Ne rrjet

Si po përgatitet Izraeli për sulmin e Teheranit, ‘kupolë e hekurt’ dhe përforcime nga SHBA dhe Britania e Madhe

Gazeta Si – Pentagoni është “në pozicion”, Izraeli është po ashtu në një mënyrë më diskrete, partnerët rajonalë janë gati.

Të gjithë presin përgjigjen e Teheranit për vrasjen e liderit politik të Hamasit, Ismail Haniyeh. Ashtu siç ndodhi në mes të prillit, kur pati një shkëmbim zjarri raketash, ku nuk pati asnjë efekt befasues.

Sepse ajatollahët kanë telegrafuar qëllimet e tyre duke i dhënë armikut kohë për t’u përgatitur, por shumë të panjohura mbeten ende, pasi sulmi mund të jetë më i madh se 300 “raketatt” e goditura nga Pasdarani në pranverë.

Irani ka zbuluar, përmes zërave miqësorë, mundësinë e një hakmarrjeje kolektive me pjesëmarrjen e shumë milicive aleate.

Hezbollahu libanez, Houthi jemenas, “brigadat” shiite irakiane, Hamasi dhe Xhihadi, fraksionet e vogla, pjesë e të ashtuquajturës “unazë raketore” e krijuar nga ajatollahët në Lindjen e Mesme.

Një “tufë” e mundshme bombash mund të ngopë mbrojtjen e përgatitur dhe, për më tepër, “Boshti” ka treguar se mund të arrijë ende në territorin izraelit.

Një magazinë pranë pistës ajrore të Nevatimit u godit dhe së fundmi një ndërtesë pranë ambasadës së SHBA-ve në Tel Aviv. Askush nuk i nënvlerëson skuadrat që kanë përmirësuar arsenalin dhe përvojën e tyre.

Kjo është arsyeja pse kundër-lëvizjet janë duke u zhvilluar, dhe jo që nga dje. Shtëpia e Bardhë ka urdhëruar dërgimin e përforcimeve në rajon, duke përfshirë një “skuadrilje” avionësh luftarakë F22 dhe anije me pajisje antiraketë “Aegis”.

Megjithatë, tabela e shahut nuk është bosh. Në Gjirin e Omanit ajo ka kryqëzuar rrugët me aeroplanmbajtësen “Roosevelt” që nga fundi i korrikut dhe do të bashkohet (zyrtarisht do të zëvendësohet nga “Lincoln”).

Njësi të tjera amerikane dhe perëndimore ndodhen në Detin e Kuq, ku mbrojnë rrugën tregtare nga inkursionet e milicëve jemenas.

Anija sulmuese amfibe “Wasp” operon në Mesdhe, së bashku me njësitë e tjera dhe MEU-në e 24-të (njësia e ekspeditës së marinsave), një njësi e reagimit emergjent me helikopterë të nevojshëm në rast të evakuimit të civilëve ose në mbështetje tokësore për të mbrojtur një përfaqësi diplomatike.

Ekzistojnë gjithashtu tre instalime të pazëvendësueshme. Gjiri i Soudës në Kretë dhe dy postat britanike në Akrotiri, Qipron jugore. Gjithashtu në ishull është antena “e hapur” e qendrës së inteligjencës angleze në malet Troodos.

Patrullimi i Poseidonëve dhe i dronëve të stacionuar në Sigonella (Sicili) mbetet i vazhdueshëm, duke lëvizur drejt Lindjes paralelisht me mbikëqyrjen e satelitëve dhe ndoshta avionëve spiun U-2, gjithmonë të çmuar.

Qiejt janë gjithmonë të mbushur me njerëz: një ekspert raportoi zbarkimin e një “Il 76” rus në Teheran, duke mos përjashtuar transferimin e materialit luftarak.

Këtij “rrethi” i shtohet një i dytë, po aq i rëndësishëm: është mburoja kundër raketave e përbërë nga kupola e hekurt, bateritë e sistemit “Patriot” dhe avionët që mund të përpiqen të ndalojnë avionët luftarakë më tej.

Në episodin e prillit, mjaft pajisje u shkatërruan para se të arrinin në territorin izraelit falë edhe përpjekjeve të disa vendeve në “tabelën e shahut”, duke përfshirë Jordaninë dhe ndoshta Arabinë Saudite.

Sipas Channel 12, kryeministri Netanyahu ka pasur kontakte intensive me Uashingtonin, Londrën dhe qeveritë e paspecifikuara për të koordinuar disa lëvizje dhe ndoshta për të përsosur rrjetin e parë të alarmit dhe për rrjedhojë, të zbatimit të ligjit.

Ministri i Jashtëm britanik Lammy, ministri i Mbrojtjes Healy, i shoqëruar nga shefi i Shtabit, Radakin, zhvilluan bisedime në Tel Aviv.

Një seri radarësh, duke përfshirë Sitin 512 në Negev, mbledhin të dhëna kërcënimi – që nga momenti i lëshimit – dhe i transmetojnë ato në CAOC amerikane, Qendrën e Kombinuar të Operacioneve Ajrore, në al Udeid, Katar.

Një kryqëzim kurioz: nuk është aq larg nga vendi ku u varros Ismail Haniyeh të premten. Funerali ku morën pjesë krerët e Emirateve për të rinovuar homazhet e tyre ndaj palestinezit që jetonte atje.

Të gjithë marrin pjesën që i intereson dhe bëjnë sikur injorojnë pjesën tjetër. Emiri është një sponsor i Hamasit, mirëpret një pjesë të lidershipit të jashtëm të fraksionit, por nuk ka reshtur kurrë së prituri një prani të madhe ushtarake amerikane, e cila mund të jetë e rëndësishme në reduktimin e ndikimit të hakmarrjes iraniane.

Përshtati: Gazeta “Si”


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë