Politike

Marrëveshja me Italinë, Rama: Nuk marrim asgjë në këmbim. Asnjë rrezik për Shqipërinë, pritëm mbi 4 mijë afganë

Gazeta Si - “Ne kemi nënshkruar një marrëveshje të detajuar me qeverinë italiane, e cila vendos shumë aspekte dhe ndan përgjegjësitë mes Italisë dhe Shqipërisë. Mbi të gjitha: ka si “far” të gjitha rregulloret ndërkombëtare me standardet dhe kërkesat më të larta në pritjen e emigrantëve”.

Në një intervistë me gazetën italiane "Corriere della Sera", një ditë pasi njoftoi në Romë, së bashku me kryeministren Giorgia Meloni, marrëveshjen që parashikon hapjen e një qendre në Shëngjin për të mirëpritur azilkërkuesit, Edi Rama shpjegon detajet.

A mund të shpjegoni në detaje për çfarë keni rënë dakord?

Memorandumi i mirëkuptimit parashikon që në portin e Shëngjinit, në veri të Shqipërisë, autoritetet italiane do të kryejnë identifikimin e azilkërkuesve. Më pas këta do të transferohen në qendrën e pritjes në Gjadër për të pritur rezultatin e aplikimit të tyre.

Kush do të paguajë për të gjitha këto?

Shpenzimet do të përballohen nga Italia.

Dhe çfarë do të marrë në këmbim Sqipëria?

Asgjë. Jo vetëm se nuk kërkuam asgjë në këmbim, aq më pak ekonomikisht, por nuk duam asgjë. Kjo nuk është një marrëveshje tregtare, por një marrëveshje vëllazërore dhe afërsie.

Megjithatë, në këmbim ju prisni presion më të madh nga Roma mbi Brukselin për të përshpejtuar hyrjen e Shqipërisë në Bashkimin Evropian.

Aspak. Të dyja gjërat nuk kanë lidhje dhe sigurisht që nuk e kemi menduar nga ky këndvështrim.

Kur keni filluar të punoni për këtë marrëveshje me Romën?

Le të themi se kishte qenë në gatishmëri për disa kohë.

Disa thonë verën e kaluar kur kryeministri italian erdhi për t'ju vizituar në jug të Shqipërisë...

Aty hodhëm themelet e protokollit të nënshkruar tani.

Por si lindi kjo nismë?

Duke folur për këtë me kryeministren Meloni, doli se Italia mund të ketë nevojë për mbështetje logjistike për t'u marrë më mirë me zbarkimet. Ne u vumë në dispozicion.

A është e vërtetë që edhe vende të tjera të BE-së ju kanë kërkuar ndihmë për këtë?

Po, por ne u thamë jo të gjithëve.

Mund të pyes se cilat vende?

Në respekt për ta dhe për konfidencialitetin e bisedave, do të preferoja të mos e them.

Dhe pse i thatë po në vend të Italisë?

Sepse jemi në borxh dhe sa herë që mundemi, mundohemi ta shlyejmë. Të mos harrojmë se çfarë bënë italianët për ne në pritjen e viteve nëntëdhjetë dhe gjithashtu në krizat e mëpasshme që prekën Shqipërinë.

Dikush nga opozita italiane foli për “Guantanamon” kur komentoi marrëveshjen me ju.

Dua të theksoj se kjo është një çështje e brendshme brenda vendit. Thjesht do të them se më duket një koment jo bujar ndaj atyre që në Guantanamon e vërtetë ishin aty dhe vuajtën. Kushdo që vjen në Shqipëri për një periudhë të kufizuar kohe, do ta bëjë këtë duke jetuar në kushtet më të mira.

Protesta pati edhe nga opozita shqiptare.

Në fakt, memorandumi i mirëkuptimit do të sillet në Parlament për miratim.

A ka një afat kohor për këtë marrëveshje?

Do ta shohim pak nga pak. I vetmi kufizim është ai numerik: ne mund të mirëpresim maksimumi tre mijë emigrantë.

Kur do të hapet qendra e pritjes?

Mendoj në pranverën e vitit 2024. Por italianët do ta vendosin këtë, sepse do të jenë në krye të zbatimit dhe menaxhimit.

A nuk ka rrezik për disa probleme në Shqipëri?

Jo. Mbaj mend që ne kemi mirëpritur tashmë mbi katër mijë afganë që ikin nga egërsia e talebanëve. Tani, në fund të procesit burokratik, ata e gjejnë veten në SHBA ose Kanada. Ky është një operacion i realizueshëm dhe ne kemi treguar se jemi të aftë.

Ju e dini fenomenin e emigrimit. BE-ja duket se është në ngërç. Çfarë sugjeron?

Unë nuk jam në gjendje t'i them Brukselit se çfarë të bëjë dhe çfarë të mos bëjë. Ne vëzhgojmë dhe mund të japim një ide. Por është një gjë të ndihmosh nga jashtë dhe është tjetër gjë që të duhet të menaxhosh emergjencën. BE është në një pozicion objektivisht të komplikuar për emigracionin.

Në çfarë kuptimi?

Me kalimin e kohës, disa vende evropiane kanë pasur një qëndrim të paqartë për pritjen, duke u thënë "jo" atyre që vijnë nga Afrika dhe duke hapur krahët për ata që vijnë nga Ukraina. Ndërsa shtetet e tjera, po mendoj për Suedinë, kanë pritur pa dallim, por sot ata e gjejnë veten gjithashtu të detyruar të menaxhojnë pasojat negative si krimi. Është një temë padyshim komplekse. Kjo është arsyeja pse ne kemi nevojë për një qasje të re nga i gjithë Bashkimi Evropian”.

Përshtati në shqip: Gazeta “Si”


Copyright © Gazeta “Si”


Lajme të lidhura

Më Shumë