Gazeta Si – “Gjithmonë thuhet se Konklava do të jetë një sprint, shumë i shkurtër, çështje për pak ditë, por unë nuk u besoj atyre, kështu që paketova shtatë këmisha në valixhen time…”.
Shtatë këmisha të famshme të fjalës së urtë, sepse zgjedhja e një Pape është një gjë e lodhshme, apo jo Kardinal Mauro Piacenza?
Kardinali gjenovez, 80 vjeç, pra jo zgjedhës, hyri në Kapelën Sistine në vitin 2013 dhe në fakt zgjati shumë pak, vetëm një ditë e gjysmë, nga mëngjesi i 12 marsit deri në mbrëmjen e 13 marsit. Mbrëmja e Papa Françeskut.
“Ajo që ndodh në një konklavë, – thotë Imzot i habitur, – është krejtësisht e kundërta e asaj që shihni në filma, për shembull në atë të fundit nga Edward Berger. E pashë, plot gënjeshtra: por kur është një kardinal ndonjëherë i zemëruar? Në Santa Marta, kur grindemi, më së shumti mund të themi: ‘Shiko pak…’, por më pas ne gjithmonë përshëndesim njëri-tjetrin në një mënyrë të mirë: ‘Qoftë i bekuar Jezu Krishti’. Dhe secili në dhomën e tij”.
Santa Marta, këto ditë, është një kantier i madh ndërtimi: “Unë shoh punëtorë në punë, zonja pastruese duke përgatitur dhomat për kolegët e mi elektorë që po mbërrijnë”, – thotë kardinali Angelo Acerbi, i vetmi jo-zgjedhës që do të autorizohet të qëndrojë në rezidencën e rezervuar për anëtarët e Konklavës.

Ai jeton në katin e katërt të ndërtesës dhe për arsye moshe, 99 vjeç, alegro, pavarësisht sëmundjeve, nuk do të vuajë fatin e të gjithë të ftuarve të tjerë, të cilët tashmë janë zhvendosur në strehim të përkohshëm në shtëpitë e klerit, jashtë zonës jashtë kufijve – Santa Marta dhe Kapela Sistine – ku çdo rrjedhje, sipas rregullores romane, mund t’i kushtojë edhe kishës.
Por kardinali Acerbi, më i vjetri në histori në kohën e emërimit të tij, siguron: “Kam qenë gjithmonë një person i rezervuar, ndaj nuk do t’u kërkoj kolegëve elektorë kur t’i takoj, informacione se si po shkon votimi. Për hir të mirësisë. As gazetarëve nuk do t’ju them se sa më kushton dhoma në Santa Marta dhe për kë do të votoja, në 7 maj, nëse mundem. Shpresoj vetëm që në fund të jetë një Konklavë e bukur: sepse edhe për mua do të jetë e vetmja, duke qenë se Papa Françesku më ka emëruar më 7 dhjetor”.
Thuhet se gjatë Konklavës çdo gjë është e ndaluar për elektorët kardinalë: “mjerë” kushdo që komunikon me botën e jashtme, “mjerë” kushdo që lexon gazeta ose shikon TV.
“Unë në fakt pashë TV në Santa Marta, një natë para zgjedhjes së Françeskut, por askush nuk më shkishëroi”, – zbuloi kardinali Domenico Calcagno, 82 vjeç, nga Parodi Ligure, Alessandria.
“Vetëm mendo, është gjithashtu e ndaluar të hapësh dritaret dhe grilat, sepse dikush nga poshtë mund të përgjojë bisedat. Megjithatë, njëri prej nesh ka shkelur rregullat në vitin 2013: ishte shumë vapë, mos më pyesni se kush ishte. Megjithatë, situata u përmirësua pasi Gjon Pali II kërkoi ndërtimin e Santa Martës: Kardinali Giuseppe Siri, më tregonte se kur vdiq Paolo VI dhe Papa Luciani në vitin 1978, ishte verë dhe kardinalët flinin jashtë Kapelës Sistine, përgjatë korridoreve, nëpër zyra, në shtretër të improvizuar kampi, vapë e tmerrshme…”.

Por për sa i përket kontrolleve shumë të rrepta mbi ushqimin? “Epo, më duket e drejtë, – përfundon Calcagno, – këtu në Shën Pjetër, duke ngrënë në restorante, ka ndodhur disa herë që disa prej nesh të kenë dhimbje barku pas drekës. Imagjinoni si do të ishte të kishe dhimbje barku gjatë Konklavës…”.
Sipas kardinalit Mauro Piacenza, megjithatë, në të vërtetë duhet që anëtarët të mbështeten plotësisht te gatimi i murgeshave të Santa Martës: “Mbaj mend supën me perime dhe më pas eskalopin për darkë. Megjithatë, di të gatuaj mirë, kështu që edhe tani kur murgeshat meksikane që më ndihmojnë janë të zëna, unë thjesht i kap dhe i hedh makaronat”.
Kardinali Piacenza, përveç 7 këmishave, solli me vete edhe dy libra: “Imitimi i Krishtit nga Thomas à Kempis dhe Meditimi mbi Kishën nga Henri-Marie de Lubac, por më pas i lexova shumë pak, sepse e kalonim shumicën e kohës duke folur mes vete, gjatë ngrënies në mëngjes, para meshës. Gjatë Konklavës njeriu ndien një përgjegjësi të madhe mbi supet e tij, por Zoti i jep të gjithëve forcën e duhur”.
Amerikani Robert Francis Prevost, 69 vjeç, i cili është zgjedhës dhe po hyn në shtëpinë e kardinalit Burke për një samit të lartë sekret, i shmanget: “Nuk kam menduar ende se çfarë të paketoj, edhe pse ka mbetur një javë nga ‘extra omnes’, por më falni, ata na thanë të mos flasim…”.
Me një zë të butë e të ëmbël, përgjigjet në telefon kardinali francez, Paul Poupard, 94 vjeç.
“Ka një gjë që nuk më ka munguar kurrë në Konklavat e mia, – thotë ai, – është mbledhja, sepse ato janë orë shumë të rëndësishme për fatin e Kishës dhe prandaj duhet të lutemi”.
Në fund, siç është natyra e tij, spanjolli Santos Abril y Castelló, 89 vjeç, i emëruar nga Benedikti XVI, bën shaka: “Do të kisha dashur të sillja me vete një raketë tenisi në Konklavën e 2013, sepse jam një adhurues i madh i këtij sporti. Por fatkeqësisht nuk ka kohë pushimi në Sistina”.
Burimi: “Corriere della Sera”; Përshtati: Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.