Është një komedi, në të cilën qesh që të mos qash. Nuk është një film i përsosur, por një film nuk duhet të jetë i përsosur për të qenë një kryevepër. “Don’t look up” nga Adam McKay, që po transmetohet në Netflix është padyshim filmi më i mirë i këtij viti, i vetmi i mundshëm për pandeminë, gjëja që shpjegon më së miri mekanizmat (socialë, psikologjikë, politikë dhe mediatikë) të cilat, në mijëvjeçarin e tretë, hyjnë në lojë kur njerëzimi përballet me një emergjencë.
E bukura është se në veprën e interpretuar nga Leonardo DiCaprio dhe Jennifer Lawrence nuk përmendet një pandemi: subjekti është një kometë që po shkon drejt tokës. Një film që nuk flet kurrë për ndryshimet klimatike, por përkundrazi na ofron një portret të pamëshirshëm se si në planet kemi menaxhuar këto gati dy vjet koronavirusin. Ja 5 arsye pse është filmi më i mirë i vitit.
Është fundi i botës, por kujt i intereson
“Kur të vijë Biri i njeriut, a do të ketë besim në tokë?” Ungjilli i Lukës u habit. “Don’t look up” na bën një pyetje tjetër: nëse shkenca do të trokiste duke thënë se kishte prova të fundosjes së botës, a do të merrej seriozisht? Përgjigja është jo: presidenti i Shteteve të Bashkuara të Amerikës (një karikaturë Meryl Streep që është edhe Trump dhe pak Hillary) ka gjëra të tjera për të menduar kur DiCaprio dhe Lawrence arrijnë me lajmin ogurzi: disa probleme me emërimin e gjyqtarit të Gjykatës së Lartë, fushata elektorale që po afron. Kujt i intereson fundi i botës. Nuk do të jetë fundi i botës.
Për një “grusht” klikime
Mediat nuk bëjnë një figurë më të mirë: TV kryesore (të fiksuar pas nevojës për të bërë një shfaqje), gazetat e mëdha (të cilat ju ndjekin të kenë ndjekës), gazetat e para dixhitale (të fiksuara pas rregullave të viralitetit). Ata ju blejnë dhe ju shesin për disa klikime.
Shkenca homoseksuale në panairin e vaniteteve
Merrni një studiues të ndershëm, me një jetë të kaluar mes librave dhe seminareve. Vendoseni në qendër të vëmendjes, bëjeni njeriun e ditës 365 ditë në vit. Së paku, ai do të përfundojë duke shijuar momentin deri në atë pikë sa të bëhet i vetëkënaqur, të gabojë, ndoshta të humbasë mendjen: Di Caprio është pikërisht ky person. Dhe na kujton pak a shumë virologë dhe epidemiologë që kanë pasuruar ditët tona në këto dy vite.
Privatizimi i universit
Bota duhet të shpëtohet dhe qeveria amerikane ka një plan. Në sekondën e fundit, ai e lë mënjanë, për t’i lënë vend planit të një teknologjie të madhe, të udhëhequr nga një djalë që është një ndërthurje midis Steve Jobs, Jeff Bezos dhe Elon Musk (Mark Rylance). Financon fushatat elektorale, pse të mos e ketë fjalën e fundit në zgjedhjet e administratës? Jemi në privatizimin përfundimtar të universit, një proces që ne e kuptojmë sot me misionet Blue Origin dhe SpaceX. Lodra shumë të shtrenjta të miliarderit në detyrë, në të cilat ka përfunduar edhe NASA.
Të vdesësh po, por pasi të kesh bërë histori
Në fund të gjithçkaje: çfarë ndikimi do të kishte tek ne ky fund i bekuar i botës nëse do të vinte për të na vizituar? Fillimisht do të na interesonte pak më shumë se përfundimi i një sherri. Megjithatë, ndërsa afrohet Harmagedoni, në mënyrë të pashmangshme do ta gjejmë veten duke bërë një reflektim më të thellë. Vdekja e afërt është një ide që nuk të lë indiferent. Përfundimisht mësohesh me të, sepse njeriu mësohet me çdo gjë. Dhe pastaj pajtohesh me faktin se do të vdesësh. Por, kush e di pse, vetëm pasi ta ketë shpërndarë në histori.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
