Pekini dhe strategjia e ‘mjekrës gri’: Ish-pilotët gjermanë stërvitin kinezët (edhe për Tajvanin)

Gazeta Si – Ekspertët e inteligjencës e quajnë atë "strategjia kineze e mjekrës gri". Bëhet fjalë për punësimin e personelit të huaj që nuk është më shumë i ri, por me aftësi ushtarake të fundit për të mësuar sistemet e përgatitjes luftarake të fuqive kundërshtare.

Në muajt e fundit, metoda kineze u zbulua nga Forcat Ajrore të SHBA-ve dhe RAF-it britanik, të cilat gjurmuan dhjetëra oficerë të tyre me leje që kishin kaluar në Kinë si instruktorë.

Rasti i fundit u raportua në Gjermani: ish-pilotët e “Luftwaffe”, u punësuan nga Pekini për të trajnuar kolegët kinezë, duke vënë në dispozicion teknikat e fluturimit të NATO-s dhe disa sekrete avionësh shumë të avancuar, si avion përgjues dhe luftarakë të epërsisë ajrore Eurofighter.

Historia u ngrit në një hetim të kryer nga e përjavshmja "Der Spiegel" dhe rrjeti TV Zdf: doli se shërbimet gjermane të sigurisë kanë frikë se pilotët që u larguan nga Gjermania për në Kinë u përfshinë gjithashtu në demonstrime të sulmeve që mund të ishin në praktikë nga kolegët për Ushtrinë Çlirimtare Popullore në rast të një pushtimi të Tajvanit.

Nuk është një hipotezë joreale: tajvanezët ndjekin procedurat e fluturimit të NATO-s, të mësuara nga amerikanët dhe për këtë arsye, përvoja e pilotëve të punësuar nga kinezët në Perëndim, mund të jetë shumë e dobishme për Pekinin dhe jashtëzakonisht e rrezikshme për Taipein.

Qeveria e Berlinit e mori shumë keq. Aq sa ministri i Mbrojtjes Boris Pistorius foli për këtë me kolegun e tij kinez, Li Shangfu. "Unë u thashë atyre se duhet të ndalojnë menjëherë", - tha Pistorius.

Dhe ai shtoi se, “Li Shangfu nuk e mohoi faktin, por u përpoq të minimizonte rëndësinë e tij”. “Der Spiegel” ka rindërtuar, ndër të tjera, rastin e Alexander H., një ish-oficeri pilot që përfundoi karrierën e tij në Bundeswehr si instruktor në "Eurofighters".

Pilotët e avionëve luftarakë në Gjermani largohen nga shërbimi në moshën mesatare 41-vjeçare, kur reflekset dhe shikimi fillojnë të bien.

Pensioni ushtarak në atë moshë është gjysma e pagës së fundit mujore: shumë e shohin atë të pamjaftueshëm dhe kërkojnë një punë të dytë.

Alexander H. një ditë marsi 2013 përshëndeti fqinjët dhe miqtë e tij dhe emigroi, duke dhënë edhe adresën e re: “Aeroporti Qiqihar”.

Tani, Qiqihar është një qytet i largët, i rrallë i vizituar në Kinën verilindore. Vetëm një aeroplan civil në ditë mbërrin nga Pekini dhe në ulje, pasagjerëve u thuhet të ulin grilat e dritareve: njerëzit e zakonshëm nuk duhet të kenë mundësinë të shikojnë aktivitetin e aeroportit ushtarak ngjitur, ku janë parkuar “Jian-11”, avionë luftarakë të prodhuar në Kinë. Aty gjeti punën e dytë Alexander H..

Sipas hetimeve, ish-oficeri i Bundeswehr-it, ka nënshkruar një “kontratë konsulence” shumë të paguar. Ai nuk është i vetmi gjerman, me të një grusht kolegësh që stërvitin kinezët për dhjetë vjet.

Paga është më se e mirë: ato shifra zakonisht rezervohen për sportistët profesionistë ose drejtuesit kryesorë të kompanive shumëkombëshe larg shtëpisë.

Kur Forcat Ajrore Mbretërore të Madhërisë së Tij Britanike denoncuan manovrën kineze, ai zbuloi me zhgënjim se ishte jashtë tregut, sepse kinezët paguajnë 237,000 paund në vit (rreth 275,000 euro).

Nga hetimet amerikane, britanike dhe gjermane, del se disa nga pilotët perëndimorë janë punësuar nga një agjenci punësimi në Afrikën e Jugut, ose nga një rekrutues kinez, i quajtur Su Bin, i arrestuar për spiunazh në Kanada dhe i dërguar në Pekin në një shkëmbim të burgosurish.

Bundestagu, Parlamenti i Berlinit, ka hapur një debat për “veprimtarinë profesionale të punonjësve të shtetit në përfundim të shërbimit”.

Në sallën e komisionit parlamentar që merret me inteligjencën, kumbonte shprehja: “Tradhti ndaj sekreteve shtetërore”.

Siç rezulton, Alexander H. në këto dhjetë vite punë për kinezët nuk ka mbajtur as konfidencialitet absolut për veprimtarinë e tij.

Një ish-koleg nga Rostock-u, raportoi: "Kur ai u kthye këtu dhe biseduam, më tha se i ka trajnuar kinezët në ngritje, ulje, fluturim formacioni, gjëra themelore që mund të lexohen edhe në internet".

Burimi: "Der Spiegel"; Përshtati në shqip: Gazeta “Si”