Kur produktiviteti bëhet një varësi

Sipas Sandra Chapman, pedagoge në Universitetin e Teksasit, truri mund të bëhet i varur nga produktiviteti ashtu siç mundet për burime më të njohura të varësisë, siç janë droga, bixhozi, ngrënia apo blerja.
"Një person mund të ketë kuriozitet për rrogën apo punën e kolegëve dhe kjo është shumë normale. Problemi është se ashtu si të gjitha varësitë, me kalimin e kohës një person ka nevojë për më shumë dhe më shumë për t'u kënaqur. Këtu fillojnë simptomat që përfshijnë rritjen e ankthit, depresionit dhe frikës" thotë ajo.
Varësia është një sëmundje e trurit që ndikon në sistemin e trurit dhe rezulton në sjellje të detyrueshme pavarësisht pasojave të dëmshme.
Sidoqoftë, thotë Sandra, varësinë ndaj produktivitetit, shoqëria tenton ta shohë dhe manifestojë atë si diçka pozitive dhe shumë njerëz nuk e kuptojnë dëmin që ajo shkakton derisa të ndodhë një divorc dhe një familje të ndahet.
Sipas Dr. Mark Griffiths, pedagog i varësisë së sjelljes në Universitetin e Nottingham, një varësi nga puna është ajo që disa ekspertë e quajnë 'një varësi e përzier me bekime ’.
"Një njeri i varur nga puna mund të fitojë shumë para, ashtu si një i varur nga stërvitja është shumë i shëndetshëm. Por gjëja për çdo varësi është se në afat të gjatë, efektet e dëmshme tejkalojnë çdo përfitim afatshkurtër" thotë ai.
Griffiths është bashkëautor i një prej vetëm dy studimeve përfaqësuese për mbizotërimin e varësisë nga puna në botë deri më sot. Studimi i tij në Norvegji tregoi se përhapja e varësisë nga puna është afërsisht 8%, që ishte një rezultat i ngjashëm me një studim në Hungari. Pa më shumë hulumtime, është e pamundur të dihet nëse nivelet janë në rritje, por 8% prapë paraqet një numër jashtëzakonisht të lartë të individëve që vrapojnë çdo ditë me shpejtësi të plotë.
"Nëse 8% është shkalla e vërtetë për varësinë nga puna, atëherë kjo është shqetësuese," thotë Griffiths.

Nuk ka kohë për të humbur
Njerëzit që janë të varur nga puna shpesh priren të organizojnë çdo gjë dhe mos të lënë hapësirë për të ndenjur.
Kjo është një temë e zakonshme në mesin e të hiper-fokusuarve, duke përfshirë Matthew Church, 34 vjeç, i cili e përshkruan veten si një person me çdo gjë të programuar.
Për gjashtë vjet, jeta e tij familjare dhe romantike ishte në plan të dytë.
“Unë po punoja deri në 70 orë në javë dhe e bëja gjithmonë planin e punës në një kalendar 1 ditë para. Gjatë marrëdhënies së vetme afatgjatë që kisha, i dhashë partneres time qasje në kalendarin tim dhe i thashë asaj që mund ta përdorte atë për të rezervuar kohën me mua. Pas kësaj u ndamë" tregon Church.
Church njëkohësisht kishte një varësi nga alkooli dhe pati një ndarje në vitin 2018. Me mbështetjen e një terapisti, ai e kaloi, por kuptoi se kishte humbur shumë gjatë rrugës. "Kam humbur gjashtë vjet të jetës sime sepse nuk kam pasur miq ose përvoja romantike dhe kam humbur lidhjen time me familjen time. Ndjeva një ndjenjë turpi për faktin se nuk i kisha ndërtuar ato gjëra” tregon Church.
Ai tani përdor fotografi nga kalendari i tij i vjetër për t'u treguar klientëve në këshillimin personal që bën që ai vendosi në vitin 2019 se çfarë të mos bëjë për të pasur sukses.
Me ndihmën e terapistit të tij, Church ka krijuar kufij të shumtë që e pengojnë atë të rrëshqasë në zakone të dëmshme.
"Unë trajtoj vetëm tre projekte në ditë, nuk flas me më shumë se tre klientë në ditë dhe unë punoj tre ditë e gjysmë në javë. Tre duket se janë një numër i mirë për mua" thotë ai dhe tregon se ka krijuar shumë rregulla rreth punës së tij për të mbrojtur veten nga një varësi e mundshme.
"Unë nuk dua të arrij në vitet shtatëdhjetë dhe të ndiej mënyrën si bëra kur i humba vitet si i ri, i rritur" thotë ai.
Produktiviteti ekstrem është një fenomen që autori dhe eksperti i produktivitetit Cyril Peupion ka vërejtur në shumë klientë në kompani të mëdha dhe të mesme ndër vite. "Shumica e njerëzve që vijnë tek unë janë drejtues të lartë dhe shumë të suksesshëm. Por shpesh fjala që ata përdorin për të përshkruar stilin e tyre të punës është "e paqëndrueshme" dhe ata kanë nevojë për ndihmë për ta rikthyer atë në rrugën e duhur." thotë Peupion.
Peupion ndihmon ekipet dhe individët të përmirësojnë performancën e tyre duke ndryshuar zakonet e tyre të punës dhe duke u siguruar që përpjekja që ata bëjnë në punë të jetë në përputhje me strategjinë gjithëpërfshirëse të biznesit, në vend që të krijojë potencialisht punë për hir të punës.
Ai ka klasifikuar tre lloje të dallueshme të produktivitetit ekstrem: "efikasitetin obsesiv", "produktiv dhe egoist" dhe "sasinë e obsesionit".
Efikasiteti obsesiv lidhet me personat e organizuar dhe të fiksuar me detaje, shpjegon ai.
"Tavolinat e tyre janë shumë të rregullta dhe stilolapsat e tyre ndoshta janë të koduar me ngjyra. Ata janë mjeshtra të ‘inboxi zero’, por nuk e dinë ndryshimin midis efikasitetit dhe efektivitetit".
Njerëzit që janë produktivë dhe egoistë janë të fiksuar me qëllimet e veta dhe shmangin bashkëpunimin.
"Ata janë përqendruar aq shumë në botën e tyre saqë nëse u kërkohet të bëjnë diçka jashtë saj, nuk janë të interesuar dhe nuk e bëjnë" thotë Peupion.

'Sasia e varësisë' gabimisht barazon produktivitetin me prodhimin.
"Ata mendojnë: ‘Sa më shumë email-eve t'i përgjigjem, në sa më shumë takime të marr pjesë, aq më shumë detyra të bëj, aq më e lartë është performanca ime" thotë Peupion.
Në përvojën e Peupion, ky është lloji më i zakonshëm, sepse ekziston një besim i përhapur që "më shumë" do të thotë "më i mirë" në punë.
Griffiths thotë se pa marrë parasysh sa produktiv e konsideron veten dikush, do të vijë një pikë kur performanca e tyre del në dritë dhe efektet bëhen potencialisht kërcënuese për jetën.
"Mund të ketë një periudhë fillestare kur një i varur nga puna është më produktiv sesa dikush që nuk është i varur nga puna, por do të arrihet në një pikë kur ata nuk janë më produktivë dhe shëndeti dhe marrëdhëniet e tyre preken. Mund të jetë pas një viti, ose mund të jetë pas pesë. Por nëse nuk bëni asgjë në lidhje me këtë, mund të përfundoni të keni probleme të rënda shëndetësore" thotë Griffiths.
Shenjave paralajmëruese siç janë nxitimi në një drekë familjare për t'u kthyer në detyrat e punës dhe të krijuarit të zakoneve të detyrueshme janë thelbësore. Chapman sugjeron të kufizoni sasinë e kohës së kaluar për një detyrë pune individuale në 45 minuta ose më pak dhe të mos bëni shkëputje, në mënyrë që të përqendroheni.
Ajo gjithashtu rekomandon krijimin e një liste " për të mos bërë" për të shmangur mbingarkesat dhe t'i jepet trurit mundësi thelbësore për tu qetësuar dhe për të rritur performancën e tij.
Në një studim të shkrimtarëve dhe fizikanëve të vitit 2019, një e pesta e ideve të tyre më domethënëse dhe krijuese u formuan gjatë periudhave të "endjes mendore" domethënë kur merren me një aktivitet tjetër përveç punës. Idetë që ndodhën gjatë këtyre periudhave të pushimit ishin gjithashtu më të prira për të ndihmuar profesionistin në kapërcimin e një ngërçi për një problem sesa nëse ideja kishte ndodhur gjatë punës.
“Merrni pesë minuta të paktën pesë herë në ditë për të ndaluar plotësisht. Fikni çdo gjë dhe dilni jashtë" thotë Chapman.
Truri lulëzon në argëtim, të qeshura dhe marrëdhënie domethënëse kështu që këshilla e saj është të krijoni vend për ta pa marrë parasysh punën.
"Në fund të jetës së njerëzve, ata nuk dëshirojnë të kishin punuar me orë të gjata. Ata dëshirojnë të kalonin më shumë kohë me familjen ose të kënaqeshin në udhëtimin që kanë bërë por që nuk ishin të pranishëm mendërisht sepse po kontrollonin telefonin e tyre.
Burimi:BBC\Përktheu Gazeta "Si"

Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.