.png)
Nga Gazeta Si – Një ekspozitë e re po bashkon vizatimet e fëmijëve ukrainas që përshkruajnë pushtimin e vazhdueshëm rus dhe vizatimet e fëmijëve polakë të prodhuara pas Luftës së Dytë Botërore.
Ekspozita “Mami, nuk dua luftë”, e shfaqur në 16 qytete anembanë Polonisë, duke përfshirë Varshavën dhe qytetin kufitar të Przemyśl, një port kryesor i mbërritjes për refugjatët ukrainas thekson përvojat e përbashkëta të okupimit, represionit dhe rezistencës, si dhe një besim të qëndrueshëm në fitore.
Vizatimet përbëjnë një dëshmi prekëse të luftës, duke theksuar ndikimin e saj veçanërisht brutal mbi anëtarët më të rinj të shoqërisë. Shfaqja është një nismë e përbashkët midis Arkivave Kombëtare të Polonisë dhe projektit dixhital ukrainas “Mami, unë shoh luftën”.
Arkivat Kombëtare të Polonisë mbajnë më shumë se 7.000 vizatime fëmijësh nga viti 1946, si pjesë e një nisme të pasluftës për të mundësuar polakët e rinj të përpunojnë traumat e tyre nga pushtimi nazist.
Në mënyrë të ngjashme, projekti “Mami, unë shoh luftën” ka mbledhur më shumë se 13.500 vizatime fëmijësh që nga fillimi i pushtimit rus në shkurt. Themeluesit e saj synojnë të prodhojnë një kolazh të përhershëm dixhital të veprave artistike të fëmijëve ukrainas, duke përhapur njëkohësisht ndërgjegjësimin për gjendjen e rëndë të Ukrainës dhe duke mbledhur fonde për ndihmë humanitare.
Pasi të përfundojë, kolazhi do të dalë në ankand si një NFT, ku të ardhurat do të shkojnë për bamirësi për fëmijët ukrainas.
Megjithëse të prodhuara me një distancë prej gati një shekulli, ngjashmëria midis vizatimeve bashkëkohore dhe historike të fëmijëve është “tronditëse”, sipas Paëeł Pietrzyk, drejtori i Arkivit Kombëtar të Polonisë.
“Fëmijët vizatojnë tanke, aeroplanë, zjarre dhe shpërthime. Vizatojnë të plagosur e të vdekur, shtëpi e varre të rrënuara. Ata vizatojnë veten dhe familjet e tyre. Ata tërheqin evakuimin dhe arratisen.
Por ata gjithashtu vizatojnë imazhe të shpresës dhe të ëndrrave të tyre për të ardhmen”. Krahas vizatimeve, ekspozita paraqet dëshmi personale nga fëmijët polakë dhe ukrainas në lidhje me përvojat e tyre gjatë luftës.
Nëntëvjeçarja Zlata nga Myronivka, në juglindje të Kievit, shkruan: “Dua të shoh diellin, jo muret e bodrumit”. Valeria, 13 vjeç nga Lviv, shkruan: “Nuk do ta kisha menduar kurrë se gëzimi i fëmijërisë do të errësohej nga lufta”. Anhelina, 15, nga Lutsk në Ukrainën perëndimore, shkruan: “Ata donin të na bënin panik, por ne jemi bashkuar dhe nuk kemi frikë”. Ekspozita shoqërohet me një citim nga edukatori polak, hebre dhe avokati i fëmijëve Janusz Korczak, i cili u vra në kampin e shfarosjes në Treblinka në vitin 1942: “Fëmija nuk është ushtar. Ai nuk e mbron atdheun e tij, megjithëse vuan me të”.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
