Gjermania, Franca dhe Polonia: Ky moment mund të përcaktojë të ardhmen e fëmijëve tanë

Shtatëdhjetë e pesë vjet më parë, traktati themelues i NATO-s u nënshkrua në Uashington për të garantuar sigurinë e territorit tonë, të popullitn dhe ruajtjen e vlerave tona të përbashkëta: lirinë individuale, të drejtat e njeriut, demokracinë dhe sundimin e ligjit.

Që atëherë, NATO është bërë aleanca më e suksesshme e mbrojtjes në histori, duke garantuar lirinë e 32 vendeve anëtare në Evropë dhe Amerikën e Veriut.

Por sot këto vlera po testohen si asnjëherë më parë.

Për më shumë se dy vjet, Rusia jo vetëm po zhvillon një luftë të pajustifikuar dhe të paligjshme agresioni kundër Ukrainës, por edhe presidenti rus Vladimir Putin e ka bërë të qartë, herë pas here, duke u kthyer shpinën qasjeve dekadash për bashkëpunim, se ambicia perandorake e tij arrin shumë përtej Ukrainës – se ajo që ai po sulmon është vetë rendi i paqes evropiane.

Prandaj, ndërsa festojmë përvjetorin e NATO-s, ne nuk duhet të jemi të vetëkënaqur. Përkundrazi, ne duhet të respektojmë faktin se ky moment mund të përcaktojë të ardhmen në të cilën do të jetojnë fëmijët tanë.

Gjatë dy viteve të fundit, Evropa dhe Amerika e Veriut kanë qëndruar të bashkuar dhe të palëkundur kundër agresionit rus. Së bashku, ne mbështetëm vetëmbrojtjen e Ukrainës me mbi 200 miliardë euro ndihmë, me BE-në dhe vendet e saj anëtare që ofrojnë afërsisht dy të tretat e ndihmës së përgjithshme të miratuar për Kievin deri më tani.

Mbështetja jonë do të vazhdojë për aq kohë sa të duhet dhe aq intensivisht sa të jetë e nevojshme.

Ne po mbështesim Ukrainën për të mbrojtur lirinë dhe sigurinë tonë – por po investojmë gjithashtu në forcën tonë në Evropë. Ne nuk duhet të gabojmë: Sot, Ukraina është nën sulm - nesër, mund të jetë një pjesë tjetër e Evropës. Dhe Rusia nuk do të pushojë politikën e saj agresive dhe imperialiste për të ardhmen e parashikueshme.

Kjo është arsyeja pse, në 75-vjetorin e saj, ne përsërisim parimin themelues të NATO-s: Një sulm kundër njërit prej nesh konsiderohet një sulm kundër të gjithëve. Një për të gjithë dhe të gjithë për një. Së bashku, ne do të mbrojmë çdo centimetër të territorit të NATO-s dhe do të qëndrojmë të bashkuar kundër çdo agresioni të ardhshëm rus.

Për vite me radhë, Putini ka përhapur gënjeshtra dhe narrativa të rreme për të justifikuar luftën e tij. Një nga këto narrativa është se NATO përfaqëson një kërcënim për Rusinë. Por e kundërta është e vërtetë: Sot, kombet po i bashkohen sërish NATO-s sepse ndihen të kërcënuar nga Rusia. Finlanda dhe Suedia kishin mbajtur prej kohësh një traditë krenare neutraliteti. Megjithatë, pas pushtimit të Putinit ndaj një fqinji paqësor, ata ushtronin të drejtën e tyre sovrane për të zgjedhur lirisht aleancat dhe tani kanë forcuar radhët tona.

Që Evropa të jetë në paqe, imperializmi rus duhet të ndalet. Ne nuk mund të lejojmë asnjë "zonë gri", sepse Putini i sheh ato si një ftesë për të minuar integritetin territorial dhe sovranitetin, për të tërhequr linja imagjinare në hartë dhe, në fund të fundit, për të përdorur forcën ushtarake. Pushtimi i tij në shkallë të plotë i Ukrainës ka dëshmuar gjithashtu se një politikë koncesionesh kundrejt Rusisë, me shpresën se mund të sjellë paqen ose stabilitetin në kontinent, është naive.

Kjo është arsyeja pse aleatët evropianë duhet të mbajnë pjesën e tyre të drejtë të barrës kolektive të NATO-s dhe të demonstrojnë gatishmëri për të marrë më shumë përgjegjësi për mbrojtjen e Evropës. Lidhja e qëndrueshme transatlantike mbetet themeli i sigurisë sonë dhe ne evropianët duhet të adresojmë disa nga mangësitë më urgjente që janë bërë me dhimbje të dukshme gjatë muajve dhe viteve të fundit: boshllëqet e aftësive, gatishmëria e forcave tona, kapaciteti i prodhimit, logjistika, standardizimi dhe ndërveprueshmëria.

Shtetet e Bashkuara kanë marrë prej kohësh më shumë barrë sesa pjesa tjetër e Aleancës sonë. Por mbrojtja kolektive është përpjekja jonë kolektive. Në këtë aspekt, ne ripohojmë rëndësinë e një mbrojtjeje evropiane më të fortë dhe më të aftë – një mbrojtje që kontribuon pozitivisht në sigurinë globale dhe transatlantike dhe është njëkohësisht plotësuese dhe ndërvepruese me NATO-n.

Për të marrë përsipër këtë përgjegjësi më të madhe për sigurinë tonë të përbashkët, ne aleatët evropianë duhet të ndërmarrim hapat e mëposhtëm:

Së pari, shpenzimi i një minimumi prej 2 për qind të PBB-së për mbrojtjen është një parakusht i domosdoshëm dhe vetë themeli mbi të cilin ne ndërtojmë mbrojtjen tonë kolektive. Të tre vendet tona po e përmbushin këtë synim këtë vit, por këto shifra mund të jenë vetëm një pikënisje. Ne gjithashtu duhet të sigurohemi që t'i shpenzojmë fondet tona në mënyrë strategjike - mbi të gjitha, për zhvillimin e forcave dhe aftësive që na duhen për mbrojtjen kolektive.

Së dyti, ne duhet të përdorim potencialin e plotë industrial të kontinentit tonë për të përmirësuar aftësitë tona ushtarake, për të rritur prodhimin dhe për të korrur ekonomitë e shkallës. Industritë tona kombëtare të mbrojtjes janë kyçe për këtë. Ata kanë nevojë për kontrata afatgjata të detyrueshme - me afate të qarta kohore, një nivel ambicie, angazhime fikse financiare dhe garanci blerjesh nga qeveritë tona.

Së treti, ne duhet të investojmë në teknologjitë e ardhshme për të ruajtur avantazhin tonë teknologjik dhe për të mbyllur boshllëqet e aftësive. Përpjekjet tona për inovacion do të ndihmojnë NATO-n të ruajë avantazhin e saj teknologjik ndaj kundërshtarëve të mundshëm dhe të forcojë parandalimin dhe mbrojtjen e saj.

Shumë prej këtyre mjeteve të nevojshme janë tashmë në dispozicionin tonë - nga Fondi Evropian i Mbrojtjes deri te Fondi Evropian i Paqes dhe Banka Evropiane e Investimeve. Ndërkohë, të tjera po zhvillohen për të forcuar bazën teknologjike dhe industriale të mbrojtjes evropiane. Ne duhet të ndërtojmë mbi to dhe të korrim potencialin e tyre të plotë për të forcuar shtyllën evropiane në kontributet në NATO. Në kontekstin e kërcënimeve në rritje dhe sfidave të sigurisë, ne përsërisim angazhimin e BE-së për të rritur gatishmërinë dhe aftësitë e saj të përgjithshme të mbrojtjes për të përmbushur nevojat dhe ambiciet e saj.

Dy vjet pas luftës së tij të agresionit, Putini po e bazon strategjinë e tij në llogaritjen e gabuar se ai mund të shkatërrojë Ukrainën dhe të zgjasë mbështetjen tonë. Ai gjithashtu synon të testojë unitetin dhe vendosmërinë tonë si aleatë. Kështu, forca, uniteti dhe bashkëpunimi duhet të udhëheqin reagimin tonë. Ne duhet të sigurohemi që agresioni i tij të mos shpërblehet - as tani dhe as në të ardhmen. Dhe në 75-vjetorin e NATO-s, ne qëndrojmë të bindur: Liria dhe siguria për vitet në vijim kërkojnë një aleancë moderne dhe të fuqishme transatlantike.

Si evropianë, ne jemi gati të bëjmë pjesën tonë.

Marrë nga: politico.eu/, përshtati: Gzeta "Si"

Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.