Muzike

Adele mes ndjenjave dhe analizës së vetvetes

Nga Gazeta Si - Kur këndoi në pub me Florence Welch, duke shpresuar të realizonte ëndrrat e saj, Adele tashmë i habiti të gjithë me zërin e saj intensiv dhe plot emocione. Me publikimin e “30”, albumit të saj të katërt, artistja nga Londra vazhdon të magjepsë gjithë botën, jo vetëm për thyerjen e rekordeve në platformat e transmetimit. Në fakt, në qendër të albumit të saj të katërt është, si gjithmonë, përvoja e saj personale, e cila këtë herë prek temën delikate të divorcit dhe tentativën për të shpjeguar se çfarë i ndodhi djalit të saj.

Më shumë se një pendesë e gjatë, “30” është një seancë psikoanalitike në të cilën Adele filtron të pavetëdijshmen e saj përmes ndjenjës së fajit, ironisë, dashurisë së pakushtëzuar për fëmijën e saj dhe asaj plot mirënjohje ndaj ish-bashkëshortit.

Studiuesi David Smyth në ‘Evening Standard’ bën një reflektim më se të saktë kur vëren se në kopertinat e dy albumeve të parë sytë e artistes janë të përmbytur, duke parë poshtë. Në best seller ‘25’ kati i parë na jep një fytyrë që na shikon drejt, si për të përsëritur se presioni, shitjet dhe ekspozita Glastonbury mund të mbështeten lehtësisht mbi supet e saj të gjera. Në kopertinën e “30” fytyra e Adele është në profil dhe ajo duket “përtej”, ndoshta drejt një të ardhmeje më pak të trazuar.

Disku i katërt

Në çdo rast, albumi i katërt i Adele është një tjetër koleksion këngësh i ndërtuar me mjeshtëri rreth zërit të saj. Diskursi është i vlefshëm si për filmin minimalist ‘To Be Loved’, aranzhuar nga Tobias Jesso Jr, ashtu edhe për romanin emocional My Little Love - ku telat arrijnë kulmin kompozicional të diskut - dhe për uverturën që i është besuar Strangers By Nature. Timbri i Adelës gërmon në shpirtin e saj dhe i jep dëgjuesit një zë që i bën dhimbjet dhe shpresat e saj reale.

Për gati një orë ditari i saj është një libër i hapur; një rrjedhë ndërgjegjeje që di të shndërrohet në një pëshpëritje, por është gjithashtu e aftë të shndërrohet në melodi kristalore për intensitetin dhe pasionin e saj. Në “30” rol themelor luajnë bashkëpunëtorët, siç ndodh shpesh. Lista këtu është goxha e dendur dhe përfshin, ndër të tjera, ringjalljen e pop-it në fund të viteve nëntëdhjetë, Max Martin dhe kompozitorin suedez të vlerësuar me çmime, Ludwig Göransson. Merita e “30” qëndron në një vizion më të gjerë artistik se në të kaluarën.

Marrë nga Il Sole 24 ore, përshtati në shqip Gazeta Si


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë