Nga Gazeta Si - Lajmi se ka tre hite të mëdha komerciale në mesin e filmave që morën nominimin për Oscar për filmin më të mirë, u përshëndet si një ngjarje. Anasjelltas, fakti që asnjë nga këta tre nuk konsiderohet fitues i mundshëm i çmimit është më shumë në përputhje me atë që janë bërë Oscars gjatë pesëmbëdhjetë viteve të fundit.
Ndryshimet në industrinë e filmave në vitet e fundit, në mënyrën se si shikohen filmat dhe atë që audienca zgjedh të shikojë në kinema në vend të shtëpisë, kanë transformuar vërtet çmimet Oscar.
Nga një ceremoni që shpërbleu filmat më të suksesshëm, ata në njëfarë mënyre janë kthyer në një ceremoni që shpërblen filmat që pakkush i ka parë. Dhe kjo, për më tepër, korrespondonte me një rënie progresive të shikueshmërisë së transmetimit televiziv të ABC të mbrëmjes së çmimeve.
Ceremonia e ndarjes së çmimeve këtë vit është planifikuar për natën mes 12 dhe 13 marsit. Viti i kaluar, nga pikëpamja e vlerësimeve, ishte i dyti më i keqi në historinë e Oscar-it (më i keqi ndonjëherë ishte ai i një viti më parë, 2021).
Në vitin 2022, 16.6 milionë shikues e kishin parë transmetimin, ndërsa vetëm nëntë vjet më parë e kishin bërë këtë në 40 milionë.Është një trend që shumë besojnë se është drejtpërdrejt proporcional me popullaritetin e filmave në konkurrim dhe për rrjedhojë me përfshirjen që publiku ndjen ndaj ceremonisë.
Hera e fundit që çmimi i filmit më të mirë i shkoi filmit me fitim më të madh të vitit ishte në vitin 2004, kur fitoi "The Return of the King”, pjesa e tretë në trilogjinë e "The Lord of the Rings".
Kanali televiziv ABC paguan 100 milionë dollarë për të pasur transmetimin ekskluziv të ngjarjes dhe, pas rezultatit të keq të vitit 2021, ai pak i rikuperuar i vitit 2022 e pengoi rrjetin të vendoste për të ndërprerë marrëveshjen.
Në historinë e çmimit, ishte zakon që shumë shpesh filmat më të njohur ishin edhe më të shpërblyerit. Gone with the Wind, The Sound of Music, It Happened One Night, One Fly Over the Cuckoo's Nest, The Godfather, Titaniku, ishin të gjithë njëlloj filma të suksesshëm dhe fitues çmimesh.
Megjithatë, në pesëmbëdhjetë vitet e fundit, duke filluar me No Country for Old Men nga vëllezërit Coen në 2008 dhe duke kaluar nëpër rastin e mrekullueshëm të The Hurt Locker në 2009 Oscari për filmin më të mirë ka shkuar në filma të pavarur të vegjël, mesatarisht të suksesshëm.
Edhe kur u shpërblyen filmat me rezultatet më të rëndësishme, ato ishin sërish koleksione të moderuara, si me The Shape of Water (2018), The Spotlight Case (2016), Parasite (2020) ose Green Book (2019).
Disa nga këto të fundit janë parë gjerësisht në mbarë botën, por asnjë nuk ka fituar më shumë se 100 milionë dollarë në Shtetet e Bashkuara, një shifër përtej së cilës mund të fillohet të flitet për sukses të vërtetë tregtar.Ajo që ka ndryshuar është si përbërja e audiencës që shkon në kinema, shumë më e re dhe për rrjedhojë më shumë në kërkim të filmave spektakolar, imagjinativ të strukturuar rreth kapitujve dhe vazhdimeve të ndryshme, dhe shpërndarja dhe financimi i më shumë filmave për të rritur, d.m.th. për një audiencë më të rritur dhe pak më të arsimuar dhe me përvojë.
Megjithatë, në një moment të caktuar në vitet 2000, modeli klasik i filmit popullor dhe amerikan për të rritur – siç janë filmat e Scorsese-s apo ato të Tarantinos, për të përmendur më të famshmit – filloi të hynte në një krizë për shkak të ndryshimit të përbërjes së audiencës dhe për suksesin e filmave modernë të suksesshëm, siç janë superheronjtë.Siç shkruan Los Angeles Times, tashmë në vitin 2018 situata u konsiderua e rëndë.
Prania e një shumice dërrmuese të filmave të veçantë në mesin e të nominuarve për filmin më të mirë e kishte bërë producentin Bill Mechanic të jepte dorëheqjen nga bordi i drejtorëve të Akademisë së Arteve dhe Shkencave të Filmit, shoqata që bashkon të gjithë profesionistët në kinematë e Hollivudit dhe të cilit më shumë se dhjetë mijë anëtarë votojnë për Oscars.
Në një letër të botuar më vonë në gazeta, ai akuzoi shoqatën për elitizëm dhe shkroi: "Vitet e fundit ne kemi nominuar aq shumë filma të vegjël të pavarur sa që ndoshta duhet t'i dorëzojmë Oscarët në një tendë".
Për këtë arsye, konsiderohet prania këtë vit e Avatar: The Way of The Water, koleksioni i të cilit në Shtetet e Bashkuara ishte 600 milionë dollarë, i Top Gun: Maverick me koleksionin e tij prej 700 milionë dollarësh dhe i Elvisit me 151 milionë dollarë është konsideruar një lajm i mirë në lidhje me rëndësinë dhe popullaritetin e Oscars. Është gjithashtu hera e parë në historinë e çmimit që dy kandidatë kanë mbledhur më shumë se një miliard dollarë në mbarë botën: ata janë Avatar: The Way of the Water dhe Top Gun: Maverick.
Në njëzet vitet e fundit, kinemaja e konsideruar për të rritur, ajo me më shumë vota nga anëtarët e Akademisë, është bërë ajo që mbledh më pak në kinema, ndërsa ajo që mbledh më shumë zakonisht nuk konsiderohet e denjë për nominime apo çmime.
Sagat e shkëlqyera, ekskluzivitetet filmike (d.m.th. sagat që kanë gjithashtu spin-off dhe prequel) ose filmat e bazuar në komike janë aktualisht prodhimet më të njohura në mesin e publikut, por zakonisht nuk konsiderohen të përshtatshme për Oscars.
Akademia dëshiron të ndryshojë trendin, por nuk ka fuqi të drejtojë atë që votojnë dhjetë mijë anëtarët e saj, mes të cilëve ka personalitetet më të rëndësishme të industrisë, si dhe të gjithë të nominuarit për Oscar në histori.Rikthimi i pjesshëm i disa filmave blockbuster te të nominuarit e këtij viti përkoi me një rënie të nominimeve të dukshme për gratë dhe afrikano-amerikanët.
Për shembull, është hera e parë në tre vitet e fundit që nuk ka femra në kategorinë e regjisorit më të mirë, pasi dy edicionet e fundit ishin fituar nga Chloé Zhao për Nomadland dhe Jane Campion për The Power of the Dog.
Për më tepër, ndër filmat që nuk janë marrë në konsideratë nga Akademia dhe nuk janë nominuar ka filma të rëndësishëm nga regjisorë afrikano-amerikanë dhe me aktorë afrikano-amerikanë si Nope nga Jordan Peele ose Devotion nga J.D. Dillard.
Nga ana tjetër, komuniteti aziatik është shumë i përfaqësuar këtë vit. Filmi që ka marrë më shumë nominime, Everything Everywhere All at Once, është drejtuar nga dy regjisorë, njëri prej tyre, Daniel Kwan, me origjinë kineze.
Nga protagonistët e ndryshëm aziatikë, dy u nominuan përkatësisht për aktoren më të mirë dhe aktorin më të mirë dytësor: Michelle Yeoh, me origjinë malajziane dhe kineze, dhe Ke Huy Quan, i lindur në Vietnam.
Filmi tregon një histori imagjinative, protagonistët e së cilës janë një familje tipike amerikane me origjinë aziatike që drejton një lavanderi. Gjithashtu në kategorinë e filmit më të mirë të animuar është një film i Disney, Red, me protagonist një vajzë kinezo-kanadeze. /Il Post/
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.