Gazeta Si – Claudio Manuel Neves Valente veproi si një vrasës i ftohtë, i përgatitur, i vëmendshëm ndaj detajeve. Por në fund, ai vdiq si shumë vrasës masivë, duke qëlluar veten – sipas policisë – në kokë.
Dhe la pas shumë pyetje, duke filluar nga ajo më themelore: pse vrau dy studentë të Universitetit Brown në Rhode Island dhe shkencëtarin e MIT, profesorin e fizikës, Nuno Loureiro në Brookline, Massachusetts.
Historia e vrasësit ka një fillim në dukje pozitiv. Valente ndjek shkollën e mesme në Torres Naves, 75 milje larg Lisbonës dhe notat e tij janë të larta.
Në fakt, ai është një nga pesë studentët e përzgjedhur për aftësitë e tyre dhe më pas të detyruar të japin një provim kombëtar, një sukses që ai e përsëriti duke dhënë një tjetër në Australi.
Rruga e tij kryqëzohet me atë të viktimës së tij të ardhshme, profesorin Loureiro, në Instituto Superior Teknik në kryeqytet, ku të dy studiojnë fizikë dhe ka të ngjarë që kjo të jetë koha kur ata takohen. Është mesi i viteve 1990, një periudhë formuese para hapit të madh jashtë shtetit.
Valente mbërriti në SHBA në vitin 2000 me vizë studentore, u regjistrua në Universitetin Broën dhe qëndroi atje deri në vitin 2001, kur bëri një pushim që u shndërrua në një tërheqje në vitin 2003.
Arsyet e mungesës së tij janë aktualisht të paqarta, por është e sigurt se, gjatë asaj periudhe, ai ndoqi kurset Barus dhe Holley, të njëjtat që më vonë u bënë vendi i sulmit, më të vjetrat në kompleksin e madh dhe të pa pajisura me një numër të mjaftueshëm kamerash sigurie.
Regjistrimi në universitet është pika e parë e kontaktit midis vrasësit dhe shënjestrës së tij. Edhe pse nuk mjafton për të shpjeguar veprimin. Pas përvojës së tij në Rhode Island, Valente u kthye në Portugali, por nuk e harroi kurrë Amerikën.
Ai arriti të kthehej në vitin 2017, duke marrë një “Green Card”, Kartë të Gjelbër – një leje qëndrimi thelbësore për të punuar – falë sistemit të llotarisë amerikane, me një numër të caktuar kandidatësh të përzgjedhur dhe të shortuar rastësisht, siç ndodh në të gjitha shtetet që e aplikojnë.
Rruga e Loureiros ishte e ndryshme: pasi përfundoi një bursë kërkimore, ai u bashkua me MIT (Massachusetts Institute of Technology) në vitin 2016, ku ngjiti shkallët e tij, duke u bërë drejtor i njërit prej departamenteve në vitin 2024. Rrugë të kundërta, jetë të ndryshme.
Ndërsa shkencëtari u vendos në periferi të Bostonit, bashkëkombësi i tij Valente shkoi në Florida. Adresa e tij e fundit e njohur ishte në Miami-Dade, një shtëpi e bukur me ngjyra e rrethuar nga palma, me tre dhoma gjumi dhe dy banjo.
Megjithatë, nuk ishte pronë e tij. Dhe që andej ai fluturoi për në Boston më 26 nëntor, faza e parë e misionit të tij.
Më 1 dhjetor, ai mori me qira një makinë, duke lënë gjurmë – sipas versionit zyrtar – që më vonë do të rezultonin vendimtare për identifikimin e tij.
Më 13 dhjetor, ai kaloi në ofensivë: inspektoi Universitetin Brown dhe më pas qëlloi dhjetëra plumba drejt studentëve.
Ai u largua me qetësi, duke marrë masa për të shmangur identifikimin e shpejtë, duke përfshirë targa të dyfishta dhe masa të tjera paraprake.
Këto lëvizje tregojnë planifikimin e një sulmi që, për fat të keq, nuk kishte përfunduar ende. Mbrëmjen e 15 dhjetorit, ai vrau shkencëtarin Nuno Loureiro në shtëpinë e tij në Brookline, rreth 50 milje nga Providence (Massachusetts).
Më pas, ai vazhdoi arratisjen e tij, duke përfunduar tre ditë më vonë me vetëvrasjen e tij në një depo garazhi në Salem. Tani vjen pjesa më e vështirë për hetuesit: ata duhet të zbulojnë një motiv bazuar në provat që kanë.
Valente ndoqi Universitetin Broën, por e la. Ai studioi fizikë dhe njihte Loureiron, një figurë prestigjioze në botën akademike, një shkencëtar që mori njohje të madhe. Për pjesën tjetër, ata mund të spekulojnë vetëm: pakënaqësi, urrejtje, probleme personale.
Nuk bëhet fjalë për një të ri që përballet me sfidat e jetës, por për një burrë 48-vjeçar i cili, ashtu si vrasësit e tjerë masivë në SHBA, doli nga anonimati, duke iu drejtuar dhunës. I verbër në korridoret e Universitetit Brown, duke synuar Loureiron.
Përshtati: Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
