.png)
Nga Gazeta Si - Më 16 gusht 1977, Elvis Presley u gjet i vdekur në banjën e tij në Graceland nga e dashura e tij e atëhershme, Ginger Alden; sipas të gjitha gjasave ai kishte vdekur nga një atak në zemër që e kishte goditur pak çaste, teksa ishte në tualet ku sapo kishte vjellë.
Megjithatë, mjeku i tij personal – për të cilin ka polemika dhe dyshime të shumta – Dr. George Nichoopoulos, tha se Elvisi vdiq nga pasojat e kapsllëkut kronik, një sëmundje që shkakton lëvizshmëri shumë të dobët të zorrëve dhe gjithashtu obezitet shumë të rëndë.
Këngëtari do të vuante nga ajo që quhet “sëmundja e Hirschsprung” (të cilën në kujtimet e tij Nichopoulos e quan Hershberger).
Funerali
I veshur me një kostum të bardhë dhe këmishë blu të dërguar nga dyqani i tij i preferuar i veshjeve në Memphis, “Lansky Bros”, më 18 gusht 1977, dy ditë pas vdekjes së tij, u bë funerali, i organizuar dhe i menaxhuar në çdo detaj nga “Memphis. Funeral Home” i Robert Kendall.
Arkivoli i zgjedhur për Elvisin ishte identik me atë të përdorur për varrimin e nënës së tij, Gladys Love Smith Presley, e cila vdiq në verën e ‘58. Vajza Lisa Marie vendosi një byzylyk në arkivol, pranë babait të saj, nuk rekomandohej të futeshin të gjitha sendet me vlerë në arkivol - gjë që mund të çonte në një vjedhje.
Ceremonia e varrimit mori një formë private, natyrisht në Graceland, dhe u drejtua dhe u kryesua nga pastori i Kishës Wooddale të Crist, Reverend Bradley. Kohëzgjatja ishte rreth dy orë dhe jashtë portave mitike - pentagramit të shtëpisë, prisnin mijëra njerëz.
Muzika
Sa i përket muzikës, këngët gospel shumë të pëlqyera të këngëtarit u interpretuan në funeral, me J.D. Sumner, “Stamps Quartet”, Jake Hess, James Blackwood, Kathy Westmoreland dhe “Statemen”. Më pas arkivoli u dërgua me një makinë të bardhë natyrale në varrezat Forest Hill, të vendosura në Bulevardin Elvis Presley. Arkivoli mbërriti në varreza rreth orës 16:00 dhe pas një shërbimi funerali u vendos pranë vendit të prehjes së nënës së Elvisit.
Të pranishmit
Fotot dhe dëshmitë e ditës konstatuan praninë e Caroline Kennedy (vajza e Presidentit John Fitzgerald Kennedy, por aty si reportere për "Rolling Stone"), Ann-Margret me bashkëshortin e saj Roger Smith, Charlie Hodge, George Hamilton, koloneli Tom Parker, Chet Atkins, Ginger Alden, James Broën, Linda Thompson, Sammy Davis Jr. Dhe më pas disa anëtarë të familjes: ish-gruaja Priscilla, vajza Lisa Marie, babai Vernon Presley dhe më pas gjyshja e tij e dashur Minnie Mae dhe kushërinjtë Gene dhe Billy Smith.
Në të gjithë botën Ndërkohë, zëri i Elvisit ishte në njëfarë mënyre vizioni ideal botëror, që dilte nga radiot e gjithë botës, në klube, në televizione, në rrugë. Ndërkohë, në Memfis, pas karrocës së bardhë mbretërore ishin gjashtëmbëdhjetë limuzina, padyshim gjithashtu të bardha. Njerëzit që grumbulloheshin kudo - siç e kemi thënë tashmë përtej portave të Graceland, por edhe në cepat e rrugëve dhe gjatë gjithë rrugës nga porta në varreza - ishin të pallogaritshëm.
Elvisi është gjallë
Paul është i vdekur dhe Elvisi jeton, dy teori të ndryshme por të ngjashme. Që nga vdekja e tij, raportet për sinjale nga Elvisi filluan të mbërrinin në çdo pjesë të botës dhe për këtë arsye u mbajt teoria se ai besonte se këngëtari ishte ende gjallë dhe i fshehur diku për t’i shpëtuar vëmendjes. Teori konspirative që e shihnin si protagonist apo edhe teori aliene që janë tretur ende sot dhe kanë hyrë në imagjinatën – fantastike – kolektive.
Realiteti
Në realitet, për fat të keq, Elvisi nuk jeton dhe duket se ajo që e çoi në vdekjen e tij ishte një abuzim i provuar me barna psikotrope, amfetaminash, barbiturate dhe stimulantë, duket se këngëtari peshonte pak më pak se 160 kg kur vdiq, peshë e arritur nga pirja e tepërt në përpjekje për të kapërcyer një gjendje të paranojës shumëvjeçare, të ushqimit të padëshiruar në sasi.
Ai hëngri sasi të tepërta gjalpë kikiriku dhe banane, ëmbëlsira, ushqime të skuqura, hamburgerë, akullore, pica, sanduiçe me proshutë të skuqur, të gjitha këto që i kishte adhuruar gjatë gjithë jetës së tij. Për më tepër, është vërtetuar se në vitet e fundit Elvis hante vetëm sanduiçe që i bënte vetë, sanduiçe me shtresa me mish, salca, reçel dhe, në të vërtetë, gjalpin e dashur të kikirikut. Asnjë mjek nuk ishte në gjendje ta ndalonte atë.
Marrë nga Il Corriere della Sera, përshtati në shqip Gazeta Si
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
