.png)
Për më shumë se një vit, Tara Zier priti më kot që dhimbja e qafës së saj dhe shtrëngimi i vazhdueshëm në gjoks të qetësoheshin. Jeta e dentistes që banon në Virxhinia, SHBA, u bë e vështirë kur burri i saj vrau veten dhe aty nisën një sërë hetimesh për të dhe familjen e saj. Fillimisht Zier mendoi se dhimbja e saj mund të ishte produkt i stresit intensiv. Ajo mendoi se dhimbja e qafës ishte thjesht një shqetësim profesional që prek të gjithë dentistët, por kur ajo u takua me mjekun familjes ai e këshilloi që të merrte antidepresante për shkak se kishte kaluar një periudhë të vështirë në jetën e saj.
Nën këtë këshillë vijuan edhe testet dhe procedurat e tjera shëndetësore ku ajo u ekzaminuar për çdo organ në trupin e saj që prej vitit 2015 deri në vitin 2017. Shumica e mjekëve që takonte i thonin se duhej të kujdesej për shëndetin mendor për shkak të stresit të akumuluar.
“Unë nuk e kisha problem që të trajtoja shëndetin tim mendor nëse kisha një problem, por më shumë mendoja se kisha diçka që nuk shkonte me trupin tim,” ka shpjeguar dentistja.
Në Mars 2017, ajo ndërpreu praktikën e stomatologjisë, në pamundësi për të vazhduar më tej me profesionin e saj sepse nuk mund të punonte. Më pas në Tetor të të njëjtit vit, pasi raportoi mpirje të papritur në njërën anën të fytyrës së saj mjeku i familjes e këshilloi që të takonte e një neurolog.
“Mendova se do takoja përsëri në një mjek që do të më fliste për ankthin dhe stresin, por ndodhi e kundërta,” tregon Zier.
Neurologu e urdhëroi për të kryer një skaner të trurit të saj dhe një sërë analizash gjaku. Midis tyre ishte një test për të matur nivelin e antitrupave ndaj dekarboksilazës së acidit glutamik (GAD), një proteinë e përfshirë në prodhimin e një neuro-transmetuesi të rëndësishëm në tru. Neuro-transmetuesi, i njohur si acid gama-aminobutyric (GABA), ndihmon në kontrollin e lëvizjes së muskujve dhe rregullimin e ankthit.
Mjeku i shpjegoi se testi i antitrupave GAD përdoret në diagnostikimin e diabetit dhe epilepsisë dhe zbulimin e një gjendje të rrallë, progresive neurologjike të quajtur Sindromi i Personit të Ngurtë (SPS), i cili prek trurin dhe palcën kurrizore, duke shkaktuar dhimbje të muskujve të trupit dhe ndjeshmëri e shtuar ndaj stresit, zhurmës ose stimujve të tjerë.
Shumica e njerëzve me SPS kanë nivele të larta të antitrupave anti-GAD. Disa studime kanë treguar se ata gjithashtu kanë nivele më të ulëta të GABA, të cilat mund të ndihmojnë në shpjegimin e ankthit të tyre të vazhdueshëm.
“Të gjitha testet ishin normale përveç njërit. Niveli i saj i antitrupave ishte shumë më i ulët se normalja,”shpjegon neurologu.
Neurologu i tha Zier se ai besonte se ajo kishte SPS, megjithëse ai kishte parë vetëm një rast tjetër në karrierën e tij 40-vjeçare.
SPS si sëmundje është identifikuar për herë të parë në vitin 1956 në Klinikën Mayo dhe besohet se prek afërsisht 1 person në 1 milion, shumica prej tyre gra që kanë një sëmundje autoimune. Çrregullimi shpesh diagnostikohet gabimisht si sëmundja e Parkinsonit, skleroza e shumëfishtë ose ankthi i rëndë. Qëndrimi i kërrusur është një ndër karakteristikat kryesore të sëmundjes dhe personat që vuajnë nga sëmundje janë shpesh herë nuk mund të ecin.
"U lehtësova që më në fund kisha një diagnozë, por shpjegimi i saj më frikësoi edhe më shumë," tha Zier.
Më pas ajo kaloi një sërë testesh që konfirmuan përfundimisht diagnozën dhe ndoqi programin e lehtësimit të sëmundjes. Dentistja vijoi më pas trajtimin në Qendrën e Sindromës në universitetin Johns Hopkins's e cila mendohet se është e vetmja në botë për trajtimin e sëmundjes. Neurologët i shpjeguan se pse Zier u diagnostikua shumë më shpejt se shumica e njerëzve me SPS, vonesa mesatare pas simptomave fillestare për të identifikuar sëmundjen zakonisht zgjatë 7 vjet.
Ekspertët shpjegojnë se shumica e njerëzve me SPS janë me aftësi të kufizuara dhe të pamundur për të kryer vetë funksionet jetësore.
Përveç ilaçeve që variojnë nga relaksuesit e muskujve tek imunoterapia, trajtimet e rekomanduara përfshijnë fizioterapi në ujë, terapi me psikologun dhe terapi për muskujt.
“Çdo ditë është një luftë, por jam e lumtur që mund të trajtoj sëmundjen time. Të paktën e di çfarë kam dhe kjo më bën të marr frymë lirisht,” shton Zier e cila kohët e fundit ka hapur Fondacionin e Kërkimit mbi sëmundjen SPS.
Burimi: The Washington Post/ Përshtati: Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
