Gazeta Si - Kur Angela Merkel u largua nga kancelaria pas 16 vjetësh, shumica e gjermanëve nuk mund ta imagjinonin një vend pa të në krye: kush do ta mbronte Gjermaninë nga krizat dhe emergjencat gjithnjë e më të paparashikueshme?
Ka kaluar një vit e gjysmë. Dhe një lloj “damnatio memoriae” progresive duket se zbret mbi kancelaren e përjetshme, figura e së cilës po zvogëlohet çdo ditë e më shumë: e injoruar ose pothuajse nga politika, e harruar nga opinioni publik.
Megjithatë, që prej ditës së djeshme Merkel ka hyrë zyrtarisht në një klub shumë ekskluziv, përkrah dy kancelarëve që kanë bërë historinë e fundit gjermane.
Në një ceremoni solemne, ku mori pjesë edhe kancelari Olaf Scholz, Presidenti i Republikës, Frank-Walter Steinmeier, e akordoi atë me Kryqin e Madh të Urdhrit të Meritës, nderimi më i lartë i shtetit federal.
Vetëm Konrad Adenauer në vitin 1954 dhe Helmut Kohl në 1998 e kishin atë para saj.
Dhe janë pikërisht precedentët që ngrenë dyshime dhe hutim nga ana e shumë vëzhguesve: trashëgimia e Angela Merkelit është mjaft e madhe për ta vënë atë në një pozitë të barabartë me babain e Ëestbindung, ankorimin në Perëndim, dhe me kancelarin e ribashkimit?
Adenauer dhe Kohl fituan vendin e tyre në librat e historisë si evropianë gjermanë, i pari duke e vendosur Gjermaninë në qendër të projektit të përbashkët vetëm pak vite pas përfundimit të nazizmit, i dyti duke e shndërruar rënien e Murit në platformën e nisjes për ribashkim dhe në të njëjtën kohë duke i dhënë një shtysë të re procesit të integrimit.
Por Merkel? Steinmeier në lavdërimet e tij kujtoi me të drejtë meritat e saj: "Ju ishit një lidere shembullore, që e udhëhoqët Gjermaninë nëpër kriza të paprecedentë, duke e çuar atë drejt suksesit ekonomik".
Dhe ai evokoi biografinë e jashtëzakonshme të një gruaje që u rrit në Lindjen komuniste, "e cila dinte të përdorte përvojën e diktaturës për të forcuar lirinë dhe demokracinë".
Për 16 vjet, shtoi presidenti, ju i keni shërbyer Republikës me ambicie, mençuri dhe pasion, duke punuar deri në kufirin e forcës tuaj fizike.
Megjithatë, Steinmeier nuk tha asgjë për dështimet e Merkelit, të cilat ndërkohë janë bërë shumë të mëdha për t'u injoruar.
Para së gjithash, politika ndaj Rusisë, tepër e butë me Putinin, e shurdhër ndaj paralajmërimeve të vendeve të Evropës Qendrore-Lindore për rreziqet strategjike që lidhen me ndërtimin e Nord Stream 2, të cilën e dëshironte me vendosmëri edhe pas aneksimit të Krimesë, si dhe helmimi i Navalnit.
Një pozicion, që Merkel e mbron edhe sot, ndryshe nga Steinmeier, ministri i saj i Jashtëm dy herë, i cili ka pranuar gabimet.
Sa i përket politikës së brendshme, komenton Süddeutsche Zeitung, "mjafton të shikosh kontratën e koalicionit të qeverisë aktuale për të kuptuar se sa reforma të papërfunduara janë grumbulluar nën qeveritë e Merkelit", nga dixhitalizimi tek infrastruktura dhe strehimi.
Pra, a nuk e meriton Merkel, kancelarja e parë femër, të ulet në Panteonin gjerman, pranë Adenauer-it dhe Kohl-it?
“Më mirë do të ishte të prisja që ta bënte presidenti i ardhshëm”, shkruan Eckart Lohse në FAZ, sipas të cilit në këtë mënyrë Steinmeier ngre dyshimin se dëshiron ta shfajësojë atë, madje edhe veten.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.