Njerez

Në ditarin e bosit Messina Denaro, zemërimi për vajzën që është bërë nënë (dhe që e mohon si baba)

Lorenza është 26 vjeçe, ka një fëmijë tetëmbëdhjetë muajsh, por nuk i flet të atit prej dekadash. E ëma i dha mbiemrin e saj, më pas u larguan nga shtëpia e gjyshes së tyre

Gazeta Si - Ai ka shkruar se nuk e ka parë kurrë vajzën e tij. E shkroi atë në një letër dërguar dhjetë vjet më parë një kryebashkiaku në kontakt me shërbimet sekrete. Ndoshta qysh prej atëherë Lorenza, bija e Matteo Messina Denaro, tani 26-vjeçare nënë e një djali, po përballet me një situatë të pakëndshme.

Edhe pse sot ajo përsërit: “Nuk dua të di asgjë për të. Bëj sikur asgjë nuk ka ndodhur, bëj sikur nuk ekzistoj. Nga ana tjeetër, ata që kanë gjurmuar kumbarin e masakrave për një karrierë të tërë, janë të bindur se këto janë dy jetë paralele. Në të vërtetë, tre”.

LEXO EDHE:
- Kush do të jetë bosi i ri i bosëve të Cosa Nostras: Lufta mes palermitanëve dhe kandidati ‘Grassone’
- Vrasja e parë, acidi ndaj të miturit, masakrat mafioze: Historia (dhe krimet) e bosit më të rrezikshëm italian
- ‘I palestruar dhe ironik’, dita e parë në burg e bosit Messina Denaro. Batutat me gardianët

Nga njëra anë, i arratisuri që, edhe pse gjithnjë mes Trapanit, Mazara del Vallo-s dhe Castelvetrano-s, nuk mundi t'ia lejonte vetes të shoqërohej me vajzën e bukur të një familjeje të mirë që mbeti shtatzënë, Franca Alagna, e cila ra rastësisht në rrjetën e bosit, me habinë e hidhur për prindërit e saj që nuk kishin lidhje me atë botë...

Nga ana tjetër, ajo, e gjatë, elegante, shtatzënë dhe e detyruar të shkonte në shtëpinë e të arratisurit, nën mbikëqyrjen e nënës dhe katër motrave të Denaros...

Ashtu si Lorenza e vogël, e cila u rrit në këtë lloj matriarkaliteti mbytës, grilat gjithmonë të hapura, fotot e Matteos të vendosura në komodinë në dhomën e ndenjes, një paralajmërim dhe një ftesë për heshtje.

Thonë se Zonja Franca nuk dilte kurrë vetëm nga shtëpia. E ndjekur gjithmonë nga një nga kunatat kur ishte absolutisht thelbësore. Por mundësisht, duhej të qëndronte gjithmonë e mbyllur brenda.

Mbiemri

Dhe kështu ai do ta kishte parë Lorenzën e vogël të pjekur dhe të zbehur, gjithnjë e më të bukur dhe më të gjatë si nëna e saj, brune, me flokët lëshuar mbi supe. Kështu e kujtojnë shokët e saj të shkollës së mesme shkencore.

Pjesëmarrja që duhet ta ketë bërë të hapë sytë për veten e saj, në krahasim me atë që po ndodhte jashtë dhe jetën e një të vetmuarje të konsumuar në shtëpi me nënën e saj.

Nën kontrollin e gjyshes, me të njëjtin emër, e shqetësuar kur nusja e saj vendosi të kërkojë me Lorenzën e vogël në zyrën e gjendjes civile mbajtjen e mbiemrit të saj.

Po, Lorenza Alagna. Një akt i vetëm rebelimi. Pasuar nga vite të tëra dorëheqje për një fat të pashmangshëm, siç iu shfaq vajzës së saj kur, duke u kthyer nga shkolla e mesme, u përpoq t’I kërkojë llogari nënës së saj.

Në shkollë të mesme

Ishin vitet në të cilat një mësuese, e vendosur të fliste për ligjshmërinë, duke denoncuar “kompromiset mes mafies dhe shtetit”, tronditi djemtë e saj pa e ditur se kishte në klasë vajzën e bosit.

Mësuesja, drejtoreshë e një festivali të letërsisë, Bia Cusumano, e mban mend mirë: “Një ditë, ndërsa po flisja për masakrat mafioze, duke iu referuar pikërisht Messina Denaros së atëhershëm e të pakapshëm, Lorenza u ngurtësua. ‘A mund të dal, mësuese?’”

Pikërisht në momentin që po flitej për gjëra të rëndësishme? "Duhet të dal”.

Mësuesja tregon: “Dy minuta më vonë, një djalë më zbuloi se vajza e kujt ishte, pavarësisht mbiemrit të ndryshëm. Dhe pastaj vendosa që ishte e nevojshme të flisja edhe më shumë, se ishte e nevojshme të dëgjohej…”.

Nuk e dimë sa ndikonte ai takim me mësuesen, por në atë moment Lorenza, thuajse gati në moshë, u trondit së bashku me nënën e saj.

Duke e detyruar atë të dalë nga guaska e saj, të jetojë, të mos e durojë atë gjendje frike. Kështu u maturua vendimi për të shkuar dhe për të jetuar në një apartament tjetër.

Hapi i parë drejt pushtimit të lirive gjithnjë e më konkrete. Një udhëtim në Angli, regjistrime në universitet me udhëtime me autobus në Palermo, takim me një djalë të mirë, dashuri që shpërthen me frytin e një fëmije të bukur që tashmë është një vjeç e gjysmë.

Letrat

Letra e shkruar nga Messina Denaro drejtuar ish-kryebashkiakut të Castelvetranos, Antonio Vaccarino, me emrin e koduar “Suetonius”, ende jehon: "Nuk e kam takuar kurrë vajzën time...".

Në atë kohë policia kishte instaluar kamera dhe agjentë për të ndjekur lëvizjet e Franca Alagna dhe vajzës së saj.

Por ato fjalë dhe sharjet e nisura mbi të gjitha nga Lorenza ndaj babait të saj, i bindën agjentët të ndiqnin kanale të tjera për të provuar rrugën e një kapjeje gjithnjë e më të vështirë.

Sepse në historinë e përgjimeve që llogariten pak nga pikëpamja gjyqësore, por që ndoshta duhen studiuar, do të kishte edhe shpërthimet e një vajze që e kthen shikimin përtej botës së të atit.

Pikërisht ditarit intim të gjetur në shtëpinë në Campobello di Mazara, Kumbari i kishte besuar shpesh shqetësimin e tij në atë distancë nga vajza e tij, e cila gjithashtu ishte bërë nënë prej një viti e gjysmë. Dhe ai pyeti veten: "Pse vajza ime është e zemëruar me mua?".

Marrë nga "Corriere della Sera"; Përshtati në shqip: Gazeta “Si”


Copyright © Gazeta “Si”


Lajme të lidhura

Më Shumë