Analize

Europa është skeptike për bisedimet e paqes të Trumpit

Nga Gazeta ‘Si’- Udhëheqësit europianë nuk besojnë se Vladimir Putin është i sinqertë në lidhje me një marrëveshje paqeje — kështu që strategjia e tyre është të bëjnë humor dhe të lavdërojnë Donald Trumpin derisa ai më në fund të arrijë në të njëjtin përfundim dhe të kuptojë se do të duhet të jetë më i ashpër me Kremlinin.

Pala europiane mendon se është një qasje fitimprurëse për të dyja palët. Ata do të jenë të kënaqur nëse do të provohet se gabohen nëse presidenti amerikan mund të negociojë një fund të luftës në Ukrainë me garanci kuptimplote sigurie, por plani kryesor i lojës ka të bëjë tërësisht me hedhjen poshtë të blofit të udhëheqësit rus dhe lobimin për sanksione më të ashpra.

Presidenti francez Emmanuel Macron, udhëheqësi botëror që bëri përpjekjet më të mëdha për të parandaluar luftën në Ukrainë përmes kontakteve diplomatike me Putinin, tani është më i zëshmi në deklaratën se presidenti rus nuk e merr seriozisht paqen dhe është ende i përkushtuar ndaj qëllimit të tij për të shkatërruar një Ukrainë të pavarur dhe demokratike.

“A mendoj se Presidenti Putin dëshiron paqe? Përgjigja është jo. Nëse doni bindjen time më të thellë: Jo. A mendoj se Presidenti Trump dëshiron paqe? Po”, tha Macron para se të nisej për në Uashington, ku iu bashkua bisedimeve të hënën .

“Nuk mendoj se Presidenti Putin dëshiron paqe. Mendoj se ai dëshiron kapitullimin e Ukrainës. Kjo është ajo që ai ka propozuar.”

Në fakt, larg nga ofrimi i ndonjë lëshimi për një marrëveshje paqeje, Putini thjesht po kërkon më shumë territor nga Kievi, duke përfshirë linjat kryesore mbrojtëse të Ukrainës që do t’i lejonin atij të sulmonte më thellë në vend. Ai gjithashtu po e refuzon kategorikisht praninë e forcave të NATO-s për të garantuar sigurinë e vendit pas luftës – një kusht thelbësor për Kievin.

Ndërsa përgatitjet janë duke u zhvilluar për një samit të mundshëm që përfshin Rusinë dhe Ukrainën , udhëheqës nga e gjithë Europa zhvilluan një sërë bisedimesh emergjente të martën për të peshuar përgjigjen e tyre dhe për të ndarë informacione nga diskutimet në Shtëpinë e Bardhë një ditë më parë.

Udhëheqës, përfshirë Presidenten e Komisionit Europian Ursula von der Leyen, Sekretarin e Përgjithshëm të NATO-s Mark Rutte, Macronin e Francës, Keir Starmerin e Mbretërisë së Bashkuar dhe Giorgia Meloni të Italisë, udhëtuan për në Uashington për të mbështetur Presidentin ukrainas Volodymyr Zelenskyy në një takim të ulur me Donald Trump.

Sipas pesë diplomatëve, të cilëve u është dhënë anonimiteti për të hedhur dritë mbi thirrjet delikate, presidentët, kryeministrat dhe ambasadorët ishin kryesisht të lidhur me Macronin. Ata shprehën skepticizëm të thellë se Kremlini do të negocionte me mirëbesim – por ishin optimistë se Uashingtoni do ta ndëshkonte Rusinë nëse Putini do të tregohej pengesa më e madhe për paqen.

“Është e qartë se nëse përfundojmë në një situatë ku Putini vërteton se nuk dëshiron t’i japë fund luftës, kjo do ta detyrojë Trumpin të veprojë dhe kjo forcon argumentin për sanksione”, tha një diplomat nga një vend i përfaqësuar në një seancë virtuale të Këshillit Europian të martën.

Europianët e shohin presionin e sanksioneve amerikane si thelbësor për procesin diplomatik dhe shumë argumentojnë se Putini u përpoq me forcë të angazhohej me Trumpin në Alaska vetëm pasi Uashingtoni vendosi tarifa të larta kundër Indisë për shkak të blerjes së naftës, e cila është thelbësore për ekonominë ruse. Hapi tjetër dramatik do të ishte përshkallëzimi i sanksioneve të ngjashme për të penguar tregtinë shumë të rëndësishme të Rusisë me Kinën.

Një diplomat i dytë konfirmoi se aleatët ishin të lumtur të mbështesnin iniciativën amerikane për të ndërmjetësuar një armëpushim, jo sepse mendonin domosdoshmërisht se do të funksiononte, por “sepse do të ishte një provë e qartë e qëllimeve ruse”. Një i tretë tha se garancitë e sigurisë që po zhvillohen do ta ndihmonin Ukrainën “të negocionte nga një pozicion force”.

Kjo ndodhi vetëm disa ditë pasi udhëheqësi amerikan priti Putinin për bisedime në Alaska dhe pretendoi se kishte bërë përparim në “shumë pika”.

 “Ky është një ushtrim i vazhdueshëm menaxhimi i Trump për të gjithë – përfshirë Putinin, meqë ra fjala”, tha për POLITICO Fiona Hill, një ish-këshilltare e republikanit në mandatin e tij të parë presidencial dhe tani një bashkëpunëtore e lartë në Institutin Brookings.

“Por mendoj se ata bënë një punë aq të mirë sa mund të pritej të hënën.” Sipas saj, më e mira që mund të shpresohej nga samiti i Alaskës ishte “diçka me të cilën mund të punonin – dhe duket sikur kishte diçka, edhe pse optika ishte e tmerrshme”.

Partnerët perëndimorë e kanë lëvduar pa masë Trumpin — duke e falënderuar për organizimin e bisedimeve — dhe kanë shprehur lehtësim të vërtetë pasi ai duket se dha siguri të konsiderueshme se vendi do të luante një rol në garancitë e sigurisë për Ukrainën si pjesë e një marrëveshjeje paqeje. Megjithatë, pas dyerve të mbyllura, ata janë më të përqendruar në nxitjen e kufizimeve të reja dhe të ashpra ekonomike nëse dhe kur Moska refuzon t’i japë fund pushtimit të saj.

“Të gjithë po i kalojnë të gjitha hapat”, tha një diplomat i katërt i BE-së. “Por nuk e dimë se cili është qëllimi përfundimtar i Putinit. Çfarë do ta motivojë Putinin të bëjë lëshime? Nuk e di.”

Përgjigja e Kremlinit ndaj raundit të ardhshëm të diplomacisë ka qenë e paqartë. Duke luajtur me kohë, Ministri i Jashtëm rus Sergey Lavrov tha se  Moska nuk po i refuzonte bisedimet  me Ukrainën – por këmbënguli se çdo samit do të duhej të përgatitej “hap pas hapi, gradualisht, duke filluar nga niveli i ekspertëve dhe më pas duke kaluar nëpër të gjitha fazat e nevojshme”.

Putin madje sugjeroi në mënyrë disi të padobishme një samit në Rusi – një ide që u hodh poshtë menjëherë.

Një zyrtar gjerman tha se kjo lëkundje po bëhej një provë e konsiderueshme e seriozitetit rus.

“Rusia pranoi të organizojë ose të marrë pjesë në një samit dypalësh me Zelenskyy-n… Ndërkohë, e marr vesh nga [media]… se pala ruse tani e interpreton këtë ndryshe”, tha zyrtari.

Nga ana europiane, diplomacia tani po ecën me shpejtësi. BE-ja mbajti një takim të jashtëzakonshëm të ambasadorëve deri në orën 2 të mëngjesit të martën përpara thirrjes së udhëheqësve dhe një videokonference të veçantë me “koalicionin informal të të vullnetshmëve”, i cili përfshin vende jo-anëtare të BE-së si Turqia dhe Kanadaja.

Kjo vjen pikërisht në kohën kur pritet një takim i shefave të ushtrive këtë javë në Uashington për të diskutuar garancitë konkrete të sigurisë për Ukrainën.

Ministrat e mbrojtjes dhe të punëve të jashtme të BE-së do të takohen gjithashtu jozyrtarisht javën e ardhshme, ndërsa rriten pritshmëritë se një propozim konkret për paqe mund të jetë gati për t’u paraqitur Zelenskyy-t dhe Putinit brenda rreth një jave.

Trump ka lënë të kuptohet se fuqia ajrore amerikane mund të përdoret në Ukrainë , ndërsa vendet europiane mund të dërgojnë trupa për të mbrojtur vendin – të gjitha këto rezultate do të bien ndesh me ambiciet e Rusisë për të pushtuar më shumë territor.

Por, ndërsa vendet perëndimore janë gjithnjë e më të sigurta se mund të bashkëpunojnë me Trumpin dhe të ruajnë një front të bashkuar, ato janë detyruar gjithashtu të përshtasin vijat e tyre të kuqe për t’iu përshtatur atij. Pas bisedimeve në Uashington, BE-ja të hënën duket se e zbuti kërkesën e saj që Rusia të pranojë një armëpushim përpara se të fillojnë negociatat.

“Kishte njëfarë shprese se Trump mund të ndryshonte mendje për çështjen e armëpushimit. Kjo nuk ndodhi”, tha një diplomat i pestë, duke shprehur shqetësim për ndryshimin në qëndrime. “Por në përgjithësi ishte ende një hap i mirë drejt paqes.”

Megjithatë, më e rëndësishmja është se edhe vetë Trump tani e pranon publikisht se Putini mund të mos jetë duke negociuar me mirëbesim.

“Do të mësojmë rreth Presidentit Putin në dy javët e ardhshme… Është e mundur që ai të mos dëshirojë të bëjë një marrëveshje”, tha presidenti amerikan për Fox News.

“Shpresoj që Presidenti Putin do të jetë mirë, dhe nëse nuk është, do të jetë një situatë e vështirë.”

Burimi: Politico/Përshtati Gazeta Si


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë