Analize

Çfarë mund të kishte mësuar Perëndimi nga Izraeli

Nga Gazeta ‘Si’-  Një përditësim i shkurtër nga Agence France Presse nënvizon ndryshimin e pushtetit në Lindjen e Mesme.

Raporti, duke cituar një burim gjerman, na thotë se Joe Biden “planifikon të takohet me liderët e Gjermanisë, Francës dhe Britanisë në Berlin për të diskutuar mbi Lindjen e Mesme dhe konfliktet e Ukrainës”.

Nuk është se dëshira për të shpëtuar Hamasin, Hezbollahun dhe në fund të fundit Iranin është zbehur midis Departamentit të Shtetit të SHBA-së, Komisionit Evropian dhe Ministrisë së Jashtme të Mbretërisë së Bashkuar, por që trinia jo e shenjtë e qetësuesve të Lindjes së Mesme e kuptojnë se dora e tyre është dobësuar ndjeshëm.

Vrasja e Hassan Nasrallah dhe komandantëve të tjerë të lartë të Hezbollahut nga Izraeli dhe inkursioni i kufizuar i tij në Libanin jugor jo vetëm që e vuri në dijeni Iranin; ai dërgoi një mesazh të hapur për Uashington DC, Bruksel dhe Londër: ditët tuaja të patrullimit të parametrave të vetëmbrojtjes izraelite kanë mbaruar.

Portreti i Hassan Nasrallah, gjatë një demonstrimi, themeluesi dhe lideri i grupit libanez, Hesbollah

Nuk do të jetë e lehtë, por Departamentit të Shtetit mund t’i duhet të pajtohet me një Lindje të Mesme më pro-amerikane.

Konflikti në Ramstein ka të ngjarë të mos ketë të bëjë me ripohimin e pavarësisë ushtarake izraelite në vetvete, por me mënyrën se si të kufizohen pasojat gjeopolitike. Nëse sekreti më i keq i mbajtur për Izraelin është se ai është një anëtar i plotë i klubit bërthamor, sekreti i dytë më i keq i mbajtur është se ai ka marrëdhënie të forta, nëse jo të pranuara publikisht, me Arabinë Saudite.

Jerusalemi dhe Riadi kanë interesa të përbashkëta, jo më pak duke kundërshtuar kërkimin e Iranit për hegjemoninë rajonale dhe ishin në prag të një marrëveshjeje normalizimi në prag të 7 tetorit. 

Sipas Atlantikut, Mohammed bin Salman (MBS) thuhet se ka thënë : ‘A interesohem personalisht për çështjen palestineze? Unë jo, por njerëzit e mi e bëjnë këtë, ndaj duhet të sigurohem që kjo të jetë kuptimplotë.’

Zyra e Princit të Kurorës që atëherë ka sfiduar saktësinë e citatit – ah, ajo gështenja e vjetër e PR – por ai përputhet me zhurmat e tjera që dalin nga Mbretëria, si komentet mbi normalizimin nga MBS dhe Princi Khalid bin Bandar.

Ndërsa Shtetet e Bashkuara nën Biden dhe vendet e djeshme të Evropës vazhdojnë ta shohin Lindjen e Mesme përmes doktrinave të tyre binjake të zbutjes së Iranit dhe zgjidhjes me dy shtete, shtetet e Gjirit si Arabia Saudite dhe Emiratet e Bashkuara Arabe e kuptojnë – siç bën Izraeli – se një shtet i përgjegjshëm do të thotë stabilitet, dhe stabilitet do të thotë të përballesh me vendosmëri me Teheranin dhe përfaqësuesit e tij. Duke hequr të gjithë udhëheqjen e Hezbollahut brenda një jave, Izraeli i ka bërë një kundërofertë liberalizmit të Foggy Bottom. Është kjo: stabilitet përmes forcës.

Departamentit të Shtetit mund t’i duhet të pajtohet me një Lindje të Mesme më pro-amerikane.

Izraeli nuk po përpiqet të mënjanojë Shtetet e Bashkuara, sepse ai e di se rruga drejt normalizimit izraelito-saudite ende kalon përmes Zyrës Ovale, por ai po përpiqet të forcojë dorën e tij kur armiqësitë aktuale të pushojnë dhe tema e rregullimi i marrëdhënieve me Jerusalemin mund të ngrihet sërish në mënyrë të sigurtë në Mbretërinë dhe në vendet e tjera muslimane.

Kur të vijë ajo ditë, Izraeli do të ulet përballë homologëve të tij sauditë si një fuqi rajonale dukshëm më e fortë, një fuqi që ka eliminuar ose dobësuar rëndë disa nga armiqtë e tyre të përbashkët dhe që paraqet mundësinë për një rend të ri rajonal të bazuar në dominimin izraelito-saudit.

Tani për tani, vendimmarrësit në Uashington nuk do ta pranonin një skenar të tillë, por sa më afër Jerusalemit dhe Riadit të afrohen së bashku, aq më e vështirë do të jetë mohimi i tyre.

Mbledhja e Ramsteinit padyshim do të diskutojë se si të pengohet ose vonohet ndryshimi i fuqisë rajonale që ka nisur Izraeli. Siç vëren me vrull komentatori konservator Andreë Klavan : “Unë thjesht shpresoj se Izraeli mund të shpëtojë qytetërimin perëndimor përpara se qytetërimi perëndimor t’i ndalojë ata”.

Të themi të vërtetën, Izraeli nuk është në biznesin e shpëtimit të qytetërimit perëndimor, por në biznesin e shpëtimit të vetvetes.

Ndodh që duke vepruar kështu përfiton një qytetërim perëndimor që është i zënë me çmontimin e vetvetes. Duke goditur me çekan terroristët e lartë islamikë në tokë, Izraeli po merr një strehë ndaj akomodimit të dorës së liberalëve perëndimorë dhe utopizmit hakmarrës që përcakton të majtën perëndimore. Ai po shëlbon virtytet e sovranitetit, forcës dhe stabilitetit – dhe po fiton.

Burimi: The Spectator/Përshtati Gazeta Si


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë