Përdhunuesit dhe vrasësit lirohen falë grupit ‘Wagner’, frika e grave ruse: Nëse kthehen, do na vrasin!

Gazeta Si - Vrasja e Vera Pekhtelevës në vitin 2020 ishte aq e frikshme sa edhe në një vend si Rusia, ku dhuna ndaj grave shpesh kalon pa u vënë re, pati zemërim të madh. Vladislav Kanyus kaloi orë të tëra duke torturuar Pekhtelevën përpara se ta vriste.

Fqinjët kishin telefonuar disa herë policinë për të denoncuar britma të tmerrshme që vinin nga banesa fqinje, por policia nuk u paraqit kurrë. Në gjyq u zbulua se në trupin e Pekhtelevës kishte 111 plagë.

Verën e kaluar, një gjykatë në Siberi e dënoi Kanyus me 17 vjet burg për vrasjen. Familjarët e Pekhtelevas ishin të zhgënjyer që gjykatësi hodhi poshtë akuzat për përdhunim dhe ndalim të paligjshëm, por morën një psherëtimë lehtësimi për të parë Kanyusin pas hekurave.

Por nëntë muaj më vonë, në mes të majit, nëna e Pekhteleva mori dy fotografi nga një llogari anonime WhatsApp.

Ata treguan një burrë me uniformë ushtarake dhe e shoqëruan me një mesazh: "Kanyus është i lirë dhe po lufton në Ukrainë", denoncon gazeta britanike “The Guardian”.

Kanyus me sa duket është një nga dhjetëra mijëra të burgosur rusë të liruar për të luftuar në Ukrainë. Shumica dërrmuese hynë në grupin "Wagner", ushtrinë private të udhëhequr nga Evgeny Prigozhin.

Në kuadër të kontratës, të burgosurve, në këmbim të gjashtë muajve të shërbimit nëse mbijetojnë, u paguhet pjesa tjetër e dënimit.

Kur Pekhtelevët i bënë një kërkesë zyrtare autoriteteve të burgut për të gjetur Kanyus, atyre iu tha se ai ishte transferuar në Shërbimin e Burgut të Rajonit Rostov, në kufi me Ukrainën, dhe ishte zhdukur.

Sipas aktivistëve, kjo është hile që përdoret për të burgosurit e rekrutuar për të luftuar në Ukrainë.

Përveç pasojave politike, eksperimenti i Putinit dhe Prigozhinit ka të ngjarë të ketë një ndikim të rëndësishëm social në Rusi për vitet në vijim.

Ka pasur raporte të shumta për ish të burgosurit që i kanë mbijetuar magjisë së tyre të "Wagner"-it dhe janë kthyer në shtëpi.

Mes të liruarve ka shumë që kanë kryer krime ndaj grave. Duke qenë se autoritetet ruse nuk janë veçanërisht të rrepta me këtë lloj krimi, edhe në rastet kur autorët kanë marrë dënime me burg, viktimat dhe familjet e tyre jetojnë me frikën se mos i shohin autorët të kthehen në shtëpi më herët se sa pritej.

Rasti i Kanyus nuk është i vetmi. Vyacheslav Samoilov, nga një qytet i vogël në Rusinë veriore, vrau 33-vjeçaren Olga Shlyamina në mars 2021 dhe më vonë e copëtoi dhe e fshehu trupin e saj.

Ai u burgos për nëntë vjet e shtatë muaj në prill 2022, por tani është i lirë pasi luftoi për tre muaj në Ukrainë.

Nëna e Samoilov tha për sajtin “29.ru”, një faqe lokale lajmesh në rajonin e Arkhangelsk të Rusisë, se djali i saj kishte luftuar dhe ishte plagosur në Ukrainë dhe tani ishte falur.

Nëna e tij tha se ai "e pastroi veten para Zotit" me shërbimin e tij në Ukrainë. Vadim Tekhov, i cili vrau 22-vjeçaren Regina Gagieva në qytetin jugor rus të Vladikavkazit në vitin 2019, pritej të qëndronte në burg deri në vitin 2035, por u fal pas luftimeve në Ukrainë dhe u kthye në Vladikavkaz.

"Ai u dërgua atje, shërbeu gjashtë muaj dhe në përputhje me ligjin, u lirua para kohe", - konfirmoi kreu i rajonit të Osetisë së Veriut, Sergei Menyailo, në një konferencë shtypi në fillim të kësaj jave, duke shtuar se në vend të Tekhovit, ai nuk do të kishte shkuar në shtëpi.

Ka edhe nga ata që u burgosën për përdhunim ose sulm seksual, viktimat e të cilëve janë ende gjallë dhe tani janë sërish në rrezik.

“Kemi marrë kaq shumë mesazhe nga njerëz të frikësuar. Ata e dinë që nëse burrat që i kanë torturuar kthehen nga kjo luftë dhe fillojnë t'i rrahin apo edhe t'i vrasin, policia nuk do të bëjë asgjë, sepse tani këta burra shihen si heronj në vend të përdhunuesve apo vrasësve”, - shpjegon Alena Popova, një aktiviste ruse për të drejtat e grave.

Në rastin e Kanyus, familja e Pekhtelevas ka frikë se ai mund të kthehet dhe të kërkojë hakmarrje për përpjekjet e tyre për të publikuar rastin në gjyq.

Refuzimi i familjes për të heshtur, bëri që çështja të pasqyrohej në publik dhe policia që nuk iu shfaq thirrjeve të vazhdueshme të fqinjëve për ndihmë, madje u procedua penalisht për keqpërdorim.

Përshtati: Gazeta “Si“