.png)
Me ish-Presidentin e Shteteve të Bashkuara, Donald Trump, i bllokuar në problemet ligjore në rritje dhe potencialisht përfundimtare edhe politikisht, disa liderë dhe politikanë evropianë po marrin frymë më lehtë. . . por vetëm pak.
Për muaj të tërë, në margjinat e samiteve dhe mbledhjeve globale – duke përfshirë Davosin, Konferencën e Sigurisë së Mynihut dhe Festivalin e Ideve në Aspen – diskutimet janë kthyer gjithnjë e më shumë në shqyrtimin e asaj se çfarë mund të nënkuptojë një mandat i dytë Trump për Evropën dhe NATO-n, si dhe ndikimin e tij për Ukrainën.
"Kjo është gjithçka për të cilën dikush dëshiron të flasë," tha Ivo Daalder, ish-ambasador i SHBA në NATO, i cili kryeson Këshillin e Çikagos për Çështjet Globale. “Të gjithë po pyesin të gjithë se çfarë do të ndodhë. Dëgjoj njerëz që pyesin gjatë gjithë kohës se çfarë do t'i bëjë Ukrainës nëse Trump kthehet në Shtëpinë e Bardhë”.
Makthi i Evropës është ende kthimi i Trump, edhe pse mbetet një ëndërr e keqe e shtyrë diku në cep të mendjes.
Me deklarimin e kandidaturës së ish-presidentit dhe paraqitjet e fundit në gjykatë dhe paditë që thjesht ushqejnë popullaritetin e tij në bazën e tij republikane, shumë në kontinent po pyesin tani, se cili është plani?
Për shumicën e liderëve evropianë, mandati i parë i Trump ishte - më së paku - traumatik, i shoqëruar edhe me kërcënime për të tërhequr SHBA-në nga NATO; një refuzim për të riafirmuar në mënyrë të prerë Nenin 5 të Traktatit të NATO-s, që garanton ndihmën e ndërsjellë në rast sulmi të armatosur; dhe përçarje në një sërë çështjesh nga tregtia dhe imigracioni deri tek sanksionet ndaj Rusisë dhe ndryshimet klimatike.
Pikët e ulëta erdhën në vazhdimësi, shpejt dhe në mënyrë të pandërprerë.
Në maj të vitit 2017, disa muaj pasi ai hyri në Shtëpinë e Bardhë, evropianët shpresonin se mund të dilte një Trump më i moderuar, duke bërë përpjekje të sforcuara për të qetësuar dhe gjykuar njeriun që gazeta gjermane Handelsblatt e kishte quajtur "Kryeministri".
Sigurisht, ai do t'i zbuste vërejtjet e tij në fushatë, duke përfshirë përshkrimin e tij të Brukselit si një "ferr" për shkak të asaj që ai pretendonte se ishte mungesa e "asimilimit" të popullsisë myslimane.
Por këto shpresa u shuan me shpejtësi në vizitën e parë presidenciale të Trump në Evropë, duke i mposhtur bisedat për rivendosjen e marrëdhënieve transatlantike që ishin dëmtuar nga zgjedhja e tij e trazuar.
Ndërsa Trump dhe ndihmësit e tij e përshkruan udhëtimin si një "sukses", udhëheqësit dhe zyrtarët evropianë u ankuan se ekipi ishte i paditur në drejtim të fakteve themelore - veçanërisht mbi tregtinë transatlantike.
“Sa herë që flisnim për një vend, ai kujtonte gjërat që kishte bërë”, tha një zyrtar për Le Soir të Belgjikës. “Skocia? Ai tha se kishte hapur një klub golfi
Irlanda? Ai tha se iu deshën dy vjet e gjysmë për të marrë një licencë dhe kjo nuk i dha atij një imazh shumë të mirë të BE-së.
Dhe shija e parë e Trump-it e shtyu kancelaren gjermane Angela Merkel, një trans-atlanticiste e fortë, të pyeste se ku po shkonte aleanca perëndimore. Duke folur në një tubim në Gjermani, ajo tha: "Kohët në të cilat ne mund të mbështetemi plotësisht te të tjerët kanë mbaruar disi, siç po kuptoj unë në ditët e fundit"
Dhe ndërsa pranoi se Gjermania dhe Evropa duhet të përpiqen të mbajnë marrëdhënie të mira me SHBA-në dhe Britaninë, Merkel tha gjithashtu: "Ne duhet të dimë se duhet të luftojmë për të ardhmen tonë si evropianë, për fatin tonë".
Humori i saj nuk u përmirësua vitin e ardhshëm, kur në samitin e G7 në Kanada, Trump nxori dy karamele nga xhepi, ia hodhi para kancelares gjermane dhe tha: "Ja, Angela, mos thuaj se unë kurrë nuk jap asgjë”, ndërsa presidenti francez Emmanuel Macron, Merkel dhe të tjerë po përpiqeshin ta bindnin atë të nënshkruante një komunikatë mbi një rend ndërkombëtar të bazuar në rregulla.
Pra, kur Joe Biden - presidenti më pro-atlantist që nga George H.Ë. Bush - e mposhti Trumpin, pati lehtësim të madh. “Marrëdhëniet do të jenë më pak gërryese dhe nuk do të na duhet të përballemi me një koment presidencial për postimet e nevojshme në Tëitter”, më tha një zyrtar i lartë gjerman...
Megjithatë, pas gjithë kësaj, disa politikanë evropianë tani fajësojnë kolegët e tyre dhe udhëheqësit kombëtarë për mos hartimin e planeve të emergjencës dhe duke mos menduar mjaftueshëm se si të përballen me një mandat të dytë të Trump.
Ligjvënësi francez Benjamin Haddad, një anëtar i partisë së Rilindjes së Macron, thotë se askush nuk duhet të supozojë se Biden do të rizgjedhet, dhe as të besojë që Trump të shpallet fajtor për paditë e ngritura këtë javë nga Prokurori i Posaçëm i SHBA-së, Jack Smith - më i rëndësishmi në historinë 247-vjeçare të Amerikës.
“Unë besoj se evropianët nuk po e marrin mjaft seriozisht mundësinë e një rizgjedhjeje të Trumpit”, tha Haddad për POLITICO.
“Aktakuzat, pavarësisht nëse janë të justifikuara nga pikëpamja ligjore, e forcojnë qartazi atë për zgjedhjet paraprake republikane. Në këtë pikë, duket si një skenar 50-50. Siguria e Evropës nuk mund të mbështetet në tekat e elektoratit amerikan”, shtoi ai.
Disa planifikime megjithatë në Evropë sapo kanë filluar se si të mbrohet pakti transatlantik i sigurisë – si dhe si të mbrohet Ukraina nga Trump. Por jo mjaftueshëm, sipas një lobisti të lartë në Uashington, i cili përfaqëson disa vende evropiane.
Ai kërkoi që emri i tij të mbetej anonim për të folur lirshëm. “A po përgatiten njerëzit mjaftueshëm për mundësinë e një administrate Trump? Përgjigja është jo. Unë kam thënë se duhet të përgatitemi për këtë skenar sepse ai duket i dobët në shumë mënyra, por ai është kandidati kryesor nga republikanët, "tha ai.
Pavarësisht nga paditë që Smith ka ngritur, planifikimi i emergjencës duhet të fillojë me seriozitet, theksoi lobisti, duke argumentuar se planifikimi i skenarit më të keq është gjithmonë masë paraprake. “Sidomos po të marrim parasysh të gjitha pasojat që do të shihnim me një administratë të dytë Trump, e cila do të ishte shumë më e keqe se e para. Sepse pyetja është, kush do të hyjë në administratën e ardhshme të Trump?. Kush do të kthehet për herë të dytë? Kjo është e frikshme,” shtoi ai.
Dhe si lobist, ai ka punuar me disa kongresmenë republikanë për të filluar ngritjen e pengesave legjislative në përpjekje për të kufizuar tërheqjen e Presidentit Trump nga NATO ose ndërprerjen e ndihmës për Ukrainën..
Por Daalder beson se një ligj i tillë, edhe nëse miratohet, a do mund ta frenojë Trump. “Mirë, ju mund ta bëni ligjin që nuk mund të tërhiqeni nga NATO pa miratimin e Senatit. Problemi me këtë rast është se ju nuk duhet të tërhiqeni nga NATO për ta shkatërruar atë”, tha ai. "Ndaj dhe uk mendoj se ka një zgjidhje legjislative për këtë ngërc. Mënyra e vetme për të shmangur shkatërrimin e NATO-s nga Trump është që Trump të mos bëhet president”.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
