Histori

Anija ‘Vlora’, 33 vjet më parë 20 mijë emigrantë shqiptarë zbarkuan në Bari. Rrëfimi dhe pritja e qytetit: Jemi shpresa e tyre e vetme

Anija tregtare, e cila po vinte nga Kuba për në Durrës, u sulmua nga një turmë njerëzish të dëshpëruar që detyruan komandantin Halim Milaqi të nisej drejt Pulias

Gazeta Si - “Ata janë njerëz, njerëz të dëshpëruar. Nuk mund të kthehen, ne jemi shpresa e tyre e vetme”. Fjalët që kanë hyrë në histori, ato të Enriko Dalfinos, ish-kryebashkiakut të Barit, i cili më 8 gusht 1991 u gjend përballë anijes tregtare “Vlora”, e ngarkuar me 20 mijë emigrantë shqiptarë që po iknin nga vendi i tyre për të kërkuar lirinë në Itali, duke zbarkuar në brigjet e Barit.

Një rrjedhë njerëzish të pa parë ndonjëherë. Asnjëherë më parë kaq shumë, të gjithë së bashku, nuk ishin përballur me detin dhe kishin kërkuar mikpritje në Itali. Kur anija u ankorua në portin e Barit, u shfaq një qilim me njerëz që mbulonte çdo cep të anijes.

Shumë fëmijë në bord. Ai zbarkim ishte një pikë kthese epokale për Italinë. Në muajt e mëparshëm të atyre viteve dhe më saktë në muajin mars, në Brindizi kishin mbërritur pesë anije dhe një duzinë varkash për gjithsej 23 mijë emigrantë.

Sulmi në anijen tregtare

Anija tregtare e ardhur nga Kuba (ku mbërriti më 7 gusht) dhe po transportonte kallam sheqeri, sapo mbërriti në Durrës u sulmua nga një turmë njerëzish të dëshpëruar (disa ishin edhe të armatosur) që kishin shembur gardhet e portit (ku nuk kishte prezencë policie) dhe pasi kishin hipur në Vlorë, detyruan komandantin Halim Milaqi të nisej drejt Brindizit për të lënë pas rrënojat e regjimit komunist. 

Udhëtimi, megjithatë, përfundoi në Bari. "Ne ishim të mbushur me njerëz dhe vapa ishte e padurueshme", - i tha një polici një nga shumë djemtë në bordin e Vlorës.

Kanë kaluar 33 vjet nga ajo ditë, nga ai zbarkim që shënoi fillimin e migrimeve masive drejt Italisë, duke mbetur të patejkalueshëm në numrin e njerëzve që lëviznin me një varkë të vetme.

Në vetëm pak orë, autoritetet e gjetën veten duke organizuar dhe menaxhuar një emergjencë të papritur humanitare.

Mes shumë mundësive të marra në konsideratë, u vendos që të silleshin emigrantët në stadiumin “Vittoria”.

Shumica e tyre filluan të riatdhesoheshin të nesërmen. Rreth 1500 persona arritën të qëndronin në Itali, pasi kërkuan azil politik dhe dy mijë mund t'i shpëtonin kontrollit të autoriteteve.

Në ato ditë të vështira, njerëzit e Barit demonstruan një frymë shumë të fortë mirëseardhjeje dhe solidariteti, duke mishëruar atë impuls humanizmi që përmban fjalët e kryebashkiakut Dalfino.

Festimet

Si çdo vit, qyteti i Barit e kujton këtë datë historike me një ceremoni. Mëngjesin e së enjtes, 8 gusht, kryebashkiaku i Leçes i ka dorëzuar çelësat e qytetit shkrimtarit Mario Desiati dhe në mbrëmje, në San Girolamo, do të ketë një moment reflektimi për pritjen dhe integrimin, me praninë e personaliteteve të ndryshme dhe prezantimin e një parrulle gjigante me foton e fmshme të zbarkimit të refugjatëve shqiptarë.

Aktiviteti organizohet nga një komitet qytetarësh italianë dhe shqiptarë nga Bari dhe San Girolamo, i cili promovon vlerat e miqësisë dhe mikpritjes.


Copyright © Gazeta “Si”


Lajme të lidhura

Më Shumë