.png)
David Phillip Vetter, një djalë i vogël me një gjendje të rrallë të quajtur SCID, lindi pa një sistem imunitar funksional. Jeta e tij ishte e lidhur në një flluskë të veçantë plastike, duke prekur zemrat e shumë njerëzve dhe duke ndikuar në miliona jetë mbi 50 vite më vonë.
Në shtator 1971, David erdhi në jetë në Teksas si fëmija i tretë i prindërve të tij, Carol Ann dhe David. Ata patën një vajzë të quajtur Katherine dhe humbën tragjikisht djalin e tyre, David Joseph, në foshnjëri për shkak të SCID. Kur ata mësuan se do të kishin një djalë tjetër, mjekët i informuan për mundësinë 50% që ai të lindte me SCID.
Fillimisht, specialistët besuan se mbajtja e Davidit në një flluskë sterile do të ishte vetëm një masë e përkohshme ndërsa ata kërkonin një kurë për SCID e ndërkohë edhe shpresonin që ai të shërohej në moshën 2-vjeçare. Megjithatë, me kalimin e kohës, ishte e nevojshme që Davidi të mbetej në flluskë gjatë gjithë jetës së tij për ta mbrojtur kundër viruseve dhe baktereve potencialisht fatale.
Gjatë 5 viteve të para të jetës së Davidit në Qendrën Spitalore të Teksasit, stafi pati diskutime rreth implikimeve etike të rritjes së një fëmije brenda një flluskë. Pas shqyrtimit, ata përfundimisht arritën një konsensus se ishte një vendim etik.
Jeta e Davidit brenda flluskës ishte tepër strikte. Çdo gjë që ai merrte, nga ushqimi dhe uji, te pelenat, veshmbathjet dhe librat, duhej të sterilizoheshin tërësisht dhe të futeshin nëpër ‘dritaret’ e vogla. Nasa gjithashtu krijoi një kostum të veçantë që i ngjan kostumit të një astronauti, i cili e lejoi Davidin të lëvizte lirshëm brenda flluskës.
Falë kostumit 50,000 dollarësh, nëna e Davidit, Carol Ann, më në fund mund ta mbante dhe përqafonte djalin e saj për herë të parë më 29 korrik 1977, kur ai ishte 5 vjeç. Ishte një moment prekës dhe i çmuar për të dy.
Ndërsa shkencëtarët kërkonin për kurën, pati një shpresë për të ardhmen e Davidit.
Në vitin 1983, mjekët thanë se mund të bëhej një transfuzion i palcës kockore nga një dhurues që nuk kishte asnjë sëmundje dhe motra e tij, Katerina, doli dhuruese me shpresën për të kuruar sëmundjen e vëllait të saj.
Tragjikisht, vetëm 4 muaj pas procedurës, në moshën 12-vjeçare, David Vetter ndërroi jetë nga limfoma, kancer që më vonë u konfirmua se ishte futur në sistemin e tij nga virusi i fjetur Epstein-Barr i pranishëm në palcën e motrës së tij. Ishte një humbje zemërthyese për familjen Vetter dhe të gjithë ata që e njihnin Davidin.
Spitali i Teksasit hapi Qendrën David, duke u fokusuar në kërkimin, diagnostikimin dhe trajtimin e mungesës së imunitetit. Historia e Davidit çoi në kërkime që çuan në diagnostikimin e hershëm të foshnjave me SCID.
Një mjek i njohur tha asokohe se “Ajo që Davidi na dha ishte një mësim i madh në shumë fusha të mjekësisë dhe në vetë jetën”.
Në epitafin e David Vetter shkruhet: "Ai nuk e preku kurrë botën, por bota u prek prej tij". Historia frymëzuese e Davidit tregon ndikimin e një personi në shoqëri. Nëpërmjet betejave dhe triumfeve të tij, ai tërhoqi vëmendjen ndaj çështjeve thelbësore mjekësore dhe bëri përparim të rëndësishëm në kujdesin shëndetësor. Trashëgimia e tij vazhdon të ndikojë në jetë të panumërta, duke shërbyer si një kujtesë se veprimet individuale mund të çojnë në ndryshime pozitive dhe të qëndrueshme për botën.
Burimi: Bright Side. Përshtati: Gazeta Si.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
