.png)
Nga Gazeta ‘Si’ – Francezët i përçmojnë politikanët e tyre. Të rinjtë shijojnë një muaj mjalti të shkurtër para se ‘të vyshken’ në mënyrë të pashmangshme nën syrin e publikut.
Vetëm një e katërta e francezëve kanë besim në qeverinë e tyre ose Asamblenë Kombëtare, sipas një sondazhi të fundit.
Pastaj është Jordan Bardella. Presidenti i Tubimit Kombëtar të ekstremit të djathtë i cili ka përballuar gati një dekadë në politikë, disi pa e humbur kurrë shkëlqimin e tij.
Si kandidati kryesor i partisë së tij për zgjedhjet e Parlamentit Evropian të javës së ardhshme , 28-vjeçari po dominon rivalët e tij në sondazhe. Gati një e treta e votuesve francezë planifikojnë të votojnë për Tubimin Kombëtar, sipas Sondazhit të POLITICO -një partie që dikur trajtohej si shumë toksike.
Bardella është bërë një sensacion i TikTok duke përdorur pamjen e tij të bukur dhe një buzëqeshje të praktikuar me kujdes për të marrë votat e të rinjve.
Kur gazeta javore franceze JDD përpiloi një listë me 50 figurat më të njohura në Francë, Bardella ishte politikani i vetëm që hyri në listë.
Popullariteti i Bardella-s dhe një rritje e njëkohshme e së djathtës ekstreme në të gjithë kontinentin përfaqësojnë një ndryshim të mundshëm të detit në politikën evropiane, pasi muret e zjarrit që dikur i mbanin jashtë partive nacionaliste po rrëzohen.
“Asgjë nuk është e paracaktuar … [por] ka një skenar ku ne do të përballemi me një moment post-traumatik në Europë pas zgjedhjeve,” tha një peshë e rëndë nga grupi Renew i Macron në Parlamentin Europian.
“Ekziston një rrezik real që Europa të vihet në pauzë, me ambicie të kufizuara.”
Gjashtë nga 27 qeveritë e Bashkimit Europian, përfshirë atë të Italisë, përfshijnë parti që dikur do të konsideroheshin të djathta ekstreme. Holanda do t’i bashkohet radhëve të tyre. Ndërsa një shfaqje e fortë në zgjedhjet e qershorit nuk do ta çojë Tubimin Kombëtar në Elysee, vota shihet gjerësisht si një barometër përpara vitit 2027, kur partia – e kryesuar me shumë gjasa nga udhëheqësja e saj për një kohë të gjatë Marine Le Pen – pritet të bëjë një tjetër garë në presidencë.
Në zgjedhjet e kaluara, votuesit francezë kanë mbyllur radhët për të mbajtur të djathtën ekstreme jashtë pushtetit, duke ngritur një të ashtuquajtur kordon sanitaire (ose mur zjarri).
Vëzhguesit politikë besojnë se kjo nuk është më një gjë e sigurt. Nëse Tubimi Kombëtar hyn në detyrë në zgjedhjet e ardhshme presidenciale, kjo do të jetë pjesërisht falë një përpjekjeje për të ripozicionuar veten si një alternativë e sigurt dhe e këndshme ndaj partive tradicionale të pushtetit – një përpjekje e personifikuar nga Bardella.
Krijimi i një lideri të ekstremit të djathtë
Me kostumet e tij të pastra dhe flokët e prerë, kandidati i së djathtës ekstreme ka krijuar një fandom të së djathtës ekstreme, të cilët e përshëndesin me një ekstazë “Jordan!”
Gazetat franceze shpërndajnë lajme rreth tij me tituj si ” Superylli Bardella “, ” përtëritja e së djathtës ekstreme “, “populizmi jashtëzakonisht i drejtë” dhe “kurthi i Bardella”.
Ai ka zgjeruar vazhdimisht hendekun midis tij dhe Valérie Hayer, kandidatja e Macron në garë. E ndihmon fakti që sfera e tij politike ka qenë më shumë me grupe djemsh në turne, sesa fushata të zymta, me postime të pafundme në TikTok dhe poza selfie me fansat.
“Ka një fenomen ‘Bardella’,” tha një këshilltar politik nga partia rivale konservatore Les Républicains.
Përveç të qenit një hit me të rinjtë – duke filluar fushatën e tij në një klub nate me pije dhe një DJ – Bardella ka bërë edhe një ndërhyrje me të moshuarit, një demografi e urtë ndaj ndryshimeve me të cilën partia e tij ka luftuar tradicionalisht. Sipas një sondazhi të IFOP të publikuar në prill, 23 përqind e votuesve mbi 65 vjeç planifikojnë të votojnë për Bardella-n, nga 19 përqind në 2019.
Le Pen e ka përshkruar Bardella-n si një dhuratë nga perëndia në përpjekjen e saj për të detoksifikuar reputacionin e partisë dhe për ta përgatitur atë për pushtet.
Ai “nuk është i prekur nga tabuja që rrethon votimin e Ballit Kombëtar”, tha ajo, duke iu referuar emrit të mëparshëm të partisë, i cili lidhej me babain e saj Jean-Marie Le Pen, një mohues i Holokaustit. “Ai është pjesë e një brezi të ri.”
Si e shtroi Marcon tavolinën për të djathtën ekstreme
I lindur në një familje të klasës punëtore me origjinë italiane që erdhi në Francë në vitet 1960, Bardella u rrit në banesa publike në pronën e Gabriel Péri në Saint-Denis. Ai u bashkua me Mitingun Kombëtar si adoleshent, duke lënë universitetin për t’u përfshirë në politikë. Nëna e tij ishte një asistente në çerdhe nga Torino. Babai i tij, vetë bir i një emigranti italian, zotëronte një biznes me makinë shitëse pijesh.
Gjatë një vizite në tregun lokal, shumica e njerëzve me të cilët foli POLITICO kishin dëgjuar për djalin vendas që bënte tituj kombëtarë, por asnjëri nuk tha se do të votonte për të.
Kur bëhet fjalë për politikën, Bardella këndon nga fleta e himnit të Mitingut Kombëtar, duke goditur krimin e lidhur me drogën dhe “islamizmin e shfrenuar” në banlietë franceze. Ai e konsideron sfondin e tij të ashpër si në kontrast të fortë me shumë prej elitës politike të Parisit.
Megjithatë, kritikët kanë hedhur dyshime mbi historinë e përsosur të Bardella-s në vitet e fundit, duke theksuar se babai i tij ishte relativisht i pasur, në gjendje t’i ofronte atij shkollimin në një shkollë të mirë private dhe pushime jashtë vendit.
Bardella u akuzua në janar se kishte ndarë fshehurazi komente raciste në mediat sociale kur ishte këshilltar rajonal në vitin 2016. Ai i ka mohuar akuzat.
Saint-Denis është shtëpia e komuniteteve kryesisht të varfëra, emigrantë dhe myslimanë: Më shumë se 80 përqind e votuesve në Saint-Denis votuan për Macron dhe kundër Le Pen në raundin e balotazhit të zgjedhjeve të fundit presidenciale.
Franca nuk është e huaj për yjet në rritje që synojnë establishmentin politik. Nuk ishte shumë kohë më parë që ata zgjodhën një kandidat të tillë të hedhur poshtë rregullores si president. Në vitin 2017, Macron dinamitoi peizazhin politik të Francës, duke shkatërruar partitë kryesore politike të vendit në rrugën e tij për në zyrën e saj më të lartë. Në kohën kur Macron u betua, mbetën vetëm dy forca kryesore: e tija dhe e Le Pen, duke shtruar tryezën për sfidën që Bardella po paraqet sot.
Vizioni i Bardella dhe Le Pen për Evropën
Bardella dhe Le Pen kanë punuar shumë për të ribërë imazhin e Tubimit Kombëtar; në një përpjekje tjetër për t’u dalluar nga elementët më ekstremistë të së djathtës ekstreme, Le Pen u nda në mënyrë të qartë me Alternativën e ekstremit të djathtë për Gjermaninë javën e kaluar dhe në vend të kësaj kontaktoi me Giorgia Melonin e Italisë , një udhëheqëse e ekstremit të djathtë.
Ndërsa zgjedhjet e Parlamentit Evropian janë relativisht të ulëta, një fitore e Le Pen në zgjedhjet presidenciale të 2027 do të ripërtërinte peizazhin politik të BE-së, duke shtuar Francën në listën e vendeve si Hungaria dhe Sllovakia që kanë sfiduar krijimin në Bruksel duke iu shmangur liberalizmit.
Në Bruksel, Tubimi Kombëtar ka kundërshtuar sistematikisht shumicën e marrëveshjeve të mëdha të politikave të dhjetë viteve të fundit, duke përfshirë fondin e rimëkëmbjes së Covid të BE-së, Marrëveshjen e Gjelbër Evropiane dhe ndihmën ushtarake për Ukrainën. Platforma presidenciale e Le Pen për vitin 2022 përfshinte thirrje që Franca të largohej nga komanda e integruar ushtarake e NATO-s. Dhe ndërsa ajo ka dënuar luftën në Ukrainë, partia e saj ka abstenuar në votimet kryesore në Francë dhe në Parlamentin Evropian për mbështetje për Kievin. Një raport parlamentar francez i vitit 2023 akuzoi Tubimin Kombëtar se shërbente si zëdhënës për Kremlinin.
Duke folur për POLITICO në mars Bardella dha një surprizë duke thënë se megjithëse Rally Kombëtar donte ende të largohej nga komanda e integruar e NATO-s, ai do ta bënte këtë vetëm pasi të përfundonte lufta në Ukrainë. “Ju nuk i ndryshoni traktatet në kohë lufte,” tha Bardella.
Çfarë mund të shkojë keq për Bardella-n
Për votimin e ardhshëm, Tubimi Kombëtar i ka kaluar me sukses zgjedhjet si një referendum afatmesëm për Macron, në vend të kërcënimeve gjeopolitike me të cilat përballet Evropa.
Zgjedhjet evropiane janë kthyer në një “moment valvul presioni”, tha sondazhi i OpinionWay, Bruno Jeanbart. “Janë zgjedhje të vështira për një parti në pushtet, ku njerëzit në përgjithësi shprehin zemërimin ose zhgënjimin e tyre,” tha ai.
Duke u përballur me humbjen e sigurt, aleatët e Macron tashmë po punojnë për të minimizuar ndikimin e saj të mundshëm. Bardella është popullor, thonë ata, por ai është një modë kalimtare.
“Ai është vota e të gjithëve, duke rrëmbyer zemërimin sepse ne kemi qenë në pushtet për gati dhjetë vjet,” tha një deputet i partisë së Rilindjes së Macron.
Dobësitë e Bardella u shfaqën në debatin e tij me Attal. Ndonëse ai është anëtar i Parlamentit Evropian që nga viti 2019, ai është marrë rrallë me aktivitetet e dhomës, duke paraqitur vetëm 21 amendamente gjatë mandatit të tij dhe kryesisht duke anashkaluar debatet . Ndërsa ai nuk pati performancë aq të dobët kundër Attal-it sa Le Pen kundër Macron-it në një debat të turpshëm presidencial në 2017-ën, Bardella u duk si i ashpër dhe i pakëndshëm kur iu desh të merrej me substancën ose të largohej nga përgjigjet e tij të shkruara.
Edhe ish-aleatët e Bardellës e përshkruajnë atë si të cekët, më të shkëlqyeshëm nga jashtw se sa si substancë.
Deri më tani, votuesve duket se nuk u interesojnë. Një sondazh i bërë menjëherë pas debatit me Attal tregoi se mbështetja për Bardella-n jo vetëm nuk u zvogëlua, por në një nivel rekord prej 34 përqind.
Burimi: Politico/ Përshtati: Gazeta Si
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
