Para

“Rënie e mprehtë e remitancave globale, në Shqipëri mbi 27%”

Remitancat në Shqipëri pritet të bien me 27,5 % dhe investimet e huaja direkte me 35%.

Ky është një parashikim që bën Banka Botërore në kuadër të pasojave të Covid-19 në ekonominë botërore.

Kurse, bazuar në raportion e Bankës Botërore, të publikuar në 8 prill 2019, remitancat e dërguara tek vendet me të ardhura të ulëta dhe mesatare të ulëta arritën një rekord prej 469 mld euro në vitin 2018, me një rritje prej 9.6% krahasuar me 2017-ën.

Sipas të dhënave të organizatës me bazë në Washington, remitancat e dërguara në Shqiëpri në vitin 2018 ishin sa 9.6% e PBB-së së vendit, ndërsa në vende të tjera të rajonit të Ballkanit, si Bosnjë dhe Herzegovina, remitancat ishin 11% e PBB-së, në Mal të Zi 11.4% e PBB-së dhe në Kosovë 15.8% e PBB-së.

Sipas Bankës së Shqipërisë, për tremujorin e dytë 2019 vlera e remitancave arriti në 186 milionë euro, me një rritje prej katër milionë euro krahasuar me një vit më parë.

Për gjysmën e parë të vitit 2019, vlera e remitancave të dërguara në Shqipëri ishte 336 milionë euro, pesë milionë euro më shumë në raport me gjashtëmujorin e parë 2018.

Po sipas Bankës së Shqipërisë, remitancat janë burim të ardhurash për rreth 26% të familjeve shqiptare. Dërgesat nga jashtë përbëjnë 90% të të ardhurave familjare të marrësve

Remitancat globale parashikohet nga Banka Botërore sipas një raporti të prillit 2020 të bien ndjeshëm me rreth 20 përqind në vitin 2020 për shkak të krizës ekonomike të shkaktuar nga pandemia COVID-19. Rënia e parashikuar, e cila do të ishte rënia më e mprehtë në historinë e fundit, është kryesisht për shkak të një rënie të pagave dhe punësimit të punëtorëve migrantë, të cilët kanë tendencë të jenë më të ndjeshëm ndaj humbjes së vendeve të punës dhe pagave gjatë një krize ekonomike në një vend pritës.

Remitancat në vendet me të ardhura të ulëta dhe të mesme (LMIC) parashikohet të bien me 19.7 përqind në 445 miliardë dollarë, duke përfaqësuar një humbje të një periudhe jetësore të financimit për shumë familje të cenueshme.

Studimet tregojnë se remitancat lehtësojnë varfërinë në vendet me të ardhura të ulëta dhe të mesme, përmirësojnë ushqyerjen, shoqërohen me shpenzime më të larta për arsim, dhe zvogëlojnë punën e fëmijëve në familjet e pafavorizuara. Një rënie e remitancave ndikon në aftësinë e familjeve për të shpenzuar në këto zona, pasi më shumë nga financat e tyre do të drejtohen për të zgjidhur mungesat e ushqimit dhe nevojat e menjëhershme të jetesës.

“Remitancat janë një burim jetësor i të ardhurave për vendet në zhvillim. Recesioni i vazhdueshëm ekonomik i shkaktuar nga COVID-19 po ndikon në një vështirësi të madhe tek aftësia për të dërguar para në shtëpi dhe e bën atë më shumë thelbësore që ne të shkurtojmë kohën për rikuperimin për ekonomitë e përparuara, "tha Presidenti i Grupit të Bankës Botërore David Malpass. “Remitancat ndihmojnë familjet të përballojnë ushqim, kujdes shëndetësor dhe nevoja themelore. Ndërsa Grupi i Bankës Botërore zbaton veprim të shpejtë, të gjerë për të mbështetur vendet, ne po punojmë për të mbajtur të hapur kanalet e remitancave dhe për të mbrojtur qasjen e komuniteteve më të varfra në këto nevoja më themelore. "

Banka Botërore po ndihmon vendet anëtare në monitorimin e fluksit të remitancave nga jashtë përmes kanaleve të ndryshme, kostot dhe komoditetin e dërgimit të parave dhe rregulloret për të mbrojtur integritetin financiar që ndikojnë në flukset e dërgesave. Po punon me vendet e G20 dhe komunitetin global për të ulur kostot e remitancave dhe për të përmirësuar përfshirjen financiare për të varfërit.

Flukset e dërgesave pritet të bien në të gjitha rajonet e Grupit të Bankës Botërore, veçanërisht në Europë dhe Azinë Qendrore (27.5 përqind), e ndjekur nga Afrika Sub-Sahariane (23.1 përqind), Azia Jugore (22.1 përqind), Lindja e Mesme dhe Afrika e Veriut ( 19.6 përqind), Amerika Latine dhe Karaibe (19.3 përqind), dhe Azia Lindore dhe Paqësori (13 përqind).

Rënia e madhe e flukseve të dërgesave në vitin 2020 vjen pasi dërgesat e remitancave në vendet me të ardhura të mesme dhe të ulta arritën një rekord 554 miliardë dollarë në vitin 2019. Edhe me rënien, flukset e dërgesave pritet të bëhen edhe më të rëndësishme si një burim i financimit të jashtëm për vendet me të ardhura të mesme dhe të ulta ku bën pjesë edhe Shqipëria si rënia e investimeve të huaja direkte pritet të jetë më e madhe (më shumë se 35 përqind).

Në vitin 2019, flukset e dërgesave në këto vende u bënë më të mëdha se Investimet e huaja direkte, një moment i rëndësishëm për monitorimin e fluksit të burimeve në vendet në zhvillim.

Në vitin 2021, Banka Botërore vlerëson se dërgesat e remitancave  për vendet me të ardhura të mesme dhe të ulta do të shërohen dhe do të rriten me 5.6 përqind në 470 miliardë dollarë. Perspektiva për remitancat mbetet po aq e pasigurt sa ndikimi i COVID-19 në perspektivën e rritjes globale dhe në masat për të kufizuar përhapjen e sëmundjes. Në të kaluarën, remitancat kanë qenë kundër-ciklike, ku punëtorët dërgojnë më shumë para në shtëpi në kohë krize dhe vështirësish në shtëpi. Këtë herë, megjithatë, pandemia ka prekur të gjitha vendet, duke krijuar paqartësi shtesë.

"Sistemet efektive të mbrojtjes sociale janë thelbësore për mbrojtjen e të varfërve dhe të cenueshëmve gjatë kësaj krize si në vendet në zhvillim ashtu edhe në vendet e përparuara. Në vendet pritëse, ndërhyrjet e mbrojtjes sociale duhet gjithashtu të mbështesin popullsinë migruese", tha Michal Rutkoëski, Drejtori Global i Mbrojtjes Sociale dhe Praktika Globale e Punëve në Bankën Botërore.

Kostoja mesatare globale e remitancave të 200 dollarëve mbetet e lartë në 6.8 përqind në tremujorin e parë të vitit 2020, vetëm pak më poshtë se një vit më parë. Afrika Sub-Sahariane vazhdoi të ketë koston mesatare më të lartë, me rreth 9 përqind, por migrantët brenda rajonit në Afrikën Sub-Sahariane përbëjnë mbi dy të tretat e të gjithë migracionit ndërkombëtar nga rajoni.

"Veprimet e shpejta që e bëjnë më të lehtë dërgimin dhe pranimin e remitancave nga jashtë mund të ofrojnë mbështetje shumë të nevojshme për jetën e migrantëve dhe familjeve të tyre. Këto përfshijnë trajtimin e shërbimeve të dërgesave si thelbësore dhe bërjen e tyre më të arritshme për migrantët, "tha Dilip Ratha, autori kryesor i Brief dhe kreu i KNOMAD.

Tendencat rajonale të dërgesave

Flukset e dërgesave nga emigracioni në rajonin e Azisë Lindore dhe Paqësorit u rritën me 2.6 përqind në 147 miliardë dollarë në vitin 2019, rreth 4.3 pikë përqindje më të ulët se niveli i rritjes në 2018. Në vitin 2020, flukset e dërgesave të remitancave pritet të bien me 13 përqind. Ngadalësimi pritet të nxitet nga rënia e prurjeve nga Shtetet e Bashkuara, burimi më i madh i dërgesave në rajon. Disa vende të varura nga dërgesat, siç janë ato në Ishujt e Paqësorit, mund të shohin ekonomitë familjare në rrezik ndërsa të ardhurat e dërgesave nga emigrantët bien gjatë kësaj periudhe. Një rikuperim i rritjes prej 7.5 përqind për rajonin parashikohet në vitin 2021. Kostot e dërgesave: Kostoja mesatare e dërgimit të 200 dollarëve në rajonin e Azisë Lindore dhe Paqësorit ra në 7.13 përqind në tremujorin e parë të vitit 2020, krahasuar me të njëjtin tremujor në vitin 2019. pesë korridore me kosto më të ulët në rajon mesatarisht 2.6 përqind ndërsa pesë korridoret me kosto më të lartë mesatarisht 15.4 përqind nga tremujori i katërt i 2019-ës.

Dërgesat e remitancave në vendet e Europës dhe Azisë Qendrore mbetën të forta në vitin 2019, duke u rritur me rreth 6 përqind në 65 miliardë dollarë në vitin 2019. Ukraina mbeti pranuesi më i madh i dërgesave në rajon, duke marrë një rekord të lartë prej gati 16 miliardë dollarë në 2019. Ekonomitë e vogla të varura nga remitancat, të tilla si Republika e Kirgistanit, Taxhikistani dhe Uzbekistani, përfituan veçanërisht nga kthimi i aktivitetit ekonomik në Rusi. Në vitin 2020, remitancat vlerësohet të bien me rreth 28 përqind për shkak të efektit të kombinuar të pandemisë globale të koronavirusit dhe çmimeve të ulëta të naftës. Kostot e dërgesave: Kostoja mesatare e dërgimit të 200 dollarëve në rajonin ECA ra në mënyrë modeste në 6.48 përqind në tremujorin e parë të vitit 2020 nga 6.67 përqind një vit më parë. Dallimet në kostot nëpër korridoret e rajonit janë thelbësore; kostot më të larta për dërgimin e remitancave janë nga Turqia në Bullgari, ndërsa kostot më të ulëta për dërgimin e remitancave janë nga Rusia në Azerbajxhan.

Dërgesat e remitancave në Amerikën Latine dhe Karaibe u rritën 7.4 përqind në 96 miliardë dollarë në vitin 2019. Rritja e prurjeve ishte e pabarabartë nëpër vendet e rajonit. Brazili, Guatemala dhe Honduras panë një rritje të dërgesave nga më shumë se 12 përqind në vitin 2019. Kolumbia, Ekuador, Nikaragua dhe Panama patën një rritje prej më shumë se 6 përqind, ndërsa dërgesat e remitancave në Bolivi dhe Paraguai ranë përkatësisht me 3.8 përqind dhe 2.2 përqind. Në vitin 2020, flukset e dërgesave nga emigracioni në rajon vlerësohet të bien me 19.3 përqind. Kostot e dërgesave: Kostoja mesatare e dërgimit të 200 dollarëve në rajon ishte 5.97 përqind në tremujorin e parë të vitit 2020. Në mes të krizës COVID-19, kostot e transferimit të dërgesave në rajon mund të rriten për shkak të sfidave operacionale me të cilat përballen ofruesit e shërbimeve të dërgesave ( mbyllja e agjentëve dhe zyrave, qasja në para, këmbim valutor, siguri) dhe respektimi i rregullave të LPP / LFT

Dërgesat e dërgesave në rajonin e Lindjes së Mesme dhe Afrikës së Veriut parashikohet të bien me 19.6 përqind në 47 miliard dollarë në vitin 2020, pas rritjes prej 2.6 përqind të parë në vitin 2019. Rënia e parashikuar i atribuohet ngadalësimit global, si dhe ndikimit të çmimeve më të ulëta të naftës në Vendet e GÇ. Dërgesat nga zona e euros do të ndikohen gjithashtu nga ngadalësimi ekonomik para-COVID-19 i zonës dhe zhvlerësimi i euros ndaj dollarit amerikan. Në vitin 2021, remitancat në rajon pritet të shërohen, megjithëse me një ritëm të ngadaltë prej rreth 1.6 përqind për shkak të rritjes së parashikuar të moderuar në zonën e euros dhe daljeve të dobëta të GÇ. Kostot e dërgesave: Kostoja e dërgimit të 200 dollarëve në rajon ishte 7 përqind, kryesisht e pandryshuar nga një vit më parë. Kostot ndryshojnë shumë nëpër korridore. Kostoja e dërgimit të parave nga vendet e OECD me të ardhura të larta në Liban vazhdon të jetë në dysh shifra. Dërgimi i parave nga vendet e GÇ në Egjipt dhe Jordan kushton midis 3 përqind deri në 5 përqind në disa korridore. Korridori i Arabisë Saudite në Siri ka pësuar një rënie dramatike të kostove ndërsa lufta civile në Siri është zvogëluar.

Dërgesat e remitancave për në Azinë e Jugut parashikohet të bien me 22 përqind në 109 miliardë dollarë në vitin 2020, pas rritjes prej 6.1 përqind në vitin 2019. Zvogëlimi i dërgesave të nga emigrantët në rajonin e Azisë Jugore në vitin 2020 është nxitur nga ngadalësimi ekonomik global për shkak të shpërthimit të koronavirusit si dhe uljes së çmimit të naftës. Ngadalësimi ekonomik ka të ngjarë të ndikojë drejtpërdrejt në daljet e remitancave nga Shtetet e Bashkuara, Mbretëria e Bashkuar dhe vendet e BE-së drejt Azisë së Jugut. Rënia e çmimit të naftës do të ndikojë në daljet e remitancave nga vendet e GÇ (vendet e Gulfit) dhe Malajzia. Kostot e dërgesave: Azia e Jugut kishte koston mesatare më të ulët të dërgesave të çdo rajoni, në 4,95 përqind. Disa nga korridoret me kosto më të ulët kishin kosto nën nivelin 3 përqind të SDG (Qëllimeve të Zhvillimit të Qendrueshëm). Kjo ndoshta është për shkak të vëllimeve të larta, tregjeve konkurruese dhe vendosjes së teknologjisë. Por kostot janë mbi 10 përqind në korridoret me kosto më të lartë për shkak të vëllimeve të ulëta, konkurrencës së vogël dhe shqetësimeve rregullatore. Rregulloret bankare në lidhje me AML / CFT rrisin profilin e rrezikut të ofruesve të shërbimeve të dërgesave dhe në këtë mënyrë rritin kostot për disa vende pritëse si Afganistani dhe vendet dërguese siç është Pakistani.

Dërgesat e remitancave në rajon pritet të bien me 23.1 përqind për të arritur në 37 miliardë dollarë në vitin 2020, për shkak të krizës COVID-19, remitancat në Afrikën Sub-Sahariane. 4 përqind pritet në vitin 2021. Rënia e parashikuar mund t'i atribuohet një kombinimi të faktorëve të nxitur nga shpërthimi i koronavirusit në destinacionet kryesore, ku banojnë migrantët afrikanë, përfshirë në zonën e BE, Shtetet e Bashkuara, Lindjen e Mesme dhe Kinë. Këto ekonomi të mëdha kanë një pjesë të madhe të migrantëve të Afrikës Sub-Sahariane dhe janë burim i afro çerek të remitencave totale të dërguara në rajon. Përveç ndikimit të pandemisë, shumë vende në rajonin e Afrikës Lindore po përjetojnë një shpërthim të rëndë të karkalecave të shkretëtirës duke sulmuar zahiretë dhe duke kërcënuar furnizimin me ushqim për njerëzit në rajon. Kostot e dërgesave: Dërgimi i 200 dollarëve në rajon kushton mesatarisht 8,9 përqind në tremujorin e parë të vitit 2020, një rënie modeste në krahasim me koston mesatare prej 9.25 përqind një vit më parë. Korridoret më të shtrenjtë janë vërejtur kryesisht në rajonin e Afrikës Jugore, me kosto deri në 20 përqind. Në anën tjetër, korridoret më pak të shtrenjtë kishin kosto mesatare më pak se 3.6 përqind.


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë