Cila është ulësja më e sigurtë në avion?

Kur rezervoni një fluturim, a mendoni ndonjëherë se cila ndenjëse do t'ju mbrojë më shumë në rast urgjence? Me siguri jo.

Shumica e njerëzve rezervojnë sediljet për rehati, si p.sh. hapsira e këmbëve ose komoditetin, si p.sh. aksesi i lehtë në tualete. Udhëtarët e shpeshtë (përfshirë këtë autor) mund të rezervojnë vendin e tyre sa më afër që të jetë e mundur në pjesën e përparme, në mënyrë që të zbresin më shpejt.

Ne rrallë rezervojmë një fluturim me shpresën për të marrë një nga vendet e mesme në rreshtin e fundit. E merrni dot me mend pse? Këto vende janë statistikisht më të sigurtat në një aeroplan.

Udhëtimi ajror është i sigurt

Para se të shtjellojmë këtë, duhet të ritheksojmë se udhëtimi ajror është mënyra më e sigurtë e transportit. Në vitin 2019, pati pak më pak se 70 milionë fluturime globalisht, me vetëm 287 viktima.

Sipas analizës së të dhënave të regjistrimit të Këshillit Kombëtar të Sigurisë së SHBA-së, gjasat për të vdekur në aeroplan janë rreth 1 në 205,552, krahasuar me 1 në 102 në një makinë. Megjithatë, ne i kushtojmë pak vëmendje aksidenteve rrugore fatale, por kur dëgjojmë për një përplasje të një ATR72 në Nepal, kjo është historia kryesore në çdo faqe lajmesh.

Interesi ynë për përplasjet e avionëve mund të qëndrojë në dëshirën për të kuptuar pse ndodhin ato, ose cilat janë gjasat që ato të ndodhin përsëri. Dhe ndoshta nuk është gjë e keqe; shqetësimi ynë siguron që këto incidente tragjike të hetohen tërësisht, gjë që ndihmon në mbajtjen e sigurt të udhëtimit ajror.

Sinqerisht, nuk ka nevojë të shqetësoheni për sigurinë kur hipni në një fluturim komercial. Por nëse e keni ende atë pyetje bezdisëse në kokën tuaj, të nxitur nga kurioziteti i plotë, lexoni më tej.

Në mes, në pjesën e pasme

Vlen të kujtohet se aksidentet për nga natyra e tyre nuk janë në përputhje me standardet. Në rrëzimin e United Flight 232 të vitit 1989 në Sioux City, Iowa, 184 nga 269 personat në bord i mbijetuan aksidentit. Shumica e të mbijetuarve ishin ulur prapa klasit të parë, drejt pjesës së përparme të avionit.

Sidoqoftë, një hetim i TIME që shqyrtoi të dhënat e 35 viteve të aksidentit të avionit zbuloi se sediljet e pasme të mesme të një avioni kishin shkallën më të ulët të vdekshmërisë: 28%, krahasuar me 44% për sediljet e rreshtit të mesëm.

Edhe kjo ka kuptim logjikisht. Ulja pranë një rreshti daljeje do t'ju sigurojë gjithmonë daljen më të shpejtë në rast emergjence, me kusht që të mos ketë zjarr në atë anë. Por krahët e një avioni ruajnë karburant, kështu që kjo skualifikon rreshtat e mesit të daljes si opsioni më i sigurt i rreshtit.

Në të njëjtën kohë, të qenit më afër përpara do të thotë se do të ndikoheni para atyre në pjesën e pasme, gjë që na lë me rreshtin e fundit të daljes. Për sa i përket arsyes pse sediljet e mesme janë më të sigurta se sediljet e dritares ose në korridor, domethënë, siç mund të prisni, për shkak të tamponit që sigurohet nga prania e njerëzve në të dyja anët.

Krahët e avionëve komercialë ruajnë karburantin, gjë që mund ta bëjë këtë zonë pak më të rrezikshme në një rast shumë të pamundur të një emergjence.

Disa emergjenca janë më të këqija se të tjerat

Lloji i emergjencës do të diktojë gjithashtu mbijetesën. Përplasja në një mal do të zvogëlojë shanset për mbijetesë në mënyrë eksponenciale, siç ishte rasti në një fatkeqësi tragjike të vitit 1979 në Zelandën e Re. Fluturimi TE901 i Air New Zealand u rrëzua në shpatet e malit Erebus në Antarktidë, duke vrarë 257 pasagjerë dhe anëtarë të ekuipazhit.

Ulja fillimisht në hundë gjithashtu zvogëlon shanset për mbijetesë, siç dëshmohet me Fluturimin 447 të Air France të vitit 2009, në të cilin humbën jetën 228 pasagjerë dhe ekuipazh.

Pilotët janë trajnuar për të minimizuar rrezikun e mundshëm në një ngjarje emergjente sa më mirë që të munden. Ata do të përpiqen të shmangin goditjen e maleve dhe të kërkojnë një vend të sheshtë, si një fushë e hapur, për t'u ulur sa më normalisht të jetë e mundur. Teknika e uljes në ujë kërkon vlerësimin e kushteve të sipërfaqes dhe përpjekjen për të ulur midis valëve në një kënd normal uljeje.

Avionët janë projektuar të jenë shumë të fortë në situata emergjente. Në fakt, arsyeja kryesore që ekuipazhi i kabinës na kujton të mbajmë rripat e sigurimit nuk është për shkak të rrezikut të përplasjes, por për shkak të "turbulencës së pastër të ajrit" që mund të përjetohet në çdo kohë në lartësi të mëdha. Është ky fenomen i motit që mund të shkaktojë dëmin më të madh tek pasagjerët dhe avionët.

Prodhuesit po projektojnë avionë të rinj me më shumë materiale të përbëra të afta për të përballuar stresin gjatë fluturimit. Në këto modele, krahët nuk janë të ngurtë dhe mund të përkulen për të thithur ngarkesën ekstreme për të parandaluar dështimin strukturor.

A bën ndryshim lloji i avionit?

Kuptohet, ka disa variabla, të tillë si ndikimi nga shpejtësia e ajrit, që mund të ndryshojnë pak midis llojeve të ndryshme të avionëve. Megjithatë, fizika e fluturimit është pak a shumë e njëjtë në të gjithë avionët.

Në përgjithësi, avionët më të mëdhenj do të kenë më shumë material strukturor dhe për këtë arsye më shumë forcë për t'i bërë ballë presionit në lartësi. Kjo do të thotë se ata mund të ofrojnë një mbrojtje shtesë në rast urgjence – por kjo, përsëri, varet shumë nga ashpërsia e urgjencës.

Kjo nuk do të thotë që duhet të rezervoni fluturimin tuaj të ardhshëm në aeroplanin më të madh që mund të gjeni. Pasi, siç e përmendëm më lart, udhëtimi ajror në përgjithësi mbetet shumë i sigurtë.

Burimi: CNN, Përshtati: Gazeta "Si"

Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.