Analize

Jo vetëm nga votuesit, presidenti i Koresë së Jugut po ‘ndëshkohet’ edhe nga… qepët

Dështimi i partisë së Yoon Suk Yeol në zgjedhjet parlamentare do t'i bëjë të vështira tre vitet e tij të fundit

Nga Gazeta ‘Si’- Nuk do të kishte zgjedhje në Korenë e Jugut pa pak spektakël.

Fushata e këtij viti, për zgjedhjet parlamentare të 10 prillit, shfaqi një ligjvënës që shprehte pendimin duke rruar kokën dhe duke hipur në një kafaz prej druri, një tjetër që provoi "autenticitetin" e tij duke pozuar pa këmishë dhe akoma më shumë duke u përfshirë në beteja rap të regjistruara paraprakisht rreth politikës.

Por memeja kryesore e fushatës ishin kandidatët e opozitës që tundnin pa (qepët e pranverës) për të tallur Yoon Suk Yeol, presidentin konservator, pasi ai la të kuptohej se nuk e kishte idenë se sa kushtonte gatimi i përditshëm i kuzhinës koreane.

Zbulimi u bë aq i popullarizuar sa komisioni zgjedhor i Koresë së Jugut i ndaloi votuesit të sillnin aleancën në qendrat e votimit.

Perceptimi se z. Yoon ishte jashtë realitetit i kushtoi shtrenjtë Partisë së tij të Pushtetit Popullor (ppp).

Ish-kryeprokurori u votua dy vite më parë, duke premtuar se do t'i japë fund presidencës "perandorake" dhe do të jetë më afër popullit të zakonshëm. Dy vjet më parë, Partia Demokratike (pd) dhe partia e saj motër kishin fituar zgjedhjet parlamentare me 180 vende, shifra më e madhe në historinë demokratike të Koresë së Jugut.

Perceptimi se z. Yoon ishte jashtë realitetit i kushtoi shtrenjtë Partisë së tij të Pushtetit Popullor (ppp).

Këtë herë, me pjesëmarrjen më të lartë në zgjedhjet parlamentare në më shumë se tre dekada, blloku i pd-së nuk mori aq shumë mandate. Por ajo ende i dha ppp një goditje, duke fituar 175 vende nga 300 vendet e parlamentit krahasuar me 108 për partinë e presidentit dhe satelitin e saj.

Një parti e tretë, Partia e Koresë së Rindërtimit (rkp), fitoi 12 vende. Nëse RKP mund të punojë me pd-në, të dy partitë do të mbajnë mbi tre të pestat e vendeve në parlament, duke u dhënë atyre fuqinë për të përshpejtuar faturat. Një numër zyrtarësh të rangut të lartë, duke përfshirë Han Dong-hoon, udhëheqësi i përkohshëm i ppp -së, dhanë dorëheqjen me ndjesë pasi lajmi erdhi. Një cinik do të mendonte se po braktisnin një anije që po fundosej. Aftësia e z. Yoon për të ndërtuar një trashëgimi të brendshme është në rrezik serioz.

Vlerësimi i pafavorshëm i z. Yoon ka qëndruar në të 30-at e ulëta për shumicën e kohës së tij në detyrë.

Perspektivat zgjedhore të partisë së tij nuk u ndihmuan nga akuzat për korrupsion kundër zonjës së tij të parë apo paaftësia e qeverisë së tij për të zgjidhur një mosmarrëveshje me mjekët që kanë dalë në grevë që nga shkurti. Por në fund të fundit ishin çështjet e xhepit si inflacioni dhe çmimet e banesave ato që dolën në krye të shqetësimeve të votuesve.

"Çmimet janë shumë të larta, ekonomia është e keqe si kurrë më parë," u ankua z. Cho, një 33-vjeçar që votonte në zonën e mbushur të Seulit.

"Por presidenti nuk është i interesuar të dijë çmimin e një qepe të pranverës."

Shumica e PD - së do të thotë se z. Yoon nuk do të jetë në gjendje të kalojë ndonjë reformë kuptimplotë nëse nuk mund të arrijë në të gjithë rreshtin. Kjo duket e pamundur. Pavarësisht se pretendon se dëshiron të reformojë rrënjësisht vendin, presidenti ka paraqitur legjislacion pak të rëndësishëm dhe ka miratuar edhe më pak. Megjithatë, ai ka vënë veton në nëntë projektligje në dy vitet e tij në detyrë, më shumë se çdo president i mëparshëm në një mandat të plotë pesëvjeçar.

Pasi ka ruajtur shumicën e saj, pd nuk ka gjasa të jetë në disponim për kompromis. Lee Jae-myung, lideri i partisë, ka kritikuar prej kohësh administratën si një "diktaturë prokurore", me staf nga ish-kolegët e presidentit. Dhe lideri i rpk -së, Cho Kuk, tha para zgjedhjeve se ai shpresonte ta bënte presidentin "së pari një rosë të çalë dhe më pas një rosë të ngordhur".

PPP vështirë se ka tërhequr kundërshtarët e saj. Z. Han e kaloi fushatën duke nënkuptuar se liderët e PD dhe RKP ishin kriminelë. Z. Lee është nën padi për korrupsion , megjithëse ai i mohon akuzat dhe thotë se është viktimë e një gjuetie shtrigash politike. Z. Cho, ndërkohë, po apelon kundër një dënimi për falsifikimin e dokumenteve dhe ryshfet - edhe pse kjo ndoshta nuk garanton komentet e bëra nga zoti Han që e krahasojnë atë me Hitlerin.

Në mënyrë perverse, z. Yoon mund të jetë i lumtur që ka një opozitë jo bashkëpunuese si një justifikim për dështimin e politikës së brendshme. Dy vjet më vonë, ekipi i tij përpiqet të artikulojë një plan të detajuar ose mjaft ambicioz për zgjidhjen e problemeve të vendit.

Këto përfshijnë një brez të ri të paaftë për të gjetur punë të denjë ose për të përballuar një shtëpi, një popullsi që plaket me shpejtësi dhe normën më të ulët të lindshmërisë në botë, vetëm 0.72. Ekonomia e saj është gjithashtu e varur nga eksportet dhe i nënshtrohet tej mase një numri të vogël konglomeratesh, që do të thotë se po lufton të përballet me riformësimin e Amerikës dhe Kinës të tregtisë botërore.

Të paktën tani z. Yoon ka dikë për të fajësuar që nuk ka bërë asgjë në frontin e shtëpisë.

Presidenti ndoshta do të përqendrohet në fushat në të cilat ai tashmë ka pasur njëfarë suksesi, si forcimi i aleancës së Koresë së Jugut me Amerikën dhe përpjekja për të përmirësuar marrëdhëniet e trazuara të vendit me Japoninë.

Megjithatë, zoti Lee, instinktivisht anti-japonez dhe i etur për të parë Korenë e Jugut të adoptojë një qasje më të ekuilibruar ndaj rivalitetit kino-amerikan, mund të përpiqet të prishë atë axhendë. Edhe aty ku është më i fortë, zoti Yoon mund ta ketë një sfidë ndërtimin e trashëgimisë. 

Burimi: The Economist/Përshtati Gazeta Si


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë