Sezoni i dytë i Netflix i “Sex Education”, që pati premierën më 17 janar në pjesën më të madhe është e njëjta shfaqje e ëmbël dhe vulgare, me të cilën do të binim në dashuri kur sezoni i parë u transmetua vitin e kaluar.
Pjesa më e madhe e asaj që ishte interesante për sezonin 1 është rikthyer, nga interpretimi mjeshtëror i Gillian Anderson si një terapiste seksi, që luan rolin e nënës me aktorin Asa Butterfield, që në film është djali i përzemërt Otis, i cili ndjek rastësisht gjurmët e nënës së tij dhe bëhet ekspert seksi i shkollës së tij.
Ncuti Gatwa është rikthyer dhe më mirë se kurrë si Eric, shoku më i mirë i Otisit, një i ri i çuditshëm nigerian-britanik, i ndarë midis dërrasës së tij të vjetër, Adamit (Connor Swindells) dhe një studenti simpatik të ri (Sami Outalbali).
“Sex Education” është shfaqja e rrallë që na e shpërfaq seksualitetin në të gjitha format dhe shprehjet e tij të pakëndshme dhe të bukura, duke u siguruar që t’i telegrafojë publikut se seksi nuk është asgjë për t’u marrë lehtë; është argëtues, natyrisht, por mund të jetë një nga burimet tona më të mëdha të ankthit dhe për shumë njerëz, – gra në veçanti, – kënaqësia e vërtetë mund të vijë sipas dëshirës për t’u ndier e dëshiruar. Kujdesi dhe vëmendja ndaj detajeve të vendosura në sezonin e parë e bën një pikë komploti të veçantë në sezonin e dytë.
Në të shtatin e tetë episodeve të sezonit, Otis zgjohet pas një feste të shthurur në shtëpinë e tij me një vajzë të panjohur në shtrat. Është Ruby, një nga vajzat e shkollës së tij. Fjalët e saj të para për të janë: “Mirëmëngjesi. Nëse i thoni dikujt, unë do t’ju shkatërroj jetën”.
Ndërsa Otis dhe Ruby argumentojnë natën e kaluar, bëhet e qartë se ata kishin kryer marrëdhënie seksuale; siç i thotë Ruby Otis, “Unë nuk jam këtu për biznesin tuaj”. Ajo që është shqetësuese, megjithatë, është se Otis duket se nuk ka kujtesë për natën e kaluar me të. Ai sapo e humbi virgjërinë me Ruby, një ngjarje për të cilën ai më parë shpresonte se do të ishte e rëndësishme, – ai madje u nda me ish të dashurën, Olën, sepse nuk ndihej aq i fortë sa të bënte seks me të, – dhe asnjëri prej tyre nuk mund ta kujtojë as nëse e ka përdorur prezervativ.
Përvoja e Otis nuk është në asnjë mënyrë joreale apo unike; shumë të rinj bëjnë seks nën ndikimin e drogës ose alkoolit dhe me një studim të vitit 2011 të studentëve të kolegjit, u zbulua se gati 61% përdorën alkool gjatë takimit të tyre të fundit. Seksi në gjendje të dehur ndodh absolutisht, dhe ne duhet të flasim për të, por aspekti shqetësues i asaj që ndodh me Otis në “Sex Education”, është se askush nuk shtron çështjen e pëlqimit.
Çështja e pëlqimit seksual kur përfshihet alkooli është e vështirë të analizohet, por një përkufizim i azhurnuar i përdhunimit nga Departamenti i Drejtësisë në vitin 2012 pranon se “një viktimë mund të shfajësohet dhe për këtë arsye nuk është në gjendje të pajtohet për shkak të drogës ose alkoolit”. Çështja nëse Otis ishte i dehur sa duhet për të mos rënë dakord nuk është adresuar, por të paktën ai nuk e mban mend atë që ndodhi. Është e vështirë të thuhet se sa nga reagimi i tij ditën tjetër është pakënaqësi dhe sa mund t’ia lërë fajin alkoolit, por ai me siguri nuk duket i tronditur nga ngjarjet që kanë dalë në pah; as edhe Ruby, për atë çështje.

Ndjenja e shqetësimit një ditë pas seksit nuk e bën automatikisht Otis-in një viktimë të dhunës seksuale – është një reagim i zakonshëm dhe ndjenja e të qenit i shfrytëzuar është diçka që keni të drejtë ta përcaktoni vetë – por është e vështirë të imagjinohet një shfaqje e tillë progresive si “Sex Education”, ku interpreton një karakter femëror, duke e errësuar dhe duke bërë seks pa e pyetur nëse do të binte dakord. Në fakt pëlqimi i Ruby është konfirmuar: “Ju më dhatë pëlqimin mbrëmë, apo jo?” Otis e pyet Rubin, dhe ajo përgjigjet në mënyrë pozitive, por askujt nuk i duket – të paktën vetë Otis-it – se pëlqimi është një rrugë e dyanshme.
Fatkeqësisht, fshirja e viktimave meshkuj të dhunës seksuale është shumë e zakonshme. 1 në 6 organizata jofitimprurëse vlerëson se një në gjashtë burra ka përjetuar një formë të abuzimit seksual ose sulmit. Sidoqoftë, shumë prej nesh akoma janë të kushtëzuar të mendojnë për grabitqarët si burra dhe viktima si gra, dhe kjo nuk do të ndryshojë pa përpjekje të rëndësishme.
Natyrisht, Otis është një personazh imagjinar, por trajtimi i “Sex Education” për takimin e tij të parë seksual ngre pyetje për gjërat që supozojmë se burrat po bëjnë mirë. Ai është i mërzitur dukshëm gjatë episodit, por shqetësimi i tij të nesërmen në mëngjes kalohet me të qeshura, dhe askush – madje as nëna e tij me arsim të lartë, e cila është e specializuar në seks – nuk ndalet të kontrollojë nëse është një pjesëmarrës i disponueshëm.
Kemi më shumë biseda se kurrë për zonat gri të kulturës së përdhunimit dhe çmontimin e gjurmës gjinore, por shumë prej nesh ende kanë një ide të rrënjosur thellë se burrat janë gjithmonë të gatshëm për seks, pavarësisht nga rrethanat. “Seksi ka pasoja”, paralajmëron Otis shokun e tij Eric, ndërsa diskutojnë natën e tij me Rubin, por biseda nuk shkon më tej.
Sezoni i dytë i “Sex Education” menaxhon bukur një shembull të dhunës seksuale; Episodi 7 përfundon me Aimee (Aimee Lou Wood), e cila ka shmangur autobusin e qytetit që kur u sulmua seksualisht gjatë rrugës për në shkollë, duke u futur në krahun e një grupi vajzash. Është një skenë empatike dhe e adhurueshme në lidhje me atë se si miqësia mund të na ndihmojë të kalojmë në pjesët më të këqija të jetës dhe të respektojnë tërë hapësirën e udhëtimit të saj.
Nëse vetëm ajo empati e njëjtë do të shtohej tek Otis, pas natës së tij me Rubin, nëse vetëm një person do ta pyeste nëse ishte në rregull me atë që ndodhi, “Sex Education” do të ndjehej plotësisht si shfaqja delikate dhe e shumanshme që të shumtë ishin ata që u dashuruan vitin e kaluar. Por, kësaj here jepet një tjetër këndvështrim.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.