Fëmijët e talentuar/ Yamal dhe Williams luajnë ‘letra, guri dhe gërshëra’ pas fitores së Spanjës ndaj Gjeorgjisë

Gazeta Si - Të fortë, shumë e fortë. Por ende “niños”, fëmijë, ose pothuajse. Aq sa, menjëherë pas fitores 4-1 kundër Gjeorgjisë, e cila dërgoi Spanjën në çerekfinale kundër Gjermanisë, dy “fëmijët e tmerrshëm”, Lamine Yamal dhe Nico William filluan të luanin "letra, guri dhe gërshëra" në mes të fushës.

Kushdo që fiton, Nico, pi i pari nga shishja e ujit. Një skenë tashmë kult, si një oratori, e bërë nga thjeshtësia dhe buzëqeshja. Nga talenti dhe rinia.

I pari është gjashtëmbëdhjetë vjeç, i dyti njëzet e një: Dy sulmuesit anësorë të “La Roja”-s janë fytyrat e këtij kampionati evropian dhe do të jenë edhe fytyrat e kombëtares spanjolle për një kohë të gjatë, që mund të mendojnë për të nesërmen me një qetësi krejtësisht ndryshe.

"Ne jemi këtu për të fituar", tha Lamine pas “pokerit” ndaj gjeorgjianëve, me gjithë spontanitetin në botë, njësoj si fëmijët, duke treguar aparatin e tij të dhëmbëve para një turme kamerash dhe gazetarësh nga e gjithë bota.

Tashmë kishte kaluar mesnata dhe formalisht sipas ligjit gjerman ai duhej të ishte në shtëpi, duke qenë se është i mitur.

Me katër vite më shumë, Nico duket si një vëlla i madh. Prindërit e tij Felix dhe Maria mbërritën në Spanjë nga Gana duke kaluar shkretëtirën e Saharasë.

Në Këln, djali i tyre ishte më i miri në fushë: gola dhe asiste. Kur gazetarët e pyesin nëse synon të bëhet lojtari më i mirë në Kampionatin Evropian, ai fillimisht i shikon të gjithë si i çmendur dhe më pas përgjigjet: “Dua të fitoj Kampionatin Evropian”.

Më pas, para se të hipë në autobus, has mikun e tij Lamine: shaka, batuta dhe një raund tjetër "letra, guri dhe gërshëra”. “Los niños” vrapojnë shpejt drejt së ardhmes. Dhe kush i ndalon ata?