.png)
Gazeta Si – Ambasadori i SHBA-ve në NATO, Matthew Whitaker, kritikoi përpjekjen e qeverisë italiane për të përfshirë kostot e urës së Ngushticës së Mesinës – afërsisht 13.5 miliardë euro – në marrëveshjen e nënshkruar në fund të qershorit nga vendet e NATO-s për të rritur shpenzimet e tyre ushtarake në 5 përqind të produktit të brendshëm bruto (PBB) deri në vitin 2035.
Qeveria kishte propozuar këtë zgjidhje disi krijuese për të anashkaluar dhe zvogëluar angazhimin e saj për shpenzime.
Whitaker lëshoi një paralajmërim të qartë për qeverinë. “Gjithashtu pata diskutime sot me disa vende që po marrin një pikëpamje shumë të gjerë për shpenzimet e mbrojtjes”, tha ai në një intervistë me “Bloomberg”.
“Ishte shumë e rëndësishme që objektivi prej 5 përqind t’i referohej posaçërisht mbrojtjes dhe shpenzimeve të lidhura me të dhe që angazhimi të bëhej ‘hapur’. Jo për urat pa vlerë strategjike ushtarake. Jo për shkollat që disi – në një botë imagjinare fantazie – do të përdoreshin për ndonjë qëllim tjetër ushtarak”.
Kur u pyet konkretisht për urën e Ngushticës së Mesinës, Whitaker tha se po e ndiqte situatën nga afër. “Krahasuar me Samitin e Uellsit të vitit 2014, gjëja pozitive është se këtë herë kemi mekanizma mbikëqyrës në NATO”, tha ai.
Shtetet e Bashkuara po i kushtojnë vëmendje të veçantë këtyre llogarive, sepse thirrja për të rritur shpenzimet e mbrojtjes në 5 përqind të PBB-së u bë me këmbëngulje nga presidenti Donald Trump, i cili argumentoi se vendet anëtare të NATO-s deri më tani nuk kishin arritur të kontribuonin mjaftueshëm në kostot e aleancës.
Angazhimi i marrë nga vendet, përfshirë Italinë, është gradual me kalimin e kohës dhe më e rëndësishmja, përbëhet nga dy komponentë: një objektiv prej 3.5 përqind të shpenzimeve të mbrojtjes, domethënë për armatime, ushtarë dhe personel të përgjithshëm ushtarak; dhe 1.5 përqind të shpenzimeve për sigurinë (domethënë, infrastrukturë të tilla si portet dhe hekurudhat që mund të përdoren nga forcat e armatosura në rast lufte), investime në sigurinë kibernetike, instalimin e kabllove nënujore për transmetimin e energjisë, gazit ose të dhënave, dhe madje edhe menaxhimin e imigracionit.
Referenca e Whitaker për Samitin e Uellsit të vitit 2014 nuk është rastësi, pasi vitet e fundit Italia ka respektuar angazhimet e marra në atë kohë – për të rritur shpenzimet ushtarake në 2 përqind të PBB-së deri në fund të vitit 2025 – përmes një lloj truku kontabël, duke përfshirë shpenzime që me sa duket kanë pak të bëjnë me mbrojtjen.
Shembuj përfshijnë pensionet ushtarake, të cilat deri më tani ishin llogaritur kryesisht nga Instituti Kombëtar i Sigurimeve Shoqërore (INPS), shpenzimet për hapësirën, rojen bregdetare dhe disa zëra shpenzimesh për Mbrojtjen Civile.
Ky truk u mbështet kryesisht nga ministri i Ekonomisë, Giancarlo Giorgetti, i cili shfrytëzoi disa paqartësi në rregullat financiare të NATO-s dhe do të donte t’i shfrytëzonte ato edhe në marrëveshjen e re.
Në dy muajt e fundit, disa zyrtarë qeveritarë, përfshirë ministrin e Transportit, Matteo Salvini, e kanë quajtur urën një projekt “me përdorim të dyfishtë”, që do të thotë se ka funksione si ushtarake, ashtu edhe civile.
“Është e qartë se mund të ketë edhe një ‘përdorim të dyfishtë’ për arsye sigurie”, tha Salvini. “Nuk po hyj në fushën e punës së kolegëve të mi Giorgetti dhe Crosetto. Do të jenë ata që do të vendosin se çfarë përfshin kjo rritje e shpenzimeve ushtarake”.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
