Filma

Moda e trailerit

Deri pak më shumë se një dekadë më parë trailerat e filmave më të rëndësishëm dhe të parashikuar pothuajse nuk kishin asnjë këngë në sfond.
Këngët e famshme në sfondin e filmave (nga ana tjetër u bënë më të rëndësishme nga përhapja e YouTube) filluan të përhapen në të njëjtën kohë.
Prej disa vitesh duket se ka një prirje të re, diçka që – veçanërisht për trailerat e filmave të mëdhenj aksion, superheronjtë ose trillimet shkencore, por jo vetëm – tani duket pothuajse thelbësore: përdorimi i kopertinave të këngëve të njohura (si në The Social Network ) tingujt dhe ritmi i të cilit sidoqoftë janë modifikuar thellësisht, në mënyrë që të lidhen me filmin. Shpesh këngët origjinale ngadalësohen dhe riorganizohen në shfaqje që gradualisht rriten në intensitet, duke arritur momente të theksuara dhe simfonike në përputhje me pjesën e dytë të trailer-it, ai në të cilin sekuencat e veprimit dhe tensionit alternohen për zhanre të caktuara të filmave, kështu duke rritur efektin skenik.
Disa kohë më parë “Guardian” gjithashtu i dha një emër kësaj mode të re: trailerizimi. Dhe një përkufizim: “çfarë ndodh kur një këngë e famshme ristrukturohet dhe përzihet për t’u përafruar me ritmin dramatik të trailer-it dy minutë e gjysmë të një blockbuster ambicioz”.
Edhe duke u ndalur në dy vitet e fundit, shembujt e “trailerizimit” janë të shumtë. Duke përdorur “Dirty Work” të Steely Dan në trailerin e “Suicide Squad” ose Wonder Women 1984, që përshtati sipas nevojave të saj “Blue Monday”.
Një shembull tjetër është traileri për “Venom – Carnage’s Fury”, e cila përdori “One” të Harry Nilsson siç shkruante Guardian, “një arsenal simfonish kërcënuese”.
Nga kuverta e madhe e shembujve të trailerizimit ju gjithashtu mund të mbështeteni në përdorimin e “Eclipse” nga Pink Floyd në trailerin e Dune.
Ose, për të gjetur një shembull edhe më kanonik dhe të kohëve të fundit, në mënyrën se si trajleri për Eternals, filmi i 26-të në Marvel Cinematic Universe, përshtat baladën e vendit të Skeeter Davis “The End of the World” sipas nevojave të tij.
Polygon e shpjegoi fenomenin si më poshtë: “përdorimi i kopertinës së një kënge të njohur për shumë njerëz, shumë i ngadalshëm dhe melankolik, në mënyrë që t’i japë theks më emocional fjalëve, shpesh duke u përpjekur t’u japë atyre një kuptim më të errët dhe më të thellë”. Shembuj disi të ngjashëm mund të gjenden edhe diku tjetër, në trailerat e disa filmave horror ose një film lufte si “Billy Lynn – A Hero’s Day”.
Në mënyrë tipike, shkroi Polygon, “traileri fillon me një kolonë zanore që më pas çon në këngë, e cila përpiqet ta lërë auditorin të kalojë nëpër kujtimet e tyre, në mënyrë që të përjetojë një moment surprize dhe mahnitëse”.
Sipas Guardian, rrënjët e trailerizimit “datojnë pak më shumë se një dekadë më parë” dhe konsistojnë në bashkimin e tingujve të caktuar të popullarizuar nga Inception me përdorimin e “Creep” në “The Social Network”.
Will Quiney – i cili është përgjegjës për mbikëqyrjen muzikore të trailerave për GrandSon, një kompani prodhuese e specializuar në trailer – shpjegoi se “këngët e famshme përdoren sepse kompanitë prodhuese nuk duan të rrezikojnë të tjetërsojnë njerëzit me këngë ose tinguj. Shumë e çuditshme dhe e re”. Dhe që sidoqoftë kopertinat përdoren për të dhënë një ndjenjë risie, si dhe – në disa raste – për të provuar të kurseni. Ndërsa, kompozitori Simone Benyacar shpjegoi për “New Yorker” disa vjet më parë: “Duket se e kam dëgjuar më parë, por nuk e kuptoj se çfarë është, vetëm atëherë, krejt papritur, kupton”.
Jaron Lum, drejtor krijues i Trailer Park (një kompani tjetër që merret padyshim me trailerat) i tha Guardian se tani është e rrallë të gjesh këngë që nuk i janë nënshtruar një “trailerizimi”.
Sidoqoftë, ky trend nuk zgjat domosdoshmërisht gjatë, dhe Quiney pranon se është një pyetje për të cilën po flitet, mes atyre që bëjnë punën e tyre. Nga njëra anë, është e mundur që shumë trailer të tjerë të zgjedhin ta bëjnë këtë, tani që nga rruga, ndonjëherë vetë këngëtarët bëjnë versione të dorës së parë të këngëve të tyre që mund t’u shërbejnë këtyre qëllimeve. Nga ana tjetër, është e mundur që trailerizimi të bëhet shumë i përhapur dhe i homologuar, dhe se “papritmas do të vijë një metodë e re që do të ndryshojë kartat” duke prezantuar një prirje të re të cilës të gjithë do të përpiqen t’i përshtaten.


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë