Financa Personale

Nga politika te univeristeti, 20 e ca vjeçarët janë brezi më mosbesues

“A e meriton besimin tonë dikush mbi 25 vjeç?” Me këtë pyetje, gazetari i teknologjisë i "The Washington Post", Taylor Lorenz, filloi një debat në Institutin Aspen të titulluar "A mund t'u besojë Gen Z (të lindurit nga 1995-2005) më të vjetërve?"

Është një pyetje me vend. Amerikanët duket sikur nuk i besojnë askujt këto ditë. Rikthimi i simpatisë për ish-presidentin Donald Trump, u ndikua nga pabesia ndaj institucioneve të rëndësishme qeverisëse, Kongresi, Presidenca dhe Gjykata. Rënia e besimit të publikut nuk kufizohet me pakënaqësinë ndaj qeverisë. Sondazhi i fundit i Gallup zbuloi se amerikanët ishin më pak të sigurt në çdo institucion të madh shoqëror, nga ushtria dhe policia tek shkollat ​​publike dhe organizimi fetar.

Ndërkohë që Amerika humb besimin, të rinjtë duken të pakënaqur në një mënyrë tjetër. Pjesëtarët e brezit të Gen Z, janë më skeptikë ndaj institucioneve të mëdha, se sa paraardhësit e tyre. Ata nuk besojnë as institucionet financiare, sepse “kompanitë duhet të fitojnë besimin e tyre”.

Ndjenja e mosbesimit nuk kufizohet vetëm tek institucionet dhe organizatat,  të rinjtë kanë gjithashtu nivele shumë më të ulëta të besimit ndërpersonal. Një raport i Qendrës Kërkimore Pew 2019 zbuloi se të rinjtë kishin shumë më shumë gjasa se të moshuarit që t'i shihnin njerëzit e tjerë si egoistë, shfrytëzues dhe të pamerituar për besim. 60% e të rinjve thanë se "shumicës së njerëzve nuk mund t'u besohet", një pikëpamje që ndajnë vetëm 29% e të moshuarve. Në një mënyrë, kjo nuk është e re. Përgjatë brezave, të rinjtë shprehin vazhdimisht nivele më të ulëta besimi sesa më të vjetrit. Dhe nuk është e qartë nëse ndjenja e mosbesimit zgjat përherë. Përvoja e Luftës së Vietnamit mbolli dyshime të thella në lidhje me ushtrinë në mesin e shumë “baby boomers” (të lindurit nga 1946-1964), por shumica e boomers-ave kanë një respekt të lartë për ushtrinë këto ditë.

Por ka dyshime nëse Gen Z-ve do tu rritet besimi me plakjen e anëtarëve të saj. Drejtimi i vendit nga të vjetrit, polarizimi politik dhe copëtimi i shoqërisë, e pengojnë rritjen e besimit. Për më tepër, ndikimi i përhapur i teknologjisë dhe mediave sociale ka dëmtuar autoritetin e institucioneve tradicionale si depo kryesore të njohurive tona kolektive dhe ka përforcuar sjelljet antisociale. Shtoni të gjithë këta faktorë dhe Gen Z po bëhet përgjithmonë mosbesues.

Pse Gen Z nuk i beson askujt?

Burimi i parë i mosbesimit të të rinjve është se ata mendojnë se institucionet janë vetëm ndërtesa me blloqe që nuk bëjnë asgjë për to. Polarizimi politik ka arritur nivele rekorde, duke nënkuptuar se politika nuk po bën asgjë.

Studimet e kaluara kanë treguar se besimi në shoqëri është më i lartë "kur ka më shumë marrëveshje sesa mosmarrëveshje midis qytetarëve për debatet kyçe në mesin e tyre, siç është roli i qeverisë dhe çështjet morale", ndërsa "pangjashmëria dhe mosmarrëveshja, anasjelltas, shkaktojnë ndjenja mosbesimi". Për çështjet për të cilat interesohen më shumë të rinjtë,  politika e armëve, kriza klimatike, kostot në rritje të arsimit, ka pak përparim. Dhe shumica e punonjësve të rinj nuk presin që Sigurimet Shoqërore të bëjnë shumë për ta kur të dalin në pension. Mosadresimi i këtyre çështjeve po gërryen besimin te sistemi politik dhe te vetë partitë. Ndoshta nuk është për t'u habitur që një numër në rritje i të rinjve në moshë madhore janë politikisht të pavarur, duke iu shmangur partive kryesore politike.

Ndërsa institucionet nuk arrijnë të adresojnë shqetësimet ose nevojat e Brezit Z, të rinjtë janë veçanërisht mosbesues ndaj pikërisht këtyre institucioneve, sepse ata që janë në pushtet thjesht nuk mund t’i kuptojnë ata. Çdo brez i të rinjve në një moment mendon se të moshuarit nuk i kuptojnë ata, por drejtuesit e institucioneve zakonisht janë të vjetër, gjë që sjell një hendek më të thellë moshe midis të rinjve dhe njerëzve që kontrollojnë levat e pushtetit në jetët e tyre. Në qeveri, mosha mesatare e një senatori amerikan është mbi 64 vjeç, më e larta në rekord. Në vendin e punës, epoka e CEO-ve që udhëheqin kompanitë e listuara publikisht vazhdon të rritet, duke lënë një hendek midis punëtorëve të rinj dhe drejtuesve që marrin vendimet. Për shumë anëtarë të Gen Z, hendeku në moshë është i vështirë të injorohet. Në një intervistë të fundit me The New York Times, një 22-vjeçare, Alexandra Chadwick, pyeti: "Si do ta drejtoni me saktësi vendin tuaj nëse mendja juaj është ende e bllokuar 50, 60 ose 70 vjet më parë?"

Por nuk janë vetëm vitet që i ndajnë brezat: të rinjtë kanë qasje më të diversifikuar mbi rracën, etnicitetin, fenë dhe identitetin seksual e kështu nuk e shohin dot veten të përfaqësuar nga ata. E njëjta gjë vlen edhe për drejtuesit e biznesit dhe CEO-t.

Të rritesh në një epokë mosbesimi

Mund të duhet një fshat për të rritur një fëmijë, por anëtarët e Gen Z nuk marrin pjesë në aktivitetet sociale dhe institucionale. Prindërit e tyre i kanë dhënë përparësi arritjeve personale dhe individualitetit, shpesh në kurriz të aktiviteteve shoqërore, siç janë vaktet e rregullta familjare. Të rinjtë sot kanë shkallë më të ulët të pjesëmarrjes në sporte dhe janë më pak të përfshirë në jetën fetare gjatë viteve të formimit të tyre sesa brezat e kaluar. Krahasuar me gjeneratat e mëparshme, ata janë shumë më të vetmuar duke u rritur.

Si të rritur, Gen Z-të po hyjnë në një botë plot pasiguri ekonomike. Receta për siguri financiare dhe stabilitet ekonomik, një kombinim i punës së palodhur, këmbënguljes dhe edukimit, nuk mjafton më për të ecur përpara. Të rinjtë që kanë "bërë gjithçka siç duhet" po përfundojnë të djegur, të stresuar për punën e tyre, të shkëputur nga punëdhënësit e tyre dhe të shqetësuar për të ardhmen e tyre financiare. Gen Z-të, veçanërisht ata më të rinjtë, janë gjithashtu skeptikë për përfitimet që sjell një diplomë kolegji. Sipas një sondazhi të fundit nga Walton Family Foundation dhe Murmuration, shumë anëtarë të Gen Z ndihen sikur shkollat ​​e tyre i zhgënjejnë dhe nuk arrijnë t'i përgatisin për të ardhmen.

Dhe brezi, më shumë se çdo tjetër, mbështetet në mediat sociale për t’u informuar rreth politikës, shëndetësisë dhe temave të tjera të rëndësishme. Sa herë që të rinjtë hyjnë në mediat sociale, ata priten nga një ortek pretendimesh mashtruese, lajme të rreme dhe teori konspirative duke e bërë dyshimin një aftësi të nevojshme mbijetese. Një tjetër efekt anësor i epokës së internetit është aftësia e tij për të shpërndarë shembuj të sjelljes së keqe. Algoritmet e mediave sociale janë krijuar në mënyrë unike për të përforcuar veprimet e sjelljes antisociale, ato u japin një hapësirë deklaratave përçarëse dhe kaotike, shtrembërojnë pikëpamjet e të rinjve përreth tyre dhe dëmtojnë shëndetin e tyre mendor.

Një fije e hollë?

Është e vështirë të jesh optimist kur shikon gjendjen e besimit social, por ka dritë në fund të tunelit që mund të tregojnë për një të ardhme më të mirë. Së pari, nuk është e qartë nëse rënia e besimit institucional është një fenomen i përhershëm. Shkencëtarët politikë Paul Gronke dhe Timothy Cook argumentuan në vitin 2005 se nivelet e ulëta të besimit të raportuara në sondazhe nuk tregojnë ndjenja të përhapura mosbesimi dhe tjetërsimi. Përkundrazi, ata thanë se besonin se ishte vetëm një pasqyrim i rregullimeve shoqërore dhe politike. "Ne sugjerojmë në vend të kësaj se besimi i ulët në qeveri dhe besimi i ulët në institucione pasqyrojnë skepticizëm, " shkruan ata. Mund të jetë një peshë e rëndë, por nëse politikanët janë në gjendje të bëhen më të përgjegjshëm ndaj nevojave të të rinjve dhe ndarjet politike, mund të mbyllen, një riparim i besimit nuk është i paimagjinueshëm.

Besimi institucional dhe ndërpersonal i Gen Z-ve mund të jetë i ulët, por ka mundësi që një tjetër lloj besimi të jetë i lartë. Ata vendosin të gjithë besimin e tyre në eksperiencat e të tjerëve. Të rinjtë mund të mos i besojnë Amazon si një korporatë, por ata vendosin shumë aksione në një produkt që ka një vlerësim mesatar 4.9 yje me mbi 10.000 blerje. Qoftë qëndrimi në shtëpinë e dikujt apo zgjedhja e një restoranti, të rinjtë janë mjaft të qetë duke u mbështetur në përvojën dhe opinionet e njerëzve që nuk i kanë takuar kurrë.

Së fundi, është e mundur që Gen Z të ketë më pak besim sepse anëtarët e tij thjesht nuk kanë nevojë për të. Një mori informacionesh të aksesueshme në çast e ka bërë më të lehtë se kurrë konfirmimin e pretendimeve dhe vërtetimin e argumenteve. Sipas një raporti nga Edelman, 7 në 10 anëtarë të Gen Z thonë "se ata do të kontrollojnë faktet" për çdo pretendim të bërë nga një biznes ose reklamues. Dhe ata janë shumë rehat duke gërmuar dhe duke gjetur përgjigje për veten e tyre.

Të rinjtë kanë arsye të jenë skeptikë. Në ngjarjen e Institutit Aspen, një 18-vjeçar, Aidan Kohn-Murphy, tha se njerëzit nuk duhet të habiten që të rinjtë po ndiheshin të dëshpëruar për mënyrën se si po shkonin gjërat në vend. “Nëse po kërkoni të kuptoni pse të rinjtë janë kaq të dëshpëruar, me gjithë respektin e duhur, shikoni përreth.”/Business Insider


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë