'Si'

Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.