Në gjueti të shefave të Hamasit, zbulime të reja nga ushtria dhe inteligjenca izraelite mbi planin e sulmit

Gazeta Si – Dhuna në Lindjen e Mesme ka ciklet e saj të përsëritura. E pamëshirshme. Mbi njëzet vjet më parë, më 12 tetor 2000, në mes të Intifadës, dy rezervistë izraelitë përfunduan aksidentalisht në Ramallah, një qytet palestinez. Të ndaluar nga policia, ata linçohen brenda një komisariati, një vrasje mizore e kapur në TV.

Një nga vrasësit, Aziz Salah, shikon nga dritarja e ndërtesës dhe i tregon duart e tij të përlyera me gjak turmës që brohoriste. Imazhi është si një rrëfim.

Në muajt në vijim, Izraeli e kap atë së bashku me fajtorët e tjerë, ata do të dënohen për masakrën.

Salah, megjithatë, do të lirohet në vitin 2011 pas një shkëmbimi të të burgosurve me Hamasin, një shkëmbim i lidhur me lirimin e ushtarit Shalit. Udhëkryq historish që tani kthehen.

Ushtria, së bashku me Shin Bet, janë në gjurmët e atyre që janë përgjegjës për masakrat në komunitetet hebreje pranë kufirit.

Ajo ka në duar videot nga kamerat e vëzhgimit dhe makinat, klipet e postuara në internet nga muxhahidët për të festuar fitoren.

Fytyrat e disave janë të identifikueshme, ato përfaqësojnë lëvizjen e parë të një gjuetie që po zhvillohet në këto orë të nisjes së operacionit tokësor.

Kaosi i shkaktuar nga bastisjet mund të favorizojë aktivitetin e spiunëve, t’i detyrojë “gjahtarët” të lëvizin, duke rrezikuar dhe duke u ekspozuar ndaj zjarrit të dronëve që patrullojnë vazhdimisht një zonë të ndarë në kuadrate.

Një operacion u krye nga Forcat Speciale në pjesën veriore të Gazës në përpjekje për të rikuperuar të dhëna të dobishme për gjetjen e pengjeve.

Sulmet goditën tunelet, aksione ku u hodhën bomba me eksploziv të lartë disa dhjetëra metra larg përgjatë drejtimit të mundshëm të tunelit.

Një nga militantët u eliminua në një bastisje – pohojnë burimet zyrtare -, të tjerëve iu premtua i njëjti fund: “Kemi një listë të kërkuar dhe do t’i gjejmë”, – thonë burimet e inteligjencës.

Lista përfshin edhe drejtuesit kryesorë të fraksionit, të fshehur diku në Rrip. Megjithatë, disa anëtarë të familjes së Mohammed Deif, kreut të Brigadave al Aksa dhe ndoshta vëllai i Yahya Sinëar, një figurë e lartë politike, u vranë në bastisje.

Të shtunën në mëngjes, ushtria njoftoi vdekjen e Morad Abu Morad, i treguar si koordinator i njësisë së deltaplanëve që hynë nga ajri përmes kufirit.

Ndëshkimi i shpallur është gjithashtu një mënyrë që Jeruzalemi të reagojë ndaj kritikave për shkeljen e inteligjencës, një shkelje në të cilën shfaqen zbulime të vazhdueshme.

CNN, pasi ka analizuar videot propagandistike të publikuara nga Hamasi në dy vitet e fundit, ku ka treguar të paktën gjashtë pika në Gaza, me Brigadat Ezzedine al Kassam që janë përgatitur të patrazuara.

Ato janë baza të vogla, pothuajse identike, të mbrojtura nga mure rëre, me shtëpi rudimentare të shndërruara në poligone qitjeje, ku muxhahidët testonin taktikat, përfshirë kapjen e pengjeve.

Në një nga vendet, në jug të Rripit, ata testuan aeroplanë të motorizuar, me komando që manovronin për të sulmuar pozicionet. Një tjetër ishte më pak se dy kilometra larg kufirit.

Ato nuk ishin të kamufluara, në disa raste – shkruan transmetuesi – përfshinin sipërfaqe bujqësore dhe gjithsesi ishin lehtësisht të identifikueshme me zbulim ajror apo satelitor.

Instalimet, sado fshatare, nuk u vunë kurrë në shënjestër, pasi Jeruzalemi nuk e kishte përfshirë më masivisht kundërshtarin. Dhe kjo i dha lëvizjes më shumë kohë për të organizuar njësitë.

Mbrojtja, e pyetur, shpjegoi: bazat ishin të njohura, asgjë e re për ne. Pranimi indirekt i habisë.

Pastaj ka një linjë për të eksploruar. U shfaqën dokumentet e “gjetura” në çantat e shpinës së sulmuesve të vrarë.

Disa çuditërisht kanë vitin 2022, raportojnë informacione për kohën e reagimit të ushtrisë, tregojnë përdorimin e grupeve të përbëra nga 5-7 fedainë në motoçikleta dhe kamionçinë, përshkruajnë në detaje sigurinë e zonave, rrugët e hyrjes, ata shqyrtojnë marrjen e pengjeve, ilustrojnë objektivat dhe drejtimet e zonës me harta satelitore.

Gjithçka interesante, por me një shënim: pse në tokë duhej të sillnin edhe planin e dokumentuar me vete? Nëse ndonjëri prej tyre do të ishte kapur me “letrat”, ​​do të kishte kompromentuar misionin.

Megjithatë, rindërtimet gazetareske përkojnë me versionin e vetë Hamasit: kanë  Hamasi kishte studiuar zonën e Al Aksas për disa vjet, mashtruan shtetin hebre, e bënë të besonte se kishin zgjedhur një fazë pritjeje.

Gazeta “Haaretz” shtoi një tjetër detaj mbi sistemin e mbikëqyrjes: tre balona me ajër të nxehtë të pajisur me pajisje të sofistikuara për të monitoruar Rripin u rrëzuan në fillim të verës dhe nuk janë zëvendësuar.

Ai mund t’u jepte një dorë rojeve. Fillimisht menduan se ishte një aksident – kishte precedentë – por tani nuk përjashtojnë shkaqe të tjera.

Hijet, dyshimet, hipotezat janë pasojë e të kundërtës në kufirin jugor. Një traumë shumë e fortë në një pajisje që nuk është më e sigurt për të gjitha zgjedhjet e saj.

Përshtati: Gazeta “Si”