.png)
Gazeta Si - Silvio Berlusconi ishte një i çmendur. Nga ana tjetër, kështu u gjykua kur mori një televizor poshtë shkallëve dhe tha se do të konkurronte me “Rai”-n, kur bleu një ekip futbolli në prag të falimentimit dhe premtoi se do të fitonte titujt e ligës dhe Kupat e Kampionëve.
Kur themeloi një parti dhe vuri bast se do të hynte në Palazzo Chigi. Ishte më e vështirë të bashkoje njëmbëdhjetë lojtarë në fushë, sesa të bënte njëmbëdhjetë milionë votues që të pajtoheshin në votime.
Në fakt, italianët filluan ta votonin në vitin 1994, kur panë se në tetë vite ai kishte arritur të sillte Milanin në krye të botës dhe Canale 5 në krye të shikueshmërisë.
Për shkak se Berlusconi i konsideronte futbollin dhe gjërat e biznesit shumë serioze për t'u barazuar me politikën, ai besonte se një thirrje për "vendin që dua" ose një njoftim nga bordi drejtues i një makine, nuk mjaftonte për të qenë i suksesshëm në ato fusha.
Fëmijëria nga Varese në lagjen “Isola” - Silvio Berlusconi lindi në Milano më 29 shtator 1936.
Ai ishte fëmija i parë i një familjeje të borgjezisë së vogël milaneze. Fëmijërinë e jetoi në Varesotto të Poshtme, fillimisht në Saronno dhe më pas, gjatë pushtimit gjerman, në Lomazzo.
Babai i tij Luigi (1908-1989) ishte i punësuar në Banca Rasini, ku u bë Prokuror i Përgjithshëm në vitin 1957, ndërsa nëna e tij, Rosa Bossi (1911-2008) ishte shtëpiake.
Përveç Silvios, nga martesa e tyre kanë lindur edhe Maria Antonietta (1943-2009) dhe Paolo (1949). Silvio Berlusconi e kaloi fëmijërinë e tij në lagjen “Isola”, në via Volturno, në numrin 34.
Studimet klasike, pastaj diplomimi - Më 1954 përfundoi studimet klasike në shkollën e mesme Sant'Ambrogio Salesian në Milano.
Ai u regjistrua në Fakultetin e Drejtësisë në Universitetin e Milanos, ku në vitin 1961 u diplomua me nota të shkëlqyera, duke diskutuar një tezë mbi të drejtën tregtare me profesor Remo Franceschelli si mbikëqyrës.
Teza e titulluar Kontrata reklamuese për shpallje, i dha atij një çmim prej 500 mijë liretash nga agjencia e reklamave “Manzoni” në Milano. Më vonë ai u përjashtua nga shërbimi ushtarak.
Sipërmarrës ndërtimi Silvio Berlusconi filloi karrierën e tij si këngëtar dhe argëtues në anijet turistike së bashku me mikun e tij, Fedele Confalonieri.
Më vonë ai bashkëpunoi edhe me mikun e tij Guido Possa si shitës derë më derë të fshesave elektrike.
Në vitin 1961, me Pietro Canali, themeloi Cantieri Riuniti Milanesi Srl, duke blerë tokë në via Alciati në Milano me një garanci nga bankieri Carlo Rasini (babai i Silvios).
Në vitin 1964, Silvio Berlusconi hapi një kantier ndërtimi në Brugherio për të ndërtuar një qytet model me 4000 banorë. Njësitë e para të banimit u nxorën në shitje në vitin 1965, por nuk patën shumë sukses.
Silvio Berlusconi e filloi karrierën e tij me eksperienca të vogla pune që e çuan atë në një nga figurat më me ndikim në skenën italiane.
Sipërmarrës në media - Me reformën e sistemit televiziv italian në vitin 1981, Silvio Berlusconi u bë një nga lojtarët kryesorë në sektorin e komunikimit dhe medias.
Në vitin 1976, Berlusconi kishte marrë përsipër Telemilano, një televizion kabllor që operonte në zonën e banimit të Milanos 2.
Dy vjet më vonë, kompania mori formën e një rrjeti televiziv mbarëkombëtar, i njohur si Canale 5.
Në vitin 1978, sipërmarrësi themeloi “Fininvest”, një kompani holding që koordinon të gjitha aktivitetet e saj.
Në vitin 1980, Berlusconi bleu të drejtat televizive të Mundialito, një turne futbolli midis ekipeve kombëtare të Amerikës së Jugut dhe Evropës, duke përfshirë atë italian, që transmetohet zakonisht nga rrjetet RAI.
Ndeshja e Italisë u transmetua në Canale 5 falë pëlqimit të RAI-t, të marrë pavarësisht opinioneve jo të favorshme të ministrave të qeverisë Forlani.
Për të kapërcyer ndalimin e transmetimit kombëtar, Berlusconi kishte idenë të përdorte një konsorcium transmetuesish lokalë sikur të ishte një transmetues i vetëm kombëtar, duke regjistruar orarin dhe reklamat një ditë përpara dhe t'i transmetonte të nesërmen njëkohësisht në të gjithë Italinë.
Me hyrjen e Silvio Berlusconit në sektorin e komunikimit dhe medias, Italia ka dëshmuar një ndryshim të vërtetë në televizion.
Berlusconi dhe sporti: nga Milani i rekordeve te Monza - Më 20 shkurt 1986, Silvio Berlusconi hyri në historinë e futbollit italian dhe botëror.
Pikërisht atë ditë ai fitoi pronësinë e Milanit, duke u bërë president nga 24 mars 1986, deri më 13 prill 2017.
Gjatë kësaj periudhe të gjatë, e cila u ndërthur me disa dorëheqje (21 dhjetor 2004-15, qershor 2006 dhe 8 maj 2008-1 dhjetor 2011), dhe një presidencë nderi (29 mars 2012-13 prill 2017), Berlusconi ka sjellë në shtëpi gjithsej 29 trofe zyrtarë në 31 vjet.
Lista e triumfeve përfshin 8 kampionate italiane, një Kupë Italie, 7 Superkupa të Italisë, 5 Liga të Kampionëve UEFA, 2 Kupa Ndërkontinentale, 5 Superkupa UEFA dhe një Kupë të Botës për Klube FIFA.
Në vitin 1994, Berlusconi u përpoq gjithashtu të krijonte një klub shumë-sportesh, duke blerë titujt sportivë të klubeve lombarde në disiplina të ndryshme si bejsbolli, regbi, hokej mbi akull dhe volejboll.
Megjithatë, disa muaj pas fitores së zgjedhjeve, klubi sportiv u shpërbë. Pas 13 prillit 2017, “Fininvest” i shiti të gjitha aksionet e AC Milan në zotërim të tij sipërmarrësit kinez, Li Yonghong.
Megjithatë, më 28 shtator 2018, Berlusconi u bë pronar i Monzas, një klub futbolli që luante në Serinë C, i cili falë angazhimit të tij arriti të ngjitej në Serie B në 2020 dhe, më në fund, të hynte në Serinë A në vitin 2022.
Silvio Berlusconi, pra, ka arritur të krijojë një histori suksesi në botën e futbollit, duke u bërë një simbol i vërtetë i sportit italian.
Silvio Berlusconi dhe politika - Që kur Silvio Berlusconi bëri paraqitjen e tij të parë publike në korrik 1977, ndikimi i tij politik është rritur dukshëm.
Në vitin 1976, Partia Komuniste Italiane kishte fituar 34% të votave në zgjedhje, kështu që Berlusconi argumentoi se ajo duhet të mbetet e kufizuar në opozitë.
Bashkëpunimi i tij me Partinë Socialiste Italiane, të udhëhequr nga Bettino Craxi, filloi në mesin e viteve 1970, kur Silvano Larini, i besuari i Craxi, ndërmjetësoi mes tyre.
Gjatë viteve 1980 dhe deri në vitin 1992, Silvio Berlusconi mbështeti Partinë Socialiste Italiane dhe mikun e tij Bettino Craxi në rrjetet e tij me reklama të shumta elektorale.
Një demonstrim i mëtejshëm i miqësisë së thellë midis Silvio Berlusconit dhe Bettino Craxi përfaqësohet nga reklama televizive 12-minutëshe e bërë në pranverën e vitit 1992 nga regjisorja Sally Hunter dhe e transmetuar në stacionet e Berlusconit gjatë fushatës elektorale.
Silvio Berlusconi ka shërbyer tri herë si kryeministër i Italisë përkatësisht në vitet 1994-1995, 2001 – 2006 si dhe në vitet 2008 – 2011.
Silvio Berlusconi njihet si revolucionar në çdo fushë në të cilën vendosi të merrte pjesë. Ai ndryshoi në mënyrën më të thellë politikën italiane por mbahet mend edhe për sjelljen e veçantë.
Ai gjithmonë ishte protagonist me deklaratat jo korrekte politikisht apo veprimet e tij. Për disa ishte me shije dhe kontrovers, për disa skandaloz apo i paturp, për Berlusconin me rëndësi ishte se ai gjithnjë fitonte vëmendjen.
Do të mbahet mend edhe për skandalet e tij, akuzat për korrupsion dhe afera seksuale... Nëse ka një gjë që përcaktoi kryeministrin më të paharrueshëm të Italisë, ishte dëshira e tij dërrmuese për të qenë i adhuruar nga të tjerët.
Gratë më të rëndësishme në jetën tij - Në vitin 1964, Silvio Berlusconi u takua me Carla Elvira Lucia Dall'Oglio.
Të dy u martuan në Milano, në famullinë e viale San Gimignano, më 6 mars 1965.
Nga kjo martesë lindën dy fëmijë: Maria Elvira, e njohur si Marina (1966) dhe Pier Silvio (1969).
Në vitin 1980, martesa me Carlën tashmë ishte shkatërruar dhe Berlusconi u takua me aktoren Veronica Lario, emri artistik i Miriam Bartolini, duke nisur menjëherë një lidhje me të.
Veronica u zhvendos për të jetuar me nënën e saj në selinë operative të “Fininvest”, në Villa Borletti in via Rovani në Milano.
Me Veronica Lario u martua në një ceremoni civile në Milano më 15 dhjetor 1990.
Dëshmitarë të ceremonisë ishin zoti dhe zonja Craxi (Bettino Craxi kishte qenë tashmë kumbari i pagëzimit të Barbarës), Fedele Confalonieri dhe Gianni Letta.
Para dasmës, çifti kishte tre fëmijë: Barbara (1984), Eleonora (1986) dhe Luigi (1988).
Në vitin 2012, jeta e dashurisë së Silvio Berlusconit pa ardhjen e Francesca Pascale, një marrëdhënie që u ndërpre në mars 2020.
Marta Fascina, deputete e Forza Italias e zgjedhur në vitin 2018 në zonën elektorale Campania 1, martohet me Silvio Berlusconin me një ceremoni me të gjithë familjen dhe miqtë duke demonstruar ndjenjat që bashkuan çiftin.
Festat “bunga-bunga” dhe jeta private - Përtej politikës, Berlusconi ishte më shpesh në qendër të vëmendjes për shkak të jetës private, që në fakt u bë jetë publike.
Kurrë nuk e fshehu pasionin për femrat e reja dhe të bukura. Partnerja e tij e fundit, gjithashtu kolege dhe deputete, Marta Fascina, është 50 vite më e re. Ai gjithashtu kreu transplant flokësh dhe operacione plastike për t’u dukur më i ri.
Gruan e dytë, Veronica Lario, pasi ajo performoi gjysmëlakuriq në një shfaqje. Më vonë, ajo do të shprehte publikisht sikletin për sjelljen e bashkëshortit të saj rreth vajzave të reja. Pasi Berlusconi u fotografua në festën e ditëlindjes së 18-vjeçares Noemi Letizia, ajo kërkoi divorcin.
Skandali më i madh ishte ai i festave erotike në vilën e tij, ku merrnin pjesë vajza të botës së spektaklit. Por historia bëri më shumë bujë kur ai u dënua për pagesën e një prostitute të mitur.
Më pas doli që në vitin 2010, Berlusconi, ndërsa ishte në detyrë si kryeministër, kishte telefonuar në një komisariat policie për të kërkuar lirimin e 17-vjeçares Karima “Ruby” El Mahroug, e cila ishte arrestuar për vjedhje. Gjithashtu, u raportua se ajo merrte pjesë në festat “bunga bunga”.
Mediat italiane raportuan në atë kohë se Berlusconi pretendonte se vajza ishte mbesa e presidentit të Egjiptit dhe se ai po përpiqej të shmangte një incident diplomatik.
Në vitin 2013, Berlusconi u dënua për pagesën e Ruby-t për seks dhe shpërdorim detyre, por një vit më vonë dënimi u hodh poshtë. Ai gjithmonë i hodhi poshtë akuzat, duke thënë që nëse do të paguante për marrëdhënie intime do “t’i hiqte kënaqësinë e fitimit të zemrës së një gruaje”.
Përshtati në shqip: Gazeta "Si"
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
