.png)
Mjekët dhe shkencëtarët kanë paraqitur propozime të diskutueshme që tregojnë të rriturit e shëndetshëm të moshës së mesme që do të diagnostikohen me sëmundjen e Alzheimerit, edhe nëse nuk kanë simptoma dhe mund të mos e zhvillojnë kurrë këtë gjendje.
Planet, të cilat kanë ardhur nga një panel i Shoqatës së Alzheimerit në SHBA, përfshijnë zgjerimin rrënjësor të përkufizimit të sëmundjes për të përfshirë miliona njerëz që nuk kanë probleme njohëse ose me kujtesën.
Por njerëzit me nivele jonormale të një proteine toksike të quajtur amiloide, e cila grumbullohet në tru dhe ka qenë e lidhur me zhvillimin e Alzheimerit, mund t'u thuhet se janë në një 'Fazë të Parë' të sapopërcaktuar të sëmundjes, pavarësisht se janë të shëndetshëm nga jashtë.
Idetë, të diskutuara në një konferencë ndërkombëtare të demencës, janë nxitur pjesërisht nga disponueshmëria e testeve të reja të gjakut, të cilat mund të tregojnë lehtësisht nivele të larta të amiloidit shumë përpara se të shfaqen simptomat.
Shkencëtarët theksojnë gjithashtu se ilaçet e reja novatore si lecanumab dhe donanemab, të miratuara tashmë në SHBA dhe që do t’i jepet drita jeshile në Europë së shpejti, pastrojnë trurin nga amiloidi dhe kanë një sasi të vogël efekt në ngadalësimin e gjendjes.
Në prova, përfitimet modeste të këtyre trajtimeve u panë vetëm tek ata me Alzheimer në fazë shumë të hershme. Shkencëtarët argumentojnë se, të dhëna para fillimit të simptomave mund të rezultojnë më efektive.
Një nga anëtarët e panelit, Maria Carrillo, zyrtarja kryesore e shkencës në Shoqatën e Alzheimerit, tha se qëllimi i kësaj nisme është të avancojë shkencën e zbulimit dhe trajtimit të hershëm.
“Për të parandaluar Alzheimerin, ne duhet ta zbulojmë dhe trajtojmë sëmundjen përpara se të shfaqen simptomat.”
Por propozimet kanë çuar në një reagim të ashpër, pasi mjekët kryesorë paralajmërojnë për rreziqet 'shumë serioze' të diagnostikimit të të rriturve të shëndetshëm me një sëmundje që ndryshon jetën, duke thënë se ata nuk mund ta zhvillojnë kurrë.
Robert Howard, profesor i psikiatrisë në Institutin e Shëndetit Mendor të UCL, thotë se ka ende shumë për të kuptuar në lidhje me rolin specifik që luan amiloidi në zhvillimin e Alzheimerit.
Ai tregon për hulumtimet që sugjerojnë se shumë njerëz të moshuar kanë një grumbullim të konsiderueshëm të amiloidit në trurin e tyre, por kurrë nuk tregojnë ndonjë shenjë të jashtme të sëmundjes.
“Shumica e njerëzve pa prova të dëmtimit njohës që janë pozitivë në një test amiloide nuk do të zhvillojnë kurrë Alzheimer” thotë Prof Howard.
“Nëse u tregoni atyre se kanë Alzheimer, ata do të shqetësohen për pjesën tjetër të jetës së tyre. Disa do të marrin vendime për jetën e tyre bazuar në një premisë të rreme. Dhe provat tregojnë se disa mund të bien në depresion apo edhe të vrasin veten.”
Lecanumab dhe donanemabi janë treguar se pastrojnë trurin nga pllakat toksike te njerëzit me sëmundjen Alzheimer që tashmë kanë simptoma, por ato gjithashtu janë lidhur me komplikime serioze, duke përfshirë gjakderdhjen e trurit dhe ënjtjen.
“Ekziston një argument se arsyeja pse ato nuk kanë rezultate shumë të mira është se nuk janë dhënë shumë herët”, thotë Howard.
A mund të funksionojnë më mirë nëse jepen para fillimit të simptomave?
“Disa njerëz asimptomatikë që rezultojnë pozitivë në testet e gjakut të amiloidit në SHBA tashmë po rekrutohen në prova të reja. Por duhet të trajtohen mijëra njerëz deri në 20 vjet për të treguar nëse vërtet mund të bëhet një ndryshim.
Burimi: Daily Mail. Përshtati: Gazeta Si.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
