.png)
Nga Gazeta ‘Si’- Strategjia e re e sigurisë kombëtare e administratës Trump ka marrë kritika të këqija në Europë.
Megjithatë, është një dokument vërtet interesant. Ai përpiqet të bëjë diçka shumë ambicioze: të ripërcaktojë sigurinë kombëtare në terma civilizues.
Pamjet konvencionale mbi sigurinë kombëtare përqendrohen në imperativat ushtarake dhe ekonomike.
Strategjia e Sigurisë Kombëtare (NSS) i shqyrton me përkushtim këto çështje.
Një fragment mbi çështjen kritike të Tajvanit pohon prerë: “Shmangia e një konflikti mbi Tajvanin… është një prioritet. Ne gjithashtu do të ruajmë politikën tonë të gjatë deklarative mbi Tajvanin.”
Dokumenti bëhet shumë më energjik dhe inovativ kur i drejtohet çështjeve të qytetërimit. Ekziston një element i fortë racor në përkufizimin e administratës për qytetërimin -edhe nëse nuk është i qartë. Prioriteti i parë politik i listuar është fundi i “migrimit masiv”.
NSS këmbëngul: “Ne duhet ta mbrojmë vendin tonë nga pushtimi… nga migrimi i pakontrolluar.”
Kjo ide më pas shtrihet përtej Atlantikut në Europë. Kjo është ajo që mbështet pretendimin e diskutueshëm të NSS se Europa është në prag të “zhdukjes së qytetërimit”.
Dokumenti i strategjisë argumenton se: “Është më se e besueshme që brenda pak dekadash, disa anëtarë të NATO-s do të bëhen shumicë jo-europianë.”
Ky pretendim ndihet si ajo që psikologët ndonjëherë e quajnë “projeksion”. Në fakt, është SHBA-ja që trendet në të dhënat e regjistrimit sugjerojnë se do të bëhet “shumica jo-e bardhë” deri në vitin 2045. Sipas trendeve aktuale, do të duhen edhe disa dekada të tjera para se Britania ose Gjermania të kalojnë një prag të ngjashëm.
Megjithatë, për të parandaluar “fshirjen e qytetërimeve” në Europë, administrata Trump propozon:
“Kultivimi i rezistencës ndaj trajektores aktuale të Europës brenda kombeve europiane.”
Kjo qartësisht do të thotë mbështetje e partive nacionaliste, anti-imigracion, si Alternativa për Gjermaninë, Tubimi Kombëtar i Francës dhe Reforma e Britanisë.
Nga erdhi kjo kthesë qytetëruese në politikën e jashtme amerikane?
Autori më me ndikim i NSS-së mendohet të jetë Michael Anton, i cili deri vonë ishte drejtor i planifikimit të politikave në Departamentin e Shtetit. Pretendimi më i madh i mëparshëm i Antonit për famë ishte autorësia e tij e një artikulli të vitit 2016 të quajtur “Zgjedhjet e Fluturimit 93”.
Ky artikull argumentonte se parandalimi i zgjedhjes së Hillary Clinton ishte një çështje mbijetese kombëtare për SHBA-në, e cila duhej të zgjidhte Trumpin për të parandaluar “importimin e pandërprerë të të huajve të botës së tretë”.
Ai argumentoi në vitin 2016 se toleranca për imigracionin masiv ishte shenja e “një qytetërimi që dëshiron të vdesë”. Tingëllon e njohur?
Por sa seriozisht duhet ta marrin europianët të gjitha këto?
Ekzistojnë tre mënyra të gjera për ta parë NSS-në. E para është se shumica e strategjive të sigurisë kombëtare janë të pakuptimta, të studiuara nga afër në grupet e ekspertëve, por me pak lidhje me botën reale. Fakti që vetë Anton tani është larguar nga administrata dhe se Trump nuk konsiderohet përgjithësisht si një mendimtar sistematik, e bën më të lehtë shpërfilljen e gjuhës qytetëruese për të djathtën ekstreme amerikane.
Një pikëpamje e dytë është se e gjitha kjo është pjesë e një përpjekjeje të SHBA-së për të ushtruar presion të madh mbi BE-në që të jetë në një linjë me çështjet për të cilat administrata Trump në të vërtetë interesohet – veçanërisht arritja e një marrëveshjeje paqeje me Rusinë dhe dhënia fund e përpjekjeve europiane për të rregulluar kompanitë amerikane të teknologjisë.
Gjatë fundjavës, Christopher Landau, zëvendëssekretari i shtetit i SHBA-së, publikoi një postim në mediat sociale duke akuzuar aleatët europianë të Amerikës për “vetëvrasje qytetëruese”.
Landau sugjeroi që SHBA-të nuk mund të “pretendojnë më se janë partnerë” me vendet e BE-së që miratojnë politika që janë “krejtësisht të kundërta” me interesat amerikane. Politikat që ai renditi përfshinin të ashtuquajturën “censurë”, si dhe “fanatizëm ndaj klimës”.
Kjo lexohet si një kërcënim i fshehur: tërhiqni politikat e BE-së që administrata Trump nuk i pëlqen, ose SHBA-të do të rishqyrtojnë mbështetjen e saj për NATO-n.
Gjuha e NSS-së, e kombinuar me kërcënimet e Landau-së, mund të mbështesë gjithashtu një interpretim të tretë, edhe më radikal. Nuk janë vetëm politikat individuale të BE-së që administrata kundërshton – është vetë ekzistenca e BE-së, e cila portretizohet si një projekt “globalist” që është armiqësor me interesat amerikane.
Nëse kjo linjë mendimi ndiqet deri në përfundimin e saj logjik, mund të sjellë që SHBA-të të shkëputen nga NATO, duke shmangur qeveritë aktuale të Europës dhe duke u afruar përgjithmonë me Rusinë.
Zëdhënësi i Vladimir Putinit e ka lavdëruar tashmë NSS-në dhe ka sugjeruar se është në përputhje me mendimin e Kremlinit. Rusët pranë Putinit kanë përdorur X – një platformë të ndaluar në Rusi -për të mbështetur pretendimin e administratës Trump se liria e fjalës është nën kërcënim në Europë.
NSS e bën të qartë se tani po zhvillohet një betejë midis dy versioneve të ndryshme të perëndimit — e cila i vë SHBA-të dhe Europën kundër njëra-tjetrës.
Pikëpamja e administratës Trump e “qytetërimit perëndimor” bazohet në racë, krishterim dhe nacionalizëm. Versioni europian është një pikëpamje liberale e bazuar në demokraci, të drejtat e njeriut dhe sundimin e ligjit, duke përfshirë të drejtën ndërkombëtare.
Në Europë, kërcënimet më të mëdha për versionin liberal të qytetërimit perëndimor janë partitë e ekstremit të djathtë që SHBA-të po promovojnë — dhe shteti rus që administrata Trump po e josh.
Nuk është çudi që Kremlini ta nuhasë këtë si një mundësi.
Marrë nga Financial Times/ Përshtati Gazeta Si
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
