.png)
Era e gomës së djegur ishte e rëndë mbi punëtorët e emergjencave ndërsa ata gërmonin, duke zhvendosur me kujdes rrënojat
Xhami i thyer i njollosur me gjak ishte fshirë dhe zona ishte rrethuar, anëtarët e Hezbollahut dhe të mbrojtjes civile libaneze lëshuan urdhra për t’u siguruar që automjetet e urgjencës mund të hynin në zonë. Burra me duar të sapo fashuara, produkt i biperave të bllokuar nga grackat pak ditë më parë, ndërsa gratë qanin.
“Shoku më i mirë i djalit tim, nëna e tij, babai i tij dhe tre vëllezërit e motrat e tij. Ata janë të gjithë nën rrënoja. Fëmija më i madh ishte 19 vjeç, më i riu ishte dy,” tha Hassan, një 40-vjeçar banor i Dahieh, ndërsa shikonte përpjekjet e grupit te emergjencave.
Të gjithë prisnin dikë, duke shpresuar se do të gjendeshin, por kishin frikë se do të dilnin pa jetë. Njerëzit filluan të vrapojnë drejt punonjësve të emergjences pasi u përhap lajmi se dikush u gjet. Ata ishin gjallë dhe ambulanca u nis me shpejtësi drejt spitalit, të shoqëruar nga një eskortë të rinjsh me skuter, duke bërtitur dhe brohoritur ndërsa shkonin.
Për gati një vit, lufta me Izraelin kishte mbetur në jug. Ndërsa avionët luftarakë izraelitë goditën fshatrat kufitare dhe më shumë se 100,000 banorë u larguan drejt veriut, politikanët në Bejrut bënë thirrje për de-përshkallëzimin për të shmangur një luftë, pavarësisht faktit se ajo kishte filluar tashmë. Megjithatë, një javë e përgjakshme, e pamëshirshme sulmesh, e ka bërë të pamundur injorimin e luftës.
Mijëra bipera shpërthyen në të gjithë vendin në një sulm me dy valë të martën dhe të mërkurën në një operacion të dyshuar izraelit, duke vrarë dhe plagosur anëtarët e Hezbollahut që i mbanin por dhe civilë që qendeshin aty pranë.
Të premten, një sulm ajror izraelit shkatërroi një ndërtesë banimi në Bejrut. Ushtria izraelite tha se sulmi vrau Ibrahim Aqil dhe 10 liderë të tjerë të njësisë elitare komando të Hezbollah Radwan.
Deri në fund të javës, 76 njerëz u vranë – duke përfshirë 12 gra dhe fëmijë – dhe më shumë se 3,000 u plagosën.
Natyra e papritur dhe brutale e sulmeve shkatërroi çdo ndjenjë sigurie që ndjenin libanezët.
“Ishte hera e parë që ndjeva se lufta ishte rreth nesh, se ne nuk jemi më të sigurt. Ne nuk e dimë se ku do të jetë sulmi i ardhshëm izraelit, unë po shmang grumbullimet apo zona të panjohura,” tha Amal Cherif, një aktiviste 52-vjeçare dhe banore e Bejrutit qendror.
Kur ndodhën sulmet me biper të martën, ajo dëgjoi ulërima dhe ambulanca – pavarësisht faktit se lagja e saj nuk është e lidhur me Hezbollahun.
Grupet e të drejtave të njeriut i dënuan sulmet me biper si pa dallim dhe ekspertët e OKB-së e quajtën sulmin një shkelje “të tmerrshme” të ligjit ndërkombëtar. “Sulme të tilla mund të përbëjnë krime lufte për vrasje, sulm ndaj civilëve dhe nisje të sulmeve pa dallim, përveç shkeljes së të drejtës për jetën”, thanë në një deklaratë ekspertët e të drejtave të njeriut të OKB-së.
Ministri izraelit i mbrojtjes Yoav Gallant tha menjëherë pas sulmit ajror të së premtes në Bejrut se “sekuenca e veprimeve në fazën e re do të vazhdojë derisa të arrihet qëllimi ynë: kthimi i sigurt i banorëve të veriut në shtëpitë e tyre”. Më herët gjatë javës, ai njoftoi se “qendra e gravitetit” e ushtrisë izraelite po zhvendosej për t’u përballur me Hezbollahun në veri të Izraelit.
Dronët izraelitë patrulluan qiellin mbi Bejrut natën të premten, ulërima e motorëve të tyre kumbonte në të gjithë kryeqytetin për herë të parë që nga fillimi i luftës.
Në jug, banorët i referohen dronëve izraelitë MK si Um Kamal, duke e krahasuar atë me një fqinj të zhurmshëm që është gjithmonë përgjues. Në Gaza, ata quhen “grenza”, për tingujt që lëshojnë.
Sherif tha se ajo mbylli dritaret e saj të premten për të bllokuar zërin, në mënyrë që të mund të flinte pak.
Në spitalet rreth Libanit, qindra pacientë po përshtateshin me një jetë të re.
Seria e sulmeve ka nxitur unitet në të gjithë Libanin. Gjatë vitit të kaluar, vendi ka qenë i ndarë në lidhje me luftën e Hezbollahut me Izraelin, me disa që thanë se ishte e nevojshme të detyrohej një armëpushim në Gaza dhe të tjerë që e indinjojnë që Libani të tërhiqet në konflikt.
Ishte Hezbollahu që qëlloi fillimisht kundër Izraelit më 8 tetor, në atë që ai tha se ishte një akt “solidariteti” me sulmin e Hamasit një ditë më parë.
Që atëherë, grupi libanez ka pohuar se nuk do të ndalojë sulmet e tij kundër Izraelit verior derisa të arrihet një armëpushim në Gaza. Luftimet kanë vrarë më shumë se 500 në Liban, më shumë se 200 prej të cilëve janë civilë dhe kanë shkatërruar fshatra të tëra përgjatë kufirit Liban-Izrael.
Pas shpërthimeve të biperave, kritikat për luftën e Hezbollahut kundër Izraelit pushuan. Jashtë spitaleve janë krijuar linja teksa njerëzit vijnë për të dhuruar gjak. Zyrtarët dhanë një deklaratë duke thënë se donacionet e veshkave nuk ishin të nevojshme dhe se transplantimi i syve ishte i pamundur, pasi një numër qytetarësh ofruan të tyren.
“Izraeli po na sulmon, dhe kjo nuk është më kundër Hezbollahut, është kundër civilëve. Edhe nëse jemi kundër Hezbollahut, kur Izraeli sulmon Libanin, njerëzit qëndrojnë pranë njëri-tjetrit”, tha Cherif.
Sekretari i përgjithshëm i Hezbollahut, Hassan Nasrallah, falënderoi qytetarët e Libanit për solidaritetin e tyre gjatë një fjalimi të së enjtes dhe tha se sulmet e javës ishin një “shpallje lufte” kundër Libanit. Ai u zotua se grupi do të hakmerret kundër Izraelit.
“Është e qartë se solidariteti po rritet ditë pas dite,” tha Kassam Kassir, një analist i afërt me Hezbollahun. Nëse kjo mbështetje për Hezbollahun do të zgjasë apo do të zhduket ndërsa tronditja e sulmeve të biperavet zbehet, do të përcaktohet kryesisht nga forma e hakmarrjes së grupit kundër Izraelit.
“Realiteti është se Hezbollahu po përballet me një sfidë të madhe: si mund t’i përgjigjet Izraelit pa shkuar në luftë? Kjo është pyetja kryesore”, tha Kassir.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
