Një grup emigrantësh u transferuan në Ruandë nga Britania mbi një vit më parë. Ata thonë se ndihen të izoluar dhe të pasigurt, me një që e përshkruan vendin afrikan si një “burg të hapur”.
Me partitë politike të ndara rreth planit të diskutueshëm të qeverisë britanike për të dërguar azilkërkuesit nga Britania e Madhe në Ruanda, BBC ka udhëtuar në shtetin afrikan për të folur me katër prej emigrantëve tashmë atje për përvojën e tyre në vend.
Grupi i vogël mbërriti nga Diego Garcia, një ishull në Oqeanin Indian. Ata thonë se nevojat e tyre komplekse mjekësore, në disa raste si rezultat i përdhunimeve dhe torturave të kaluara, nuk po plotësohen në Ruandë.
Secili prej tyre merr ekuivalentin e 50 dollarëve në javë për ushqim dhe gjëra të tjera thelbësore, por sipas kushteve të qëndrimit të tyre, të rënë dakord nga qeveritë e Mbretërisë së Bashkuar dhe Ruandës, ata nuk lejohen të punojnë.
Të katër thonë se janë përballur me ngacmime seksuale në rrugë. Ata thonë se janë, në fakt, “të vetë-burgosur”, shumë të frikësuar për të dalë, ndërsa presin që Britania të gjejë një vend të përhershëm për ta për të jetuar.
Grupi u transferua në Ruandë për kujdes urgjent mjekësor pas përpjekjeve për vetëvrasje. Ata tani janë jashtë spitalit dhe jetojnë në dy banesa në periferi të kryeqytetit, Kigali, të paguara nga autoritetet britanike.
Statusi i tyre ligjor në Ruandë nuk është i njëjtë me atë që do të ishte për azilkërkuesit që shkojnë atje nga Britania, por një avokat që përfaqëson dy nga katër thotë se “përvojat e tyre negative ngrenë shqetësime serioze” në lidhje me aftësinë e Ruandës për të ofruar një strehë të sigurt për “refugjatë shumë të cenueshëm”.
Një zyrtar i lartë i Ruandës i tha BBC-së se kishte besim të plotë në sistemin mjekësor të vendit dhe shqetësimet e emigrantëve për sigurinë personale nuk kishte baza.
Të katër ata që ndodheshin në Ruandë thanë se kishin qenë viktima të torturës dhe dhunës seksuale në vendet e tyre, disa për shkak të lidhjeve të mëparshme me rebelët e Tigrave Tamil, të cilët u mundën në luftën civile të Sri Lankës 15 vjet më parë.
Në një rrugë të qetë, në një apartament me dy dhoma gjumi, Azhagu thotë se është diagnostikuar me çrregullim të rëndë stresi post-traumatik dhe pasiguria për të ardhmen dhe izolimi po i bën gjërat edhe më keq.
“Nuk po marrim trajtimin e duhur mjekësor. Kemi probleme me shëndetin mendor”, thotë 23-vjeçari.
“Sa herë që shkojmë dhe u tregojmë mjekëve për problemet tona, ata nuk mund të na ndihmojnë.”
Stafi mjekësor i Ruandës i ka bërtitur, pretendon ai, dhe në një rast, pasi dëmtoi veten, ai thotë se ishte kërcënuar me arrestim dhe i thanë të kthehej te Diego Garcia.
Mayur, 26 vjeç, i cili ndan apartamentin, thotë se ka hequr dorë nga këshillimi. Ai thotë se nuk merr ilaçet e duhura dhe nuk mund të bëjë “një bisedë të mirë”. “Kjo është arsyeja pse nuk dua të shkoj në spital,” shton ai.
Avokati Tom Short thotë se një vlerësim i pavarur i ekspertëve zbuloi se “secili nga klientët tanë ka nevoja komplekse mjekësore të cilat nuk plotësohen në Ruandë”.
Grupi në Ruandë tregoi dokumente ligjore, mesazhe ËhatsApp, email dhe letra që ata i kishin shkruar gjatë vitit të kaluar zyrtarëve britanikë, përfshirë kryeministrin Rishi Sunak, duke kërkuar që të zhvendoseshin.
“Nuk e di edhe sa vite të tjera do të na duhet të jetojmë si të burgosur pa shtetësi të qeverisë britanike”, thuhej në një mesazh.
Avokatët që përfaqësojnë grupin thanë se kishin ngritur incidente të shumta të ngacmimeve në rrugë dhe vjedhjeve me zyrtarët e Britanisë, të cilët nuk ishin përgjigjur”
Ndërsa presin, emigrantët vazhdojnë të ëndërrojnë për një të ardhme diku tjetër.
“Ne pyesim veten nëse duhet t’i jemi mirënjohës Britanisë që na shpëtoi jetën kur mbërritëm, apo nëse duhet të zemërohemi me ta që na lanë në harresë,” thotë Mayur.
Burimi: BBC. Përshtati: Gazeta Si.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.