.png)
Pas një faze në të cilën lexuesit kanë zgjedhur libra që tregojnë “murtajën” në të gjitha format e saj, trillim, jo-trillim dhe shkencor, sot është koha për zbaticë në renditjen e teksteve më të shitura. Me përjashtim të disa shembujve, shitësit më të mirë të këtyre javëve nuk tregojnë për pandeminë dhe nëse e tregojnë, ata na tregojnë për këtë nga një perspektivë anësore.
Heshtja e madhe ra mbi izolimin, të paktën në terma editorialë. Duke lexuar renditjen e librave të muajve dhe javëve të fundit, nga Italia në pjesën tjetër të botës, ideja e bastit për libra mbi izolimin dhe temën pandemike nuk duket se ka pasur efekte të mëdha. Vëmendja e kaluar për ata libra që kanë qenë në gjendje të kapin ndjenjën e momentit (të tilla si “Nel contagio” nga Paolo Giordano) ose ato të botuara më parë (të tilla si “Spillover” nga David Quammen) apo edhe klasikët (nga “Murtaja” e Kamysë te esetë historike mbi ndikimin spanjoll) renditja e librave më të shitur në të gjithë botën duket se shpërblen një histori krejt tjetër.
Nga kjo pikëpamje, renditja e librave më të shitur në Itali këtë javë, nga trillimi në jo-trillim, është emblematike. Në fakt, në klasifikimin e përgjithshëm qëndron eseja nga Gianrico Carofiglio, “Për mirësinë dhe guximin. Breviary i politikës dhe gjërave të tjera” (Feltrinelli), pak më sipër “Helgoland” nga Carlo Rovelli (Adelphi) dhe bestseller “Të ndryshosh ujin e luleve” nga Valèrie Perrin (E/O). Pozicionet e mbetura gjithashtu shpërblejnë bllokimin dhe pandeminë si e tillë pak ose aspak, siç bëjnë renditjet vertikale të zhanrit, duke përfshirë edhe ato që lidhen me jo-trillimet. Arsyet për këtë mungesë interesimi për librat që lidhen me “murtajën” mund të jenë të paktën dy.
E para është dëshira e natyrshme e lexuesve italianë për të shpëtuar, në një lloj largimi kolektiv të koronavirusit nga ditët tona, siç e përjetuam gjatë verës në sjelljen personale të secilit. Shpëtuar nga tema dhe nga lajmet nga të cilat ne bombardohemi çdo ditë (“infodemiku” i famshëm për të cilin OBSH foli muaj më parë) që nuk përkthehet domosdoshmërisht në një dëshirë për lexime më pak të përkushtuar. Kjo dëshmohet nga interesimi për librat që trajtojnë tema të rëndësishme dhe mbresëlënëse. Sukseset e librave shkencorë dhe jo-trillues, të tillë si ai i Rovelli, por edhe shfrytëzimet e “Matematika është politike” nga Chiara Valerio (Einaudi) janë provë e vlefshme e kësaj. Sikur pas bllokimit, lexuesit donin të vazhdonin të mësonin përmbajtje “shkencore”, pa marrë parasysh çështjen e virusit, përmes një drejtimi anësor, më pak didaktik. Kjo gjithashtu mund të ndodhë në të ardhmen me veprat përkatëse të narrativës së pastër dhe ‘fiction’.
Së dyti, ndoshta i parashikueshëm, lexuesi “që bën renditjen” është një lexues i kulturës së mesme ose të lartë. Që mund të thotë: pas leximit fillestar në lidhje me informacionin në lidhje me virusin, tani lexuesi dëshiron të thellohet në temat e mëdha që bllokimi dhe virusi paraqesin në epokën tonë forma të tjera, duke bërë xhiro më të gjera dhe më të thella, të cilat janë më pas kthesat e gjera dhe të thella të letërsisë si të tilla. Duke menduar se romanet, tregimet e shkurtra dhe madje reflektimet duhet të pasqyrojnë historitë e bllokimit dhe murtajës së re të imagjinuar ose përjetuar nga shkrimtarët tanë ishte dhe mbetet një shtrirje. Si dhe një fiasko komerciale. Libra të shkëlqyeshëm për ato që po përjetojmë do të vijnë, por një libër i shkëlqyeshëm nuk vjen për dy, tre, apo edhe gjashtë muaj.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
