.png)
Nga Gazeta Si - "Ndryshoni yjet, nëse provoni do ia dilni", këndon Ermal Meta në “Vietato Morire”. Dhe nëna e tij, Mira, u përpoq shumë për të ndryshuar fatin e saj dhe të tri fëmijëve. Dhe, pavarësisht vështirësive, ajo ia doli. E bëri falë dashamirësisë së dy personave, të cilët me gjestet e tyre shpëtuan katër jetë. Në monologun e “Le Iene”, Ermal Meta tregon historinë e mbërritjes në Itali të nënës së tij, një beqare që u largua nga Shqipëria me ndihmën e dy të panjohurve. Është historia e një përralle që bëhet realitet, e një ëndrre që bëhet realitet.
Ëndrra e një rilindjeje në një vend larg atdheut, e njëjta ëndërr që patën emigrantët që vdiqën në Cutro, e njëjta ëndërr që refugjatët që përballen me kalimet me gomone duhet të rrëmbejnë një copë paqeje.
“Ajo grua nuk i besonte askujt. Një ditë, në rrugë, një i panjohur i afrohet dhe i thotë se ka dëgjuar gjëra, gjëra të tmerrshme që do t’i ndodhin. Ajo frikësohet, por e beson. Në fund të fundit, çdo gjë mund t’i ndodhte një gruaje pa burrë në ato kohë”, thotë kantautori.
I panjohuri e këshillon të largohet, por ajo nuk e di se si. Ai ofron të paguajë për një pasaportë të huaj gjermane nga xhepi i tij. Ai nuk dëshiron asgjë në këmbim. Ai kërkon vetëm foto pasaporte. Kur ajo e pyet pse po e ndihmon, ai thotë se nuk është vetëm për të, por edhe për fëmijët e saj. “Të nesërmen gruaja bën fotografi dhe ia sjell. Ai shkon te një falsifikator dhe një javë më vonë pasaporta është gati. I huaji i uron fat. Ata nuk do ta shohin më kurrë njëri-tjetrin. Gruaja i lë fëmijët me nënën e saj dhe shkon të marrë tragetin që shpreson ta çojë në një jetë të panjohur, por të sjellshme, si ai burrë. I kalon kontrollet nga policia shqiptare pa vështirësi dhe kështu, rreth orës 7.00 të mëngjesit të nesërm, anija me të cilën udhëtoi, hyn në portin e Brindizit”.
Në Itali, megjithatë, situata bëhet më e ndërlikuar. Para zbarkimit, çdo pasaportë kontrollohet me përpikëri. Një oficer e kupton që letërnjoftimi i gruas është fals. Ai i shpjegon se nuk mund të bëjë gjë tjetër veçse ta dërgojë në shtëpi. “Gruaja qan duke u përpjekur të mos e shohin të tjerët. Më pas nga çanta nxjerr një fotografi dhe e vendos para. ‘Këta janë tre fëmijët e mi. Nëse kthehem nuk do të ketë të ardhme për ta’, i thotë ajo.
Ai ende vazhdon, duke shqyrtuar rastin, ndërsa gruaja lutet. Papritur ai hap pasaportën dhe e vulos para se t’ia kthejë. Ajo është e lirë të shkojë. Ajo do të donte ta përqafonte, por nuk mundet. ‘Ik dhe fat të mbarë!’, i thotë oficeri, duke i treguar derën e së ardhmes së saj të pasigurt, por ende për t’u shkruar. Ata nuk do ta shohin më kurrë njëri-tjetrin. Dy akte dashamirësie shpëtuan katër jetë. Mes atyre jetëve ishte edhe e imja. Ji i sjellshëm. Ju mund të shpëtoni dikë”.
Në një botë ku fyerjet dhe kritikat janë në rend të ditës, në rrugë dhe në rrjetet sociale, Meta ofron një lavdërim prekës të mirësisë. Mirësia që qëndron në detaje, në gjërat e vogla, në jetën e përditshme. Sepse edhe një veprim i vogël mund të ndryshojë rrënjësisht rrugën e një individi.
Një gjest mund të bëjë një ditë ose një jetë më të mirë. Dhe janë ato zgjedhje që na bëjnë heronj, heronj pa emër, pa fytyrë, por që një natë para se të biem në gjumë, na bëjnë të ndihemi krenarë. /La Stampa/
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
