.png)
Ndryshe nga skulptorët e tjerë që punonin nën regjimin sovjetik në Estoni, Anu Põder ishte kundër krijimit të portreteve realiste të liderëve dhe shmangu bronzin dhe gipsin e disponueshëm. Në vend të kësaj, ajo kërkoi materiale jokonvencionale "që nuk ishin në raft, le të themi”. Plastika dalluese e fortë rozë që përsëritet në disa vepra të kësaj periudhe përdorej për ortopedi, e marrë nga vëllai i saj mjek dhe u ngroh në vaskën e shtëpisë për t'u rilindur si figura vizatimore, mutante. Ajo përdori një trumpetë për veprën ‘Trëndafili Zog’. Salcice dhe thasë patatesh për ‘Kompozim me litarë’.
Punimet e Põder u mbajtën në shkollat e artit të Estonisë si shembuj të asaj që nuk duhej bërë. Sot, fjalori i këtyre skulpturave të hershme është më i njohur dhe i kanonizuar - skulpturat e buta të tekstilit evokojnë Louise Bourgeois; një manekin pa kokë, në këmbë, trupi i saj i shënjuar për therje. Lart në qoshet e dhomës është një vepër e mëvonshme, “Rubber Dolls” - kukulla seksuale femra të lira, të fryra, me kokat e tyre të përplasura në cilindra të zinj, të fiksuara në mur me tulla. Ata sjellin në mendje satirën e ashpër seksuale të Sarah Lucas.
Megjithatë, nga dokumentacioni i rrallë i Põder duket se ajo nuk njihte asnjë nga këta artistë. Kur ajo i bëri këto punime, Estonia ishte e mbyllur për botën e jashtme. Materialet e saj ishin shprehje e vështirësisë dhe mungesës në epokën komuniste të Estonisë dhe e talentit të saj të patundur.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
