Nga Gazeta ‘Si’- Ndërsa tmerret në Gaza vazhdojnë, për shkak të mungesës së ndonjë plani për t’i dhënë fund dhunës, është e nevojshme të pyesim se cilat do të jenë kostot, jo vetëm në nivel rajonal, por edhe global.
Vuajtjet e shkaktuara ndaj civilëve të pafajshëm në Gaza janë bërë pothuajse të papërshkrueshme. Megjithatë, Izraeli ka vendosur të dyfishojë operacionin e tij ushtarak, duke hapur një fazë tjetër në politikën e tij ekspansioniste rajonale, me pasoja të rënda për paqen dhe sigurinë ndërkombëtare, si dhe për krizën humanitare të Gazës.
Izraeli vazhdon të vrasë civilë – përfshirë gra, fëmijë dhe gazetarë – pa u ndëshkuar, duke mos hasur praktikisht asnjë rezistencë nga Perëndimi. Ndërsa bombat bien ditë e natë, civilët i janë nënshtruar urisë dhe dehidrimit. Me më shumë se 60.000 njerëz të konfirmuar të vdekur, prindërit po kërkojnë një kafshatë bukë dhe një pikë ujë për fëmijët e tyre. Ne nuk duhet të heshtim përballë të gjitha këtyre.
Qui tacet consentire videtur (heshtje do të thotë pëlqim).
Një nga mendjet më të mëdha të Perëndimit, Albert Ajnshtajni, pa pasojat e një heshtjeje të tillë gjatë Holokaustit, nga i cili kishte ikur: “Bota nuk do të shkatërrohet nga ata që bëjnë të keqen, por nga ata që i shikojnë ato pa bërë asgjë.”
Mosveprimi i mundëson të keqes të lulëzojë. Vlen të kujtohet se shkalla e plotë e gjenocidit të kryer gjatë Holokaustit u zbulua vetëm më vonë. Perëndimi reagoi në mënyrë të përshtatshme duke sjellë disa nga ata që janë përgjegjës para drejtësisë në Nuremberg dhe në gjyqet pasuese për krime lufte.
Megjithatë, sot, njerëz të të gjitha besimeve dhe nga të gjitha sferat e jetës janë dëshmitarë të përditshëm të transmetimit të drejtpërdrejtë të një sulmi të pamëshirshëm vrasës. Kjo mizori po helmon të gjithë botën. Po e prish psikikën tonë kolektive.
Sa më gjatë të qëndrojmë duarkryq dhe të shohim një egërsi kaq të përhapur, aq më i madh është dëmi që i bëhet ndjenjës sonë të drejtësisë dhe besimit në sundimin e ligjit. Më keq akoma, kush mund të dyshojë se të tjerët, duke qenë dëshmitarë të pandëshkueshmërisë së Izraelit, po komplotojnë të këqijat e tyre masive?

Ajo që filloi si një luftë tragjike në Gaza përfundimisht u shndërrua në një rrjedhë krimesh lufte dhe aktesh gjenocidi izraelite.
Politikanë të ndërgjegjshëm dhe akademikë e ekspertë të shquar kanë tërhequr vëmendjen ndaj seriozitetit të situatës. Për ata që po e shikojnë anembanë botës, është e pakonceptueshme se si Izraeli mund të vazhdojë mizoritë e tij në Gaza. Siç e tha titulli i një komenti të kohëve të fundit në Neë York Times nga historiani izraelito-amerikan Omer Bartov: “Unë jam një studiues i gjenocidit. E njoh kur e shoh.”
Duke cituar përkufizimin e Kombeve të Bashkuara për “gjenocidin”, i cili përfshin qëllimin për ta bërë të pamundur që grupi të rindërtohet, Bartov përfundon se, “Kjo është pikërisht ajo që Izraeli po përpiqet të bëjë.” Po kështu, Raportuesja Speciale e OKB-së për Palestinën, Francesca Albanese, deklaroi së fundmi se Izraeli po “kryen një nga gjenocidet më mizore në historinë moderne”.
Edhe ish-kryeministrat izraelitë dhe shefat e shtabeve të ushtrisë i kanë përshkruar këto mizori si krime lufte, duke bërë thirrje për një fund të menjëhershëm të tyre dhe duke dënuar autorët e tyre.
Gjysmë shekulli pas nënshkrimit të Aktit Final të Helsinkit, është vërtet trishtuese të shohësh një shkelje kaq flagrante të rregullave ndërkombëtare dhe të drejtave të njeriut. Kuptohet, shoqëritë demokratike janë në trazira për shkak të situatës në Gaza.
Besimi i qytetarëve në qeveritë e tyre është tronditur, për shkak të mospërputhjes së dukshme midis asaj që thuhet dhe asaj që po bëhet. Në të vërtetë, një nga kostot më të mëdha globale të luftës është se ajo ka ekspozuar hipokrizinë e kaq shumë vendeve.
SHBA-të, duke ruajtur mbështetjen e tyre të pakushtëzuar për kryeministrin izraelit Benjamin Netanyahu, janë më fajtoret. Por nuk janë të vetmet. Ndërsa shumë vende europiane e kanë njohur shtetin e Palestinës, ose janë gati ta bëjnë këtë, shumica e shitjeve të armëve për Izraelin vazhdojnë, duke i dhënë Netanyahut dritën jeshile për të vazhduar luftën e tij kundër popullit të Gazës.

Izraeli nuk është më kombi që doli nga tmerret e Holokaustit. Tani po përjeton vuajtje të pallogaritshme mbi qindra mijëra njerëz të pafajshëm, në një shkallë të paparë në dekada. Lufta pothuajse me siguri do të provojë të jetë vetëshkatërruese. Jo vetëm që Netanyahu, i cili udhëheq qeverinë më ekstreme të krahut të djathtë në historinë e Izraelit, po minon gjykatat dhe institucionet e tjera demokratike në përpjekje për të ruajtur pushtetin dhe për të shmangur llogaridhënien, por politikat dhe retorika e qeverisë së tij po nxisin antisemitizmin në të gjithë botën.
Fushata gjenocidale e Izraelit në Gaza po vazhdon para syve tanë dhe koha po mbaron. Dëmi që po bëhet, jo vetëm në Gaza, por edhe për njerëzimin dhe rendin botëror, vështirë se mund të mbivlerësohet. Të gjitha vlerat e përbashkëta që Europa pretendon se mbron – demokracia, sundimi i ligjit dhe të drejtat e njeriut – janë nën kërcënim. Për t’i dhënë fund luftës në Gaza, Europa duhet të luajë një rol më aktiv në gjetjen e një zgjidhjeje të qëndrueshme. Vetëm atëherë mund të rindërtojë besimin dhe reputacionin që po humbet aktualisht.
Duhet t’i kujtojmë fjalët e Ajnshtajnit. Mosveprimi përballë një vuajtjeje kaq të përhapur është bashkëfajësi, jo neutralitet. Kostoja e kësaj lufte po bëhet shumë e madhe për ne ose brezat e ardhshëm.
Nëse nuk merren masa të menjëhershme për të mbrojtur një rend ndërkombëtar demokratik, të bazuar në rregulla dhe të përqendruar te njeriu, e gjithë bota do ta paguajë çmimin.
Burimi: Project Syndicate/Përshtati Gazeta Si
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
.png)



