A është sektori i luksit i mbrojtur nga recesioni?

Hermès është një sinonim për ekskluzivitetin. Çanta e saj dalluese Birkin, që vjet u shit 450 mijë dollarë, nuk mund të blihet nga faqet në internet apo duke u futur rastësisht në një dyqan. Nuk ka as reklama në revistat e modës e as në Instagram. Për ata që se dinë, marrja e një Birkin të kushton disa vite pritje.

Një pjesë e arsyes së pritjes është furnizimi, që Hermes, e menaxhon me saktësinë e denjë për qepjen e saj. Por një pjesë tjetër është kërkesa në rritje për të gjitha llojet e të mirave luksoze. Vitin e kaluar fitimet neto të Kering, e cila zotëron etiketat e modës si Gucci dhe Balenciaga, u rritën me 14%. Ato në lvmh, pronare e Tiffany dhe Louis Vuitton, mes markave të tjera, u rritën me gati një të katërtën. Hermès dhe Richemont, që zotëron Cartier-in, ndër të tjera, panë secila prej tyre u rrit me më shumë se një të tretën. Së bashku, të katër grupet morën mbi 33 miliardë euro (35 miliardë dollarë) fitime, me të ardhura të kombinuara prej rreth 130 miliardë dollarësh.

Megjithatë, kjo ishte përpara se inflacioni i vazhdueshëm dhe rritja e normave të interesit për ta luftuar atë, nxitën frikën e një recesioni global. Tani, ndërsa këto frikë intensifikohen, markat e luksit po humbasin shkëlqimin e tyre, të paktën në sytë e investitorëve. Shqetësimi i bosëve të luksit, më 22 maj provokoi një shitje që fshiu 65 miliardë dollarë, ose 7%, nga vlera kolektive e tregut të katër grupeve luksoze. Sapo aksionarët të ndalojnë së dridhuri në Louboutin-et e tyre, ata mund t'i kushtojnë më shumë vëmendje dy gjërave për të vlerësuar perspektivat e aksioneve të tyre luksoze.
E para është pozicionimi i një marke brenda biznesit të luksit. Shtëpitë e tregut të mesëm që synojnë thjesht të pasurit, si Ralph Lauren, një prodhues i veshjeve me temë polo, janë më të ndjeshme ndaj erërave të kundërta ekonomike sesa markat e nivelit të lartë që kujdesen për të pasurit ekstravagantë. Kjo ishte e dukshme tashmë vitin e kaluar. Blerësit që kishin shpenzuar deri në 1000 euro për mallrat e dizajnit përpara pandemisë përgjysmuan shpenzimet e tyre mesatare në vitin 2022, sipas Bernstein, një ndërmjetës. Tani vetëm 5% e blerësve përbëjnë 2/5 e shitjeve globale të luksit.

Ekspozimi ndaj Kinës, një nga tregjet më të mëdha të luksit në botë, është një tjetër faktor. Tregtarët e luksit që llogaritën në një rikthim të mprehtë nga vitet e bllokimeve të ashpra zero-covid për të rritur shitjet janë zhgënjyer nga kufizimi i padetyrueshëm i blerësve kinezë. Markat duke përfshirë Estée Lauder, një tregtar i kozmetikës së kushtueshme, kanë ulur perspektivën e tyre për rajonin. Burberry, një prodhues britanik i palltove ngjyrë bezhë, gjeneroi më pak se 1/3 e shitjeve nga blerësit kinezë, nga 40% para pandemisë. Gjërat mund të përkeqësohen për markat amerikane dhe europiane në Kinë nëse tensionet gjeopolitike kino-perëndimore rriten. Shtëpitë luksoze tashmë janë në kërkim të motorëve të rinj të rritjes. Këto përfshijnë Indinë, e cila ndonëse kryesisht e varfër ka radhë në rritje të super të pasurve, dhe Afrikën Sub-Sahariane, ku vitin e kaluar Chanel u bë marka e parë luksoze europiane që organizoi një shfaqje afrikane të modës, në Dakar, kryeqyteti i Senegalit. Por këtyre tregjeve do të duhen vite për të arritur shkallën e Kinës, nëse ata arrijnë ta bëjnë këtë fare. Ndërkohë, investitorët ka të ngjarë të bëhen po aq të shqetësuar për aksionet e tyre luksoze sa janë për veshjet e tyre të shtrenjta./TheEconomist

Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.